لحن در زبان انگلیسی به “آهنگ” یا “ملودی” اشاره دارد. تغییرات در لحن صدا میتوانند اطلاعات ظریف علاوه بر نگرش و احساسات گوینده، نشاندهنده این باشد که یک جمله، سوالی است یا خیر.
لحن و نگرش
لحن به زبان انگلیسی میتواند برای انتقال ماهیت و روحیه جمله شما استفاده شود. تغییرات در لحن را به شنونده خود بگویید که آیا صحبت خود را تمام کردهاید یا میخواهید چیز دیگری را به جمله اضافه کنید. لحن همچنین میتواند یک روحیه دوستانه یا غیر دوستانه، طعنه، طنز، اندوه، اکراه، هیجان، عصبانیت، عدم پذیرش و بسیاری از نگرشها و احساسات دیگر را منتقل کند.
بیانیهها و سوالات
یکی از رایج ترین کاربردهای لحن در زبان انگلیسی نشاندادن تفاوت بین یک بیانیه و یک سوال است. اگر جمله سؤالی باشد که نیاز به پاسخ «بله» یا «نه» دارد، دانگ صدا به طور پیوسته بالا میرود و در آخرین کلمه با بالاترین سطح باقی میماند.
در مقابل، یک جمله معمولی به طور طبیعی در پایان جمله لحن به صورت نزولی میباشد. البته هجاها و کلمات مورد تاکید در جمله، دانگ بالاتری را خواهند داشت.
لحن و اقلام
یک لحن متمایز در زبان انگلیسی هنگام خواندن فهرستی از موارد استفاده میشود. هر آیتم یک زیر وبم رو به افزایش دارد تا آخرین قلم که در فهرست قرار میگیرد. این کاهش در زیروبم، حس اتمام را میدهد و به شنونده میگوید که لیست خود را تمام کرده است.
لحن همچنین برای انتقال کنتراست نیز مهم است، مانند این جمله استفاده میشود: “ He might want to go dancing, but she absolutely hates it!”
کلمات پررنگ، کلمات مورد تاکید هستند.
لحن این نمونه در این مورد به دانگ بسیار بالایی در کلمه “hates” تغییر خواهد کرد. این نشاندهنده آن است که میخواهد تضاد قوی بین آنچه ” she ” و “he” انجام دهد و کلمه ” hates” با لحنی محکم برای نشاندادن اهمیت و بزرگی عواطف منفی تاکید میکند.
لحن برای سؤالات
دو نوع سؤال وجود دارد: سوالات باز و سوالات بسته. نوع زیرو بمی که در جمله خود استفاده میکنید بستگی به نوع سؤالی دارد که میپرسید.
سؤالات بسته نیاز به پاسخ ساده “بله” یا “نه” دارد، در حالی که سؤالات باز اطلاعات جدیدی را میپرسد و غالباً نیاز به پاسخ طولانیتری دارد.
لحن مورد استفاده برای سوالات “بسته یا محدود”
اگر این یک سوال “بسته” باشد یعنی پاسخ آن بله یا خیر باشد لحن انگلیسی تقریباً همیشه در پایان یک جمله افزایش مییابد. برای مثال:
“Do you want a cup of tea with your cake ? ”
این سؤال به پاسخی ساده، بله یا بدون پاسخ نیاز دارد. لحن کلمات از الگوی مشخصی پیروی میکند. کلمه “cake” نسبت به بقیه جمله از اهمیت بالاتری برخوردار است و به دلیل اهمیت آن برای معنی این کلمه، تأکید شده است.
از آنجا که این سؤال نیاز به پاسخ بله یا خیر دارد، به این سوال “سؤال بسته” گفته میشود. سؤالات بسته همیشه با افزایش دانگ صدا در انگلیسی به پایان میرسد.
مثال های بیشتر از لحن انگلیسی برای سوالات بسته:
“Was the film en joy able?”
“آیا فیلم لذت بخش بود؟”
“Did you sleep well?”
“خوب خوابیدی؟”
“Are you O K ?”
“خوبی؟”
“Have you brought your coat ?”
“آیا کت خود را آوردهای؟”
“Is it cold out side ?”
“آیا بیرون هوا سرد است؟”
“Did it rain last night ?”
