من سعی می کنم از چند تا سایت استفاده کنم برا متنش…منم خودم تا حالا در این مورد مطلب خاصی نخوندم…سرچ می کنم معمولا.
باشه حتما.
دانش نامه ش می کنم که اگه جاییش اشکال داشت یا نیاز به تکمیل بود، بچه ها و البته شما، بتونید کاملش کنید.
سلام؛ علاوه بر تمام نکات ذکر شده توسط دوستان؛ به عنوان یه تجربه که خاطرم نیست اولین بار در چه کتابی مطالعه کردم در زبان انگلیسی برای افعال جدا شدنی؛ برای مفعولهایی غیر ضمیر مثلا گروه اسمی که شما ذکر کردید زمانی جایز هست فعل از حرف جدا شود که مفعول فاصله ی زیاد ایجاد نکند. الان boy’s cloths تقریبا فاصله ی زیاد ایجاد می کنه و آهنگ کلام رو از بین میبره. ولی اگه مثلا put my cloths on باز آهنگ بهتری داره. کلا برای فعل دو قسمتی جدا شدنی الزاما این طور نیست هر جا بشه از هم جدا کرد.
یک منبع جامع که مثلا شامل لیست کاملی از افعال جداشدنی و نشدنی باشه، هیچ وقت به یادگیری شما کمکی نمیکنه، فقط ممکنه باعث بشه شما راحت تر اونا رو حفظ کنین و در نهایت منجر به همون رویه ی اشتباهی میشه که شما مجبور میشین هنگام صحبت کردن دائم به بانک محفوظاتتون مراجعه کنین و این یعنی عدم موفقیت.
بسیاری از این رویه ها و قواعد زبانی، به این دلیل بوجود اومدن که بقول سرکار خانم نیکنام، آهنگ کلام، روانی و سلاست گفتار رو حفظ کنن.
اجازه بدین یه مثال خیلی ساده و قابل درک بزنم:
ما توی فارسی پسوند یا پیشوند آقا یا خانوم داریم و از اونا قبل یا بعد اسامی استفاده میکنیم.
حالا دقت کنین که مثلا ما میگیم :
علی آقا
اکبر آقا
حمید آقا
مجید آقا
اما وقتی میرسیم مثلا به جلیل، معمولا نمیگیم جلیل آقا، میگیم:
آقا جلیل
آقا شکیب
آقا سهراب
بعضی از اسامی رو هم به هر دو شکل بیان میکنیم:
محمد آقا یا آقا محمد
حالا تصور کنین یه خارجی که داره زبان فارسی میخونه بخواد که یه لیست جامع از اسامی درست بشه که به تفکیک توش مشخص باشه کدوم اسامی پسوند میگیرن، کدوما پیشوند یا کدوما هر دو !!!
خودتون یه لحظه قضاوت کنین !
قضاوت کردین ؟
خوب پس حالا تا اشک منو در نیاوردین، این مسائل رو ول کنین و برین پادکست هاتون رو گوش کنین. و از این به بعد با جون و دل و همه ی وجودتون فقط دل به اینتونیشن زبان بدین و ازش لذت ببرین.