چند وقت پیش در تلویزیون مستندی در مورد شکار غیر مجاز می دیدم. مستند، عجیب و قابل توجه بود و البته دو پرده داشت. پرده اول پرندگانی را نشان می داد که به قصد مهاجرت در اول فصل پاییز از سیبری عازم جنوب بودند و البته از انواع کمیاب و در خطر انقراض. و شکارچیانی که برای آنها دندان تیز کرده و در کمین نشسته بودند و به روش های مختلف شکارشان می کردند و وااسفا که محیط زیست در خطر بود و نسلشان رو به انقراض و انسان که چه حریص است و چه طمع کار و چه آسان تیشه به ریشه خود می زند و مثل این ها.
احتمالا شما هم مثل من دندان هایتان از خشم کار این افراد به هم ساییده میشود و من که در دلم چه ناسزاها به این شکارچیان ددمنش … ندادم. این البته همه ماجرا نبود و پرده دوم مستند به ناگاه ذهن و روان من را به هم ریخت. پرده دوم شرح حال شکارچیان بود و نمایش زندگی شان که چه غم انگیز بود. مردمی فقیر، بی کار، بدون درآمد، با زندگی سخت و چشم به آسمان و منتظر که سالی بیاید و برود و آنها چشم شان به جمال پرندگان مهاجر روش شود و دو زاری کاسب شوند و از خجالت همسر و فرزندان شان درآیند.
و چه غم ها و چه غصه ها و چه قسم ها که اگر مثلاً پانصد هزار در ماه درآمد داشته باشند غلط می کنند که شکار غیر مجاز بکنند و جانشان را به خطر بیاندازند و خودشان را با مامورین محیط زیست درگیر کنند و از این حرف ها. اوضاع عجیبی بود. نمی دانستم غم کدامشان را باید بخورم. شکارچیان بیچاره یا پرندگان فلک زده. آن مستند اما، نقطه عطفی شد در زندگی ام.که دیوار را هیچ وقت یکطرفه گل نکنم. که موضوعات را از جمیع جهات واشکافی کنم. که خودم مدیریت ذهنم را به عهده بگیرم.
اینها را گفتم که بگویم اگر شما هم مثل من از افرادی هستید که به سنت هایی مانند پیاده روی اربعین با چشم شک و تردید نگاه میکنید، یا معتقدید با پیشرفت تکنولوژی نیازی به انجام این کار به شیوه سنتی آن نیست، یا فکر می کنید در کشوری مانند ایران با این همه مشکلات ریز و درشت، این کار حتی اگر درست است جزو اولویت ها نیست و بهتر است انرژی ای که صرف این کار میشود صرف اولویت های مهم تری شود، یا در ذهنتان برای کسانی که در این جو قرار گرفته و عازم پیاده روی اربعین هستند تاسف میخورید پیشنهاد میکنم نظر آقای ای جی در این مورد را که در درس سفر های زیارتی از بسته وی آی پی آقای ای جی ارائه شده را هم بدانید.
چرا ای جی سفر های زیارتی، مخصوصا بصورت پیاده روی، را پیشنهاد می کند؟
ای جی که خود تجربه شرکت در پیاده روی 1200 کیلومتری دور جزیره شیکوکو ژاپن را دارد از زوایایی به جز آنچه قبلاً گفتم به این قضیه نگاه می کند. خوب است بدانید این سفر مذهبی 1200 کیلومتری در کشور صنعتی و مدرن ژاپن که سنت هزاران ساله آنجا محسوب میشود هنوز هم سالانه صدها هزار نفر شرکت کننده دارد.
اما ای جی که تجربه مثبتی از شرکت در این مراسم مذهبی دارد و به قول خودش در درس دروازه طلایی، این سفر نقطه پایانی بر احساس ناامیدی و مشکلات ذهنی دوره ای از زندگی اش بوده نگاه جالبی به این قضیه دارد:
یک - در ساده ترین نگاه این کار یک حرکت ورزشی است. دو - در دنیای آشفته امروز، با تغییرات مداوم و پیشرفت تکنولوژی، با ذهن های آشفته و درگیر مشکلات فراوان، با فشارهای اقتصادی و اجتماعی بیشمار، با سوالات بسیار نقش بسته بر اذهان، بهترین روش برای خالی کردن ذهن از اضافات و برای مدیتیشن است.
سه - بهترین زمان برای تفکر، طرح پرسش های عالی، و یافتن پاسخ برای آنها، هنگام پیاده روی مذهبی است، چرا که ذهن آرام و خالی از اغتشاشات روزمره است.
چهار - بهترین زمان برای تجربه یک زندگی در ساده ترین شکل ممکن و سالم. بدون حضور تکنولوژی و بدون فکرهای آزار دهنده.
پنج - بهترین زمان برای تدقق، تمرین دقت بیشتر و توجه به جزئیات که معمولا و در مسافرت های معمولی از آنها غافلیم و در حالت پیاده ممکن است.
شش - آشنایی با فرهنگ ها و مردم کشور های دیگر.
برای من جالب است بدانم شما چطور فکر میکنید. این طرز نگاه به این قضیه که من خودم همیشه از منتقدان اون بودم برای من خیلی جالب بود. این ترکیب جذاب از ورزش، مدیتیشن، پاکسازی روح و روان، تفکر و تعقل، دقت در جزییات و از همه مهمتر مراسم مذهبی و مهمتر از همه این ها، اینکه به هر قضیه ای میشود از زوایای مختلفی نگاه کرد به نظر من قابل تامل است.
======================
این تاپیک مربوط به درس «درسنامه اصلی» در اپلیکیشن زبانشناس است (دوره «برنامه‌ی VIP آقای ای جی هوگ»، فصل «مسافرت»)
سلام بسیار عالی و ممنون بابت تحلیل زیباتون
دقیقا موافقم
و خدا خواست و دوبار پیاده روی اربعین نصیبم شد که گوشه ای از خاطراتمو در وبلاگم به یادگار نوشتم که در لینک زیر موجوده
چون بحث آزاد هست، بنده هم نظر خودم را بیان میکنم.
ضمن ادای احترام به نویسنده محترم این پست @hamdam و همه دوستان نظر دهنده، هدفم این هست که بگویم دلایل عنوان شده در تناقص با فلسفه بیان شده هست.
به نظر من هیچ ارتباطی نمیتونه این پیاده روی به موارد گفته شده دوست عزیزمون داشته باشه. (البته این فقط نظر شخصی بنده است).
اگر منطقی به موضوع نگاه کنیم شاید بشه اینطور بیان کنیم که “ذکر هر نکته مکانی دارد”.
شاید یکی از مشکلات عدیده کشور ما هم همین باشه که موضوعات را با هم قاطی میکنیم!
شما ببنید :
رئیس پلیس کشور، خلبان هواپیمای مسافربری، دکترای جغرافیا، سر مهندس ستاد عملیاتی، شهردار، کاندید ریاست جمهوری، سردار و فرمانده سپاه، یک نفر میشه! آخه این حجم از تخصص در یک نفر !!!؟
وزیر صمت (صنعت، معدن و تجارت) چند بار استیضاح میشه و ناپلئونی و رابطه ای و … رای مجدد میاره و سری آخر که میدونه دیگه لابی کردن هم فایده ای نداره، استعفا میده! و جالبتر اینکه معرفی میشه به مجلس به عنوان وزیر جدید کار و رفاه اجتماعی !!! (این قسمت را جدیدا ادیت کردم که مطلب تازه و به روز باشه.)
از این موارد متاسفانه در کشور بی شمار هست.
همانطور که هر پست جایگاهی داره و تخصصی مورد نیازش هست، انجام دادن هر کاری هم شرایط خاص خودش رو می طلبه.
من نمیدونم چه تفسیری برای بیان موارد شش گانه فوق می تونه وجود داشته باشه.
به نظر شخصی من هیچکدام از موارد ذکر شده قابل دستیابی در پیاده روی اربعین نیست.
چرا :
مورد اول: ورزش اصول داره، زمان داره، شرایط داره، به اون شکل به هیچ عنوان فعالیت ورزشی محسوب نمیشه. مورد دوم: مدیتیشن!!! در اون محیط به شدت شلوغ و پر استرس !!؟ مورد سوم: بدون شرح! مورد چهارم: کدوم زندگی ساده، از تمام افرادی که رفتن بپرسید، همگی اضافه وزن پیدا کردن! از بس که در طول مسیر خوردن!! مورد پنجم: برام جای سوال هست که توی اون مسیر شلوغ (بیش از 40 کیلیومتر، البته گاها بیشتر و یا کمتر، بسته به اینکه از چه مبدا حرکت کنید) به غیر انواع خوردنی و ها استراحتگاه ها و شلوغی عبور و مرور مردم و نیروهای نظامی، چه جزئیات مشترکی با سفر های دیگه داره؟ مورد ششم: آشنایی با فرهنگ ها و مردم دیگر کشور ها ! بیش از 99.9% ایرانی و عراقی شیعه هستن (طبق آمار رسمی اعلام شده)
در پایان ضمن ادای احترام مجدد به نویسنده و همه دوستان ، عرض میکنم که تمامی عقیده ها محترم می باشد و این پاسخ صرفا بیان دیدگاه شخصی بوده است.
راست میگید. البته امسال طبق گزارشاتی که بهم رسیده ظاهرا خیلی خلوت تر از سالهای گذشته هست. من خودم سالهای پیش در مناطق مرزی بودم و صحنه های خیلی بدی رو میدیدم. طوری که مثلا شهر مهران که بنده اونجا بودم از شدت و کسرت مسافران بوی مشمئز کننده ای گرفته بود و همه جا کثیف بود.
من به شخصه معتقدم اگر واقعا بحث مدیتیشن و ورزش و تفکر در کنار انجام یک عمل مذهبی مطرح هست، این سفر در طول سال انجام بشه بهتر هست.
باسلام خدمت دوستان و عرض ارادت و احترام
به نظر من اصلا بین مانور سیاسی اربعین و سفر ها و پیاده روی های معنوی مرسوم در دنیا نباید نگاه مقایسه ای داشت.
داستان اربعین بیشتر تبدیل به یک مانور سیاسی شده که برای اون از بودجه عمومی و از سفره مردم, هزینه بسیار بسیار زیادی برداشت میشه. شهر ها و استان ها باهم مسابقه میزارن سر اینکه ناوگان حمل و نقل شهری کدوم شهر اتوبوسای بیشتری رو از دسترس مردم خارج کنه و بفرسته عراق.
از جیب کوچیک من و شما و کارگرای زحمتکش یعنی از بیت المال به این طور سفر ها یارانه تعلق میگیره و دلار به قیمت چهارهزار و خورده داده میشه. حاکمیتی که در بسیاری از شهرهای مملکت از جمله در شهرهایی که توی مسیر این مانور سیاسی هستند در تامین نیازهای مادی اولیه شهروندانش کوتاهی کرده, برای مقاصد سیاسی و به بهونه برآورده کردن نیازهای معنوی هزینه هنگفتی از صندوق ذخیره ارزی و از بودجه عمومی برداشت میکنه.
به نظرتون کجای این برنامه تبلیغاتی و سیاسی شبیه یک سفر معنوی و خودجوش و مردمیه؟
به نظر من اجازه بدیم هرچیزی سر جای خودش باشه
آموزش زبان خارجی سر جای خودش مطرح بشه و نیازهای معنوی آدم ها هم سر جای خودش. و همچنین امیدوارم با نگاهی دقیق تر به اتفاقات, استراتژی های سیاسی پشت برنامه های عمومی حکومتی رو هم ببینیم و بهش نسبت مردمی بودن ندیم.
تمامی 6 موردی که عرض کردید در اینها پیدا خواهد شد.
چون حقیقتش به ورزش علاقه بسیاری دارم لازم میدونم یه خاطره ای بگم.
ما یه آشنایی داریم که یه آدم خیلی تن پروره. بزرگترین کاری که میکنه چایی دادن تو مسجده. نه شغلی نه هیچی.
ایشون پارسال یه حرفی زدن که من واقعاً متوجه شدم کسی بخاطر عملیات ورزشی و… نمیره اینور. اصلا فاز مردم چیز دیگست. اون دوست عزیز میگفت سال دیگه منو زنم بدید میخوام باهاش پیاده برم کربلا.
خب یه موردی که هست اینه. شما باید برای شرکت در پیاده روی با این عظمت وزنی ایده آل و بدنی آماده داشته باشید. بطور مثال آقا هوگ که شما مثال زدید دونده ماراتن هستند و سابقه سفر بسیاری داشتند. برای پیاده روی کامینو د سانتیاگو هم 6 ماه تمرین کردن تا بدنشون آماده شه.
ورزش کیلویی جز صدمه زدن به بدن هیچ کمکی به بدن نخواهد کرد. من هیچی. به صحبت کارشناسان گوش بدید
بدن بطور طبیعی ورزش نه سبک و نه سنگین رو ترجیح میده و در برخی موارد ورزش سنگین جواب میده که شما بدنی مناسب برای ورزش سنگین داشته باشید و فقط برای مدتی محدود. برای توضیحات تکمیلی کلیپ بالا رو ببینید. ( لطفاً قند شکن استفاده کنید)
انصافا کی از مدیتیشن تو ایران میدونه؟ من یادمه به هر کی گفتم مدیتیشن چیه، یا خندیده یا مسخره کرده، یا یه چی بارمون کرده.
اگه بگیم تسکین روح بله حرف شما رو تایید میکنم اما چون تجربه ای شخصاً از محیط عراق و اعراب ندارم ترجیح میدم چیزی نگم. ایشالا که واقعاً اونجا وضعش از ایران بهتر باشه
نکته: اینجانب نه ضد این پیاده روی هستم نه هیچی. خودم به شخصه به امام حسین احترام زیادی میزارم. اما ترجیحم برای دیدار با ایشون نشستن در هواپیماست.
درود بر شما دوست عزیز و ممنونم از توجهتون به این مطلب.
عمده حرفهایتان درست است، به این دلیل که دقیقا همان طور که گفتم شما زوایای دیگری برای نگاه به این مسئله دارید که اتفاقا درست هستند و در واقع تنها هدف من از نگارش این پست، بر خلاف تصور برخی دوستان، نه تبلیغ پیاده‌روی اربعین، که تبلیغ نگاه همه جانبه به موضوعات و پرهیز از یکجانبه نگری به موضوعات بود. که زاویه دید خودمان را حق مطلق نپنداریم، که برای قضاوت، همه زوایای یک مسئله را در نظر بگیریم. و من معتقدم تقویت این طرز نگاه به مسائل، در این زمان که ظرفیت عظیم ارتباطات و شبکه های اجتماعی در جهت تاثیر بر ذهن انسانها به خدمت گرفته شده است، به ما کمک می‌کند تا تحلیل خودمان را از قضایا داشته باشیم.و لذا از یک زاویه پیاده روی هشتاد کیلومتری اربعین ورزش محسوب میشود و از نگاه تغذیه ای، یک حرکت ضد تغذیه سالم و از نگاه بهداشتی یک حرکت غیر بهداشتی و لابد نگاه های امنیتی و اجتماعی و سیاسی هم نتایج دیگری خواهند داشت. و همین برای تایید هر شش دلیل آقای ای جی و البته تایید هر شش دلیل شما در رد این شش دلیل کافی به نظر می‌رسد.
نکته دوم که برای من جالب بود، این بود که پس از مطالعه درس سفرهای زیارتی از آقای ای جی، دریافتم که بر خلاف جامعه بشدت قطبی شده ما که در تقابل سنت و مدرنیته گیج و منگ مانده و هر دو طرف سنت و مدرنیته، شمشیر را از رو بسته اند، در جهان، حتی در نوع مدرن آن، در برابر تفکرات سنتی موضع گیری شدیدی انجام نمی گیرد و مثلا پیاده روی مذهبی در آمریکا، اسپانیا، پرتقال، ژاپن و چین و در میان مذاهب مختلف با استقبال گسترده مردم مواجه می شود و جالب اینکه آقای ای جی که اتفاقا مذهبی هم نیست تجربه شرکت در این مراسم مذهبی در ژاپن، اسپانیا و تایلند را جزو تجربیات بسیار ارزشمند خود ذکر می کند و سایرین را به شدت به اینکار توصیه می کند.
و اما نکته اصلی که احتمالا در پست، به درستی به آن اشاره نکرده ام، اینکه راهپیمایی مذهبی، شرط اولش، وجود یک دلیل و مفهوم ذهنی، در ذهن شرکت کننده در آن است و لذا شش موضوع مطرح شده فرعی محسوب می‌شوند. این یعنی اینکه کسی نه برای ورزش و نه برای مدیتیشن و نه امثالهم به این سفر نمی رود و همه اینها در کنار اصل مطلب قرار میگیرند. درود بر شما و باز هم سپاسگزارم از دقت نظرتان.
ضمنا یک نکته رو هم اضافه کنم که صد در صد معتقدم حکومت در ایجاد این فضای بشدت قطبی شده مقصر اصلی ماجراست.
سلام خدمت دوستان گل .خوب اینجا فضای سنگینی علیه خود اربعین متاسفانه شکل گرفته.متن اول ،متن بدی نبود انصافا که بخواد اینجوری نقدش کرد.و البته بهش نقدم وارد بود
ولی در کل نمیدونم دوستان چرا دارن زیرآب خود قضیه اربعین میزنن
البته نه همه بعضها.
عرضم به خدمتون که دیگه خداییش چرا پول بیت المل فلان جا خرج میکنن .نمیدونم بیاد به فقیرا کمک
کنیم بجاش و کلا از این حرفا منسوخ شده است.ولی خوب چشم .من یه سری کلیپ وصوت اینا میفرستم
احتمالا نظر دوستان تغییر خواهد کرد یا حداقل این قدر موضع تند فکر نکنم بگیرند.(با هر تفکری )
من یه تاپیک دیکه داشتم درباره خود امام حسین توصیه میکنم اونو مطالعه کنید.
اما اربعین با چیزهایی که دوستانمون گفتن قطعا متفاوته و حالا یا در همین تاپیک یا تاپیک متفاوت
ساید (طرف) حقیقی ماجرا سعی میکنم در حد بضاعت نشان بدم.موفق باشید
بنده اینطور فکر نمیکنم. اگر خوب دقت کنیم تا الان دلایل موجهی در تایید و یا رد فلسفه کار عنوان شده که همه ی نظرات محترم هستن. به نظر من بایستی تعصبات سیاسی و دینی رو کنار بگذاریم و در یک فضای علمی و موجه در این رابطه صحبت بکنیم. متاسفانه سیاستزدگی و تعصبات سیاسی مشکلی هست که در کشور ما باعث میشه مطالب رو صفر و یک ببینیم و با همدیگه سر جنگ داشته باشیم. و دلیل اصلی که بنده تا حد زیادی اجازه نمیدم که مطالب سیاسی در تالار بیان بشه همین موضوع هست. اما خوشبختانه تا الان زیر این پست بحث های صورت گرفته مناسب بوده و باعث بالارفتن درک متقابل از موضوع میشه.
درضمن پیشنهاد میکنم یکی از قوانین مهم انجمن رو مد نظر قرار بدید که این هست:
شاید با موضوعی موافق نباشید، هیچ مشکلی نیست. اما یادتان باشد که ایده را نقد کنید و نه فرد را.
یعنی به جای اینکه بگید “عده ای دارن زیراب اربعین رو میزنن” مطالب و ایده ها و نکات اون افراد رو نقد کنید.
اگر ما سعی کنیم همین یک جمله رو در زندگی مد نظر خودمون قرار بدیم، خیلی از مشکلات اجتماعی و این تقابلات نامطلوب خود به خود حل میشه.
کاملا درست فرمودید جناب آقای ناصری عزیز.
تا الان (البته به غیر از پست قبل از شما، اونم مطمئنم که دوستمان بد برداشت کرده اند) همه دوستان ضمن احترام به دیگران، فقط موارد ۶گانه را نقد کردن و اصلا بحث اربعین و یا امام حسین نبوده.
سپاس از مدیریت خوب شما.
سلام خسته نباشید .آقا این علامت آبیه که میگه پیام جدیدا اومده یا مثلا کسی به اسمت اشاره کرده،
اون واسه من نمیاد ،اینو بی زحمت راهنمایی کنید چیه داستانش .فکر کنم اشتباها گزینه ای غیر فعال کرده باشم
اما درباره مطلب .والا من نه اسم شخص خاصی بردم.نه حتی نقد انچنانی کردم که مثلا این حرف شما به این دلایل غلطه.جمله (عده ای دارن زیراب اربعین رو میزنن) برداشت بنده است از محتوایی که دوستان فرستادن .نقد به شخص خاصی داخلش وجود نداره .
و نقدی هم اگر هست به این موضوع که دوستان یک طرفه به قاضی رفتن یا چیزی شبیه این
باز شخص خاصی اینجا نیست .اون فردی که من نقدش کردم واسه من مشخص نیست دقیقا کجاست .
در کل من خودم سعی میکنم مطالب سیاسی که مرتبط با داخل عنوان نکنم .چون با توجه به سیاق کلام مطلب خیلی سنگین بیان میشه و چالش برانگیز .و هدف ما یادگیری زبان خیلی شاید با این هدف سنخیتی نداشته باشه.
یا اگر هم بخوام انجام بدم با هماهنگی مدیریت کار رو انجام بدم .
مثل مواردی که قبلا اتفاق افتاده آقای ناصری عزیز
به هر حال این تذکر واسه من عجیب بود .
درباره سیاست زدگی ،صفر و یک …حرف درستیه اگه رعایت بشه(میخواستم بگم میشد ولی همون بشه) ،موافقم
،موافقم