“آیا دیشب باران بارید؟”
در مثالهای بالا، کلمات مورد تاکید برجسته هستند. همه این نمونهها از یک لحن رو به بالا در کلمههای آخر استفاده میکنند.
لحن مورد استفاده برای سوالات باز
اگر پاسخ یک سوال “بله” یا “نه” نداشته باشد، یک “سوال باز” خوانده میشود. این نوع پرسش لحن متفاوتی نسبت به حالتی دارد که در پایان جمله به صورت افزایشی بود. برای مثال:
“What do you want for din ner?”
“برای شام چه می خواهید؟”
کلمه “dinner” به طور معمول با افزایش اوج در این مثال خاتمه نمییابد. کلمه در هجای اول (“ din ner “) به طور عادی تأکید می شود، اما نیمه آخر این کلمه دوباره در قسمت پایین قرار می گیرد.
برای مشخص کردن جمله به عنوان سؤال نیازی به افزایش صدا نیست زیرا کلمه اول جمله این کار را انجام میدهد: “what”.
برای همه کلمات سؤالی میتوان همین حرف را زد: چه کسی، چه، چرا، چه وقت، کجا، کدام و چگونه. این کلمات همه نشان می دهد که جمله یک سؤال است، بنابراین هیچ تغییری در لحن لازم نیست.
مثالهای بیشتر از لحن انگلیسی برای سوالات باز:
“How much did you pay for the gro ceries?”
“چقدر هزینه خرید مواد غذایی را پرداخت کرده اید؟”
“Where did you go on hol iday?”
“تعطیلات کجا رفتید؟”
“Which car did you buy?”
“کدام ماشین را خریدید؟”
“Which res taurant are we going to tonight?”
“امشب به کدام رستوران می رویم؟”
“Who was the lead singer in the band?”
“خواننده اصلی گروه چه کسی بود؟”
“Where does this road lead to?”
“این جاده به کجا منتهی می شود؟”
“What type of in sur ance do you need?”
“به چه نوع بیمه ای نیاز دارید؟”
همه این مثالها برای شروع جمله از کلمه سوال استفاده میکنند و بلافاصله مشخص میکنند که سوال است. حروف برجسته حروف مورد تاکید هستند. هیچکدام از این جملات در آخر با لحن صعودی تلفظ نمیشوند.
لحن شگفتی و تعجب
یک نوع سوال باز وجود دارد که از یک زیرو بم در حال افزایش استفاده میکند. یک سوال باز که شگفتی یا ناباوری را بیان میکند از صدای بلند در انگلیسی استفاده میکند. برای مثال:
“Who was at the party?!”
“چه کسی در مهمانی بود؟”
“Where were you last night?!”
“دیشب کجا بودید؟!”
“Which house is theirs?!”
“خانهی آنها کدام است؟”
“ How did you know?!”
“چگونه میدانستید؟!”
“ When did you build that?!”
“چه زمانی آن را ساختید ؟!”
کلمات برجسته تاکید را نشان میدهند. برای برجستهکردن حس ناباوری یا تعجب گوینده، هر کدام از این جملات با کلمه آخر با با لحنی افزایشی تلفظ میشوند.
لحن مورد استفاده برای سوالات برچسبدار
پرسشهای برچسبدار، جملاتی هستند که در پایان یک سوال مشخص میشوند و درخواست تایید یا نفی را دارند. مثلا:
“It’s rather hot today, is n’t it?”
“امروز خیلی گرم است، اینطور نیست؟”
“It’s not very hot today, is it?”
“امروز خیلی داغ نیست؟”
سوالات برچسب در زبان انگلیسی نیز به عنوان نوعی تاکید عمل میکنند، به عنوان راهی برای جذب شنونده در بحث برای جلب توجه آنها به گفته شما و همچنین روشی برای درخواست اظهار نظر بیشتر، به عنوان نوعی تأکید عمل می کند.
در هر دو مثال ما: “It’s rather hot today, isn’t it?” و ” It’s not very hot today, is it?” در انتها لحن کاهش مییابد، حتی اگر به نظر برسد سوالات سادهای می پرسند. “بله” است یا پاسخی ندارد.
این به این دلیل است که جملات اصلاً سوالی نیستