فرق have been و was چیه؟ کجاها از was میشه استفاده کرد و کجاها از have been؟
من هر چی به ذهنم فشار میارم نمیتونم فعل فارسی برای این جمله مثال بزنم. فکر میکنم تو فارسی تفاوتی با was نداشته باشه. یعنی معادل فارسیشو اصلا نداریم. درست میگم؟ 
1 پسندیده
این جمله رو به تنهایی نمیشه گفت که باید was باشه یا had been . ولی وقتی جمله بعدیش رو میخوانیم مشخص میشه.
Alicia was pleased to find that she herself now knew whether she had behaved well or not. And when she had been good, she slept wonderfully. Just like when the talking pillow had been there, she found it hard to sleep whenever she had done something bad she had done.
- آلیس خشنود بود که بفهمد که او خودش حالا “میدانست” که آیا او خوب “رفتار کرده بود” یا نه. و وقتی که او “خوب بوده”، او فوق العاده “میخوابید”.
- دقیقا مثل وقتی که بالشت سخنگو آنجا “بوده است” او آن را سخت یافت که بخوابد در هر زمانی که او کار بدی “انجام داده بود” .
توضیح: آلیس از اینکه حالا آگاه بود که میتونه بفهمه و درک کنه که خوب رفتار کرده بود یا نه، خیلی خشنود بود.دقیقا مثل وقتی که بالشت سخنگو اونجا بوده، براش سخت بود که در هر زمان که کار بدی انجام داده بود بخوابه.
دقت کرده باشید افعال رو مشخص کردم که دو نوعه یکی گذشته ساده و یکی ماضی بعید (اگه اشتباه نکنم).
ماضی بعید همیشه قبل از گذشته ساده رخ داده. مثلا من میگم دیروز که “زنگ زدی” تمرین هام رو “انجام داده بودم”.
اینجا باید یه تفاوتی بین زمانی که دوستتان زنگ زده و کاری که قبل زنگ زدنش انجام دادید باشه. والا همسنگ کردنشان تو زمان ساده صحبت مارو بیمعنی میکنه.
مثلا بگیم: دیروز که زنگ زدی تکالیفم رو انجام دادم! اصلا تو فارسیم جور در نمیاد. مثلا میشه گفت دیروز که زنگ زدی در حال انجام تکالیفم بودم، یعنی با گذشته استمراری.
حال کامل هم همینه مثلا یه بچه ای میگه
- زمان حال:من فقط وقتی غذا “میخورم” که بدانم پدرم برام پفک “خریده است”.
حالا این بچهه بزرگ شده داره تعریف میکنه که تو گذشته چه کارایی انجام داده، میگه: - من فقط وقتی غذا “میخوردم” که میدانستم پدرم برام پفک "خریده
بود"
جالا باز بریم سراغ اون یه تیکه:
دقیقا مثل وقتی که بالشت سخنگو اونجا بوده (این هیچ ربطی به اون لحظه ای که داره در ادامه میگه که براش سخت بود، نداره. یعنی الآن که داره میگه براش سخت بود پری پیشش نیست)، براش سخت بود که در هر زمان که کار بدی انجام داده بود بخوابه.
چندتا مثال اینطوری بزنید حل میشه، تا جایی که تونستم سعی کردم ساده بگمش.
2 پسندیده
دقیقا مشکل من اینه اینجا این میشه present perfect. یعنی کاری که از زمانی در گذشته شروع شده و تا الان ادامه یافته
او از یک ساعت پیش تا الان اینجا بوده است.
حالا ماضی بعیدش چی میشه؟ بوده بود؟ 
2 پسندیده
خوب البته این رو که نمیشه به ماضی بعید گفتش ولی اینجوری تغییر کنه میشه: یک ساعت قبل از اینکه شما دیروز به خانه رسیدید او اونجا بوده بود. حالا اون بود مربوط به این میشه که میخواد بگه قبل شما. اون بوده در واقع به معنای حضور داشتنه پس میشه گفت “حضور داشته بود”.
در واقع تو حال کاملم همینه ولی چون مصطلحه و آشناس بدون مشکل میگیمش.
تنها تفاوتش روی اینه که تو حال کامل اون حضور داشتنش الآنه یعنی هست، ولی تو ماضی بعید اون حضور داشتنش قبل از یه زمان خاصی تو گذشته بود و هیچ ربطی به حالا نداره.
تو فارسی بخوام معادلش رو با سیستم خودم بگم اینجوری میشه:
he has been here since one hour ago till now
او این حالت رو که از یک ساعت پیش تا حالا “بوده” (یا میشه گفت حضور داشته) رو “داره”. یعنی همین حالا که شما میری اونجا هنوزم اونجاست.
he had been there one hour befor you arrived lastday
او این حالت “حضور داشته یا بوده” رو “داشت” یه ساعت پیش از اینکه شما رسیدید اونجا. یعنی دیروز که اونجا رسیدید اون حالتش که حضور داشتنه رو همچنان داشته و اونجا بوده.
آقا حقیقتش با سیستم خودم بخوام پیش برم باید بشینم از اول همش رو بگم، نمیشه واقعا.
ویرایش: در واقع اون بود یا است رو اصلا نباید بگیم، هرچند تو فارسی میگیمش ولی توی انگلیسی که is یا was نیست.
تو انگلیسی از have و had استفاده میکنه.
بنابراین یا باید مثل چیزی که من گفتم (یعنی یک حالتی رو دارید یا داشتید) در نظرش بگیرید یا اصلا به شیوه مرسوم میگیدش اصلا است و بود آخرش اضافه نکنید، چون با توجه به جمله بعد یا قبلش درک میشه.
مثلا میگیم she has eaten the food یعنی اون غذا رو در حالت خورده شده داره و دیگه گرسنه نیست.
وقتیم میگیم. she had eaten the food یعنی داریم درباره فرضا دیروز ظهر میگیم که همون لحظه غذا رو خورده شده داشت.
یکی اولی past perferct یا همون ماضی بعید خودمونه.
قرار گرفته بود
مسلما جایگزین کردنش با was نادرسته چون معنی اون یک زمان جا به جا میشه. ماضی بعید یک زمان عقب تر از ماضی ساده است. داستان به زمان ماضی ساده است و اتفاقی در یک زمان قبل تر افتاده. اگر شما ماضی بعید رو با ساده جایگزین کنید، تقدیم و تاخر اتفاق نامعلوم میشه.
3 پسندیده
چقدر خوب توضیح دادی. ممنونم. منم همین مشکلو داشتم
1 پسندیده
از فعل was زمانی استفاده می‌شود که کاری در گذشته تمام شده است و از have been زمانی استفاده می‌شود که کاری در گذشته شروع شده، در زمان حال ادامه دارد یا هنوز در حال اتفاق افتادن است یا اینکه اثر آن باقی مانده است. فعل was را در زبان فارسی می‌توانید «بود» ترجمه کنید و have been را «بوده است». برای درک بهتر تفاوت این دو باید در مورد گذشته‌ی ساده و حال کامل بیشتر بخوانید.
گذشته‌ی ساده (Past Simple)
فعل was گذشته‌ی ساده‌ی فعل to be است. از این فعل در شرایطی استفاده کنید که کاری در گذشته انجام شده و تمام شده است.
I worked there for five years - but I don’t any more
من پنج سال آنجا کار کردم - اما دیگر کار نمی‌کنم.
در این جمله، فعل کار کردن در زمان گذشته تمام شده است و گوینده، در حال حاضر در آنجا کار نمی‌کند. به همین دلیل از فعل گذشته‌ی ساده‌ی work استفاده شده است.
حال کامل (Present perfect)
فعل have been حال کامل فعل to be است. در فعل حال کامل برای توصیف چیزی استفاده می‌شود که در گذشته شروع شده، تا زمان حال ادامه داشته یا هنوز در حال اتفاق افتادن است یا اینکه آثاری دارد که در زمان حال باقی مانده است.
I have worked there for five years - and I still do.
من پنج سال در آنجا کار کرده‌ام - و هنوز هم کار میکنم.
در این جمله گوینده هنوز در آنجا کار می‌کند و فعل کار کردن، به اتمام نرسیده است به همین دلیل از زمان حال کامل فعل work استفاده شده است.
با مقایسه‌ی این دو مثال می‌توانید تفاوت گذشته‌ی ساده و حال کامل را متوجه شوید:
حال کامل:
I’ve lost my keys.
کلیدهایم را گم کرده‌ام.
این جمله یعنی کلیدهایم گم شده و هنوز کلیدهایم را ندارم.
گذشته‌ی ساده:
I lost my keys yesterday.
کلیدم را دیروز گم کردم.
این جمله یعنی کلیدها دیروز گم شده است. ممکن است امروز پیدا شده باشد.
3 پسندیده
آلیشیا با خوشحالی متوجه شد که خودش میدانست که آیا رفتار خوبی داشته است یا نه. و وقتی حالش خوب شد، به طرز شگفت انگیزی خوابید. درست مانند زمانی که بالش سخنگو آنجا بود، هر وقت کار بدی انجام می داد به سختی می خوابید.
ترجمه درستش اینه و تو زبان فارسی برای فعل بودن ماضی بعید نمیارند که میگی ترجمه‌اش میشه بوده بود همینطور که برای فعل داشتن مضارع استمراری نمیشه می‌داشتم داشتم