شاید بسیاری از دوستان نوجوانمون توی همین تالار، به سادگی از کنار این ویدیو بگذرن و به چشم یه ویدیوی انگیزشی ساده بهش نگاه کنن. چیزایی که این روزها زیاده و هر چیزی که زیاد بشه و تکرار بشه، تاثیر گذاریش رو کمی از دست میده.
اما حسرت انتهای ویدیوی این مرد رو من با تمام پوست و گوشت و استخوانم حس میکنم.
درسته که هیچ وقت برای تغییر، دیر نیست. و همین الان هم ممکنه هزاران ورژن از فرداهای من پیش روم صف کشیدن و منتظرن تا من بسازمشون. اما …
اما هیچوقت، هیچوقت نمیشه آتیش حسرت فرصت های از دست رفته رو با هیچ خاموش کننده ای فرونشوند.
به نظر من :
در حیات فعلی ما، اونی که بزرگتره، یا اونی که پولدار تره، یا حتی اونی که موفق تره، ثروتمندتر نیست. ثروتمندتر اونیه که از همه جوون تره
هیچ ثروتی بالاتر از ثانیه های عمر آدم نیست، خلاص.
پ ن : البته به شرطی که قدر این ثانیه ها دونسته بشه.
ممنونم آقا مصطفی عالی و قابل تامل بود و هرکسی با دیدنش کاملا همزاد پنداری میکنه. فرقی نمیکنه چند سالش باشه.
و من تو این مفهوم خلاصش میکنم.
اینکه بدونی نقطه آغاز و پایانت کجاست تا بتونی طرح ریزی دقیق داشته باشی. وگرن هر پلنی واست بی فایدس.
چون
اگه درست شناخت نداشته باشی که کجایی ، اگه ایستگاه زندگیت و اینکه تو کدوم بزرگراهه برات مشخص نباشه، نه میدونی چقدر با مقصدت فاصله داری، نه میدونی کدوم وسیله نقلیه برات مناسب تره، نه میدونی کدوم مسیر تو رو به بزرگراه هدف میرسونه. و در نهایت حتی نمیدونی چقدر باید زمان بزاری برای طی کردن مسیر.
و این یعنی همون نداشتن big picture. که تو این شرایط حتی حرکت کردنتم میتونه برات گرون تموم بشه.
لطفا اگه از تو یوتیوب این دو ویدیو رو برداشتید، لینک ش رو هم بذارید که بتونیم زیرنویسش رو هم داشته باشیم (یا هر اطلاعاتی که بتونه کمک کنه از سایتای دیگه پیداکردنش).
این قدر همه نظر مثبت داشتن که آدم تحریک میشه حتما ببینتش و متوجه شه حرفاشون رو…بازم ممنونم
