تو کتابخونه نشسته بودم…یهو صدای جروبحث! چندتاکنکوری بلند شدو …
کنار دستی م گفت دارن کار حرام می کنن!!! با تعجب گفتن چی؟ گفتن ظاهرا یکی از اون افراد مجموعه DVD های کنکوری یه موسسه رو گرفته، حالا اومده و با حدود نصف قیمت یا کمتر، کپی کرده و به دیگران می فروشه…
دیروز هم یکی دوساعتی تو ماشین نشسته بودیم و خواهرم فایلای صوتی دوره انگیزشی ای! رو که همین هفته پیش شرکت کرده بودن رو گذاشته بودن…ازشون خواستم که فایلا رو در اختیارم قرار بدن که منم گوش بدم…گفتن که مربی/مدرس دوره گفتن اجازه نشر فایلای صوتی رو نداریدو مدیونید…و ظاهرا هم در طول دوره، بهشون گفته بودن که نیاز نیست با موبایل تون ضبط کنید…خودمون بعد از اتمام دوره، فایلا رو در اختیارتون قرار می دیم
نمی دونم…شاید این کار مصداق “خوشا دزدی که از دزد بز بدزدد” باشه…شاید هم نه
کل مقالاتی که خیلی از ماها برا پایان نامه مون از سایتای روسی/چینی دانلود می کنیم…نرم افزارا و …
نمی دونم…از لحاظ اخلاقی، دزدی دزدیه…چه داخلی باشه چه خارجی…دور زدن های ما تو خیلی از مسایل…و البته معتقد نبودن به “خدا انسان را آفرید، انسان توجیه را”…یه وقتایی شاید جلو خودمون هم باید سکوت کنیم.
پس، اون قضیه کارما هم اینجا صادقه؟ به کجا داریم می ریم؟
سلام خانم @tatymما قانون مالکیت فکری و معنوی داریم و در سطح جهانی معاهده WCT است.
که ایران اکثر زیرمجموعه های این معاهده رو پذیرفته اما در مورد حق تکثیر و کپی رایت هنوز زیر بارش نرفته و بعنوان ۱ناظر فعلا کار خودش رو ادامه میده. اما در حقوق و قانون خودمون میتونید مراجعه کنید و مواد قانونیش رو ببینید و برایش جرم انگاری کرد
اما درمورد این، توی یکی از درس‌های مگاداستان توضیح داده که چرا منابع اینترنت رایگان در اختیار ما هستند و اگه این دلیل نبود الان باید بخاطر استفاده از منابع اینترنتی پول می‌دادیم. دلیلشم برمیگرده با تبلیغات pop-up که شخصی به نام زاکرمن این رو ابداع کرد. و اونجا توضیح میده که مردم اینقد از این pop-up متنفر بودن که برا زاکرمن تهدید مرگ می‌فرستادن. ولی میگه اگه این pop-up نبود ماها باید برا اینترنت پول پرداخت می‌کردیم.
خواهش میکنم عزیزم اطلاعات خاصی نبود عزیزدلم
ایران زیر بار خیلی از معاهده ها نرفته
دلیل اصلی اینکه زیر بار چنین چیزی تاالان نرفته بخاطر حجم وسیع تکثیر وکپی رایت بخصوص در حیطه صنعت و نرم افزارهاست که اگه امضا بکنه جریمه های هنگفتی است که باید به خیلی از کشورها پرداخت کنه و وجه ی ایران رو در سطح بین الملل شدید از بین میبره برای همین باصلاحدید بزرگان کشور فعلا از امضا این قسمت از معاهده خودداری کردند فعلا ریشه رو از داخل کشور درست کنند تابعد که برای تمام ایرانی ها جا افتاد و حق تکثیر و کپی رایت رو رعایت کردند معاهده رو هم امضا کنند. انشاالله که همه چیز درست میشه غصه نداریم
عزیزم هستیند
سلام.
اگه توجیه پذیر نیست پس چکار باید کرد؟
چند درصد از دانشجویان و اساتید دارن از مقاله ها کاملا رایگان استفاده می کنن.
دانلود ایبوکا، ویندوزای رو سیستما و خیلی از نرم افزارا
چند درصد از کتابایی که به فارسی ترجمه شده تو صفحات اولش می تونید اجازه ترجمه مترجم از نویسنده/ناشر رو ببینید؟
حتی دوره هایی مثل دوره Aj و Deep English هم که فکر می کنم همه ما داریم استفاده می کنیم…
در مورد منابع خارجی نظر من اینکه ما نمیتونیم هم تحریم باشیم و هم حق کپی رایت بدیم
در واقع اگر بخوایم هم قادر به پرداختش نیستیم. چون هم قیمت واسه ما نجومی در میاد و هم نمیتونیم پول رو بدیم چون کارت نداریم!
اونا خودشون وضعیت مارو ببینن از حقشون میگذرن کلا
در مورد مجموعه های ایرانی هم به نظر من خیلیاشون شورش رو در میارن
مثلا میگه اگه این کتاب رو خریدی دیگه نمیتونی به کس دیگه ای بدیش و این فقط واسه توه!
من نمیگم کپیش کنی و پخش کنی
ولی من کتاب رو خریدم و بعدش میدم برادرمم مثلا استفاده کنه و به نظر من اصلا اشکالی نداره این و این که همچنین در خواستایی میکنن زیاده رویه
این مثل اینکه تو خارج رو ویدیو های فیلمی که میخرین بنویسن فقط مخصوص اینه که شما ببینید و اگه با خانواده دیدین حرامه!
اون موقعی که جمعیت انسانها کم بود و روابط بین انسانها پیچیده نبود، معیار رفتارهای انسانها با هم توسط اخلاق تعیین میشد. اخلاق میگه چه چیزی خوب و چه چیزی بد هست. اخلاق از اعتقادات فردی سرچشمه میگیره. یعنی چیزی که برای فردی ممکنه خوب باشه، برای دیگری ممکنه بد باشه. بنابراین اخلاق در یک جامعه بسیار کوچک با روابط محدود میتونست به درستی عمل کنه. اما وقتی جامعه بزرگ تر، روابط پیچیده تر، و عقاید متفاوت تر میشه چه کار باید کرد؟ دیگه اخلاق پاسخگو نیست. بنابراین جوامع بشری یاد گرفتن که میتونن بین خودشون قانونی درست کنن که اون قانون کارهای خوب و بد رو تفسیر کنه (نه عقاید فردی).
بنابراین موارد فوق رو ابتدا بایستی ببینید قانون چی میگه. وقتی شخصی جنسی رو میفروشه به خودی خود حق نداره که بگه چطور ازش استفاده کن. اما قوانینی در این رابطه وضع شده که میتونید به اونها رجوع کنید و تصمیم بگیرید.
چرا من مقاله‌ی پولی ندیدم؟ مقالات academia که همه‌ش رایگان در دسترسه. مقالات نور بعضی‌هاش پولیه.
اکثرا مقالات رایگانن.
درمورد خرید بقیه‌ی مواردی که گفتین، آیا برای شما این‌ها قابل پرداختن؟ مثل یک کشور پیشرفته که با جهان در حال تبادل اقتصادیه؟ شما می‌تونی تو خونه‌ت با جهان تبادل داشته باشید؟
والا من دو دوره‌ی آلمانی رو خرید، دادم تهران‌پرداخت، برام پرداخت کنه اصلا اعصابمو خرد کردند. اونقد که اطلاعات ازم خواستن. عکس صورتمو خواستن که هر دو دستم مشخص باشه، تو یه دستم کارت ملی تو دست دیگه‌م کارت بانکیم بود.
شما حوصله داری این کارها رو هر بار انجام بدی؟
اگه تو یه کشور پیشرفته با امکانات پیشرفته باشی بله شما میتونید بابت این‌ها پول پرداخت کنید.
اما درمورد مورد امروز، همونطور که میترا خانم گفتن باید از همینجا تو مملکت خودمون شروع کنیم.
فک کنم این دوره‌ها براشون هزینه شده.
خرید این دوره‌ها، توی سایت‌های خارجی دو گزینه داره. یکی خرید شخصیه یکی خرید شرکتی. و قیمتشونم متفاوته. همین دوره‌ی آلمانی که من خریدم این دو تا آپشن رو داشت.
این زیاده‌رویه. شما تو یه خونه هستین هیچ اشکالی نداره که استفاده کنید.
اما اینکه بیای از اون محتوا درآمدزایی کنی خیلی دیگه زیادیه.
الان قانون ما در مورد اون مواردی که عرض کردم چی میگه؟ هم ایرانی و هم خارجی؟
در مورد ایرانیا، تو طبق گفته اون دانش آموز، مدام وسط درس دادناشون، زیرنویس میاد که بهشون می گن اجازه پخش ندارید
در مورد اون دوره روانشناسی هم همین طور.
ممنون میشم اگه اطلاعات موثقی در این مورد دارید بفرمایید تا بتونیم تصمیم درست رو بگیریم
ما هم مقصر نیستیم که تو جهان سوم زندگی میکنیم
به نظر من توجیه نیست
وضعیت همینه
ایران این قانون رو امضا نکرده
چین هم این قانون رو امضا نکرده
من حتی اگه بخوام یه مجموعه ی یک دلاری رو هم بخرم نمیتونم چون باید هفت خان رستم رو برین(کارت نیاز داره که ما نداریم و کلا این تحریمات رو همه چی تاثیر گذاشته)
واسه مقالات هم ما دانشگاهمون پول اکثر مقالات رو داده و واسه ما رایگانه و بازم اگه یه مقاله رایگان نبود هم مجبور میشیم که بدزدیمش به طریقی چون کار دیگه ای نمیشه کرد
و اینکه اگه با نویسنده ی اون مقاله هم حرف بزنی و بگی میشه مقاله تون رو بخونم و تو ایرانم و نمیتونم بخرم اونا واستون میفرستن در اکثر اوقات
اره اون کار زشتیه
ولی مخصوصا تو منابع کنکوری من زیاد به این مورد خردم که حق استفاده فقط واسه خود فرده
خانم @tatym
با اجازه ی آقای @hnaseri ببخشید من جواب میدم
برای جوابتون قانون مالکیت فکری و معنوی را بخرید یا در نت سرچ کنید جامع و کامل پاسخگوی تمام سوالاتتون هست
و در حیطه ی بین المللی معاهده WCT یا مالکیت فکری
همه چیز در این کشور کپی رایت یا بدون اجازه نیست این رو مطمین باشید
موفق و پایدار باشید
شما از چه سایتایی مقاله هاتون رو می گیرید که مجانین!
خوش به حال تون…برا من نوعی، یه سری از مقالات بود که چون دانشگاه مون با اون ژورنالا قرارداد داشتن، میشد توسط اکانت دانشگاهی مون دسترسی داشت…ولی صرفا برا همون ژورنالای خاص و صرفا با نت دانشگاه و یوزر
در سایر موارد، سایتای چینی/روسی
…به هر حال، شما دارید از حاصل تلاش اونها استفاده می کنید…
برا خود من، خیلی خیلی مشتاقم که هم از اون فایلای صوتی به صورت رایگان استفاده کنم…من صرفا دلیل اخلاقی ش رو گفتم
به هر حال، اگه مشکل اخلاقی داشته باشه فرد مورد نظر دردسرای عکس صورت با دو دست و … رو به جون می خره…اگه بخواد اخلاق مدار باشه البته
یادمه آقای ناصری گفته بودن می خواستن خریداری کنن ولی با توجه به قوانین آمریکا برا شرکتا، Aj قبول نکرد
در رابطه با قوانین داخلی زیاد دقیق نشدم. اما فکر کنم وقتی شما یک چیز فیزیکی مثل کتاب یا سی دی تهیه کردید میتونید همون جسم رو در سطح محدود بین آشناها به اشتراک بذارید. چون اینجا تکثیر صورت نگرفته.
در رابطه با موارد خارجی هم همونطور که @mitra9 گفتند با توجه به اینکه ایران این قانون رو قبول نکرده و جمیع جهات دیگه، منع قانونی در استفاده از این موارد وجود نداره.
به نظرتون وجدان اینجا نمی‌تونه محرکی برای عملمون باشه؟
باور کنید اینا دلشون به حال ما میسوزه. همین آقایی که من ازش دوره رو خریدم، بهش گفتم وضع اقتصادی اینطوریه، کارت بین‌المللی نداریم، قیمت دلار اینقده. دلش سوخت کلی بهم تخفیف داد. بعد یه مدت یه تخفیف ویژه داد برا ایرانی‌ها.
اپ LingQ اشتراکش صد دلاره. برا یه آمریکایی یا اروپایی که پایه حقوقش دو هزار دلاره، صد دلار چیزی نیست. اما برا من ایرانی صد دلار هزینه‌ی یه ماهمه.
مقالات رو از اساتید بخواید. اونا برا ایرانی‌ها اصلا سخت نمی‌گیرن. فورا مقاله‌شون رو میفرستن. من از academia اکثر مقالات رو میگرفتم. الان که دیگه کار نمی‌کنم ببینم وضعیت چطوره ولی خب هروقت مقاله‌ای نبود به صاحبش ایمیل میزدم برام میفرستاد.
به نظر من همه‌چی برمیگرده به اخلاق فردی و نحوه‌ی تربیت جامعه. خیلی از ماها پولش رو داریم اما یاد گرفتیم که هزینه نکنیم.
ما فعلا در حیطه ی بین الملل معنی برای تکثیر و کپی رایت نداریم و از لحاظ اخلاقی هم مشکلی وجود نداره.
اما در حیطه ی داخلی مواردی که اجازه ی مولف یا صاحب اثر را بخواهد روی اثر مشخص شده و قانون نوشته ی خوبی هم در این مورد داریم.در مورد چیزی هم که‌جناب @hnaseri بیان کردند دست به دست کردن کتاب ایرادی نداره کپی کردنش ایراد داره
نرم افزارها هم که حق انحصاری دارند مشخص
انشاالله که جواب سوالاتتون رو دریافت کرده باشید
ما باید یاد بگیریم هر اثر فکری ارزشمند و بااجازه یا نام صاحب اثر اون رو منتشر کنیم اینطوری حق صاحب اثر را محفوظ نگهداشته ایم
با حرفاتون موافقم. تا حدی…ولی در مورد جمله اول تون…نمی دونم واقعا
شاید از نظر اونها هم، ما داریم توجیه می کنیم…شاید به قول شما برخی از اونها دل شون به حال ما بسوزه …برخی از اونها…و به قول شما راهکارش اینه که ازشون بخواین بهتون تخفیف بدن
ولی خب، اگه قبول نکردن چی…بریم سراغ …
معمولا مقاله ها در حد چکیده آزادن…و برا خیلی از ماها این امکان فراهم نیست…من 5 تا مقاله رو با توجه به چکیده ای که بوده دانلود کردمو عملا دیدم تو اون مقالات، اون چیزی که دنبالش هستم نیست…تو شروع پروژه و یادگیری دانشجو سه چهار ماه اول این دغدغه ها هست
و اینکه کدوم استادی حاضره حداقل هفته ای دوسه بار برا دانشجوش این کارا رو کنه…استادا رو نشناختید هنوز
من برا کارم نیاز به یه مدل کامپیوتری داشتم…مدل مربوط به دانشگاهی تو Austin آمریکا بودو نوشته بود ن رایگانه…ولی به ما ندادن…و حتی استاد پروژه حاضر نشد از یکی از دانشجویان ساکن آمریکاش بخواد که از طریق ایمیلش درخواست بده.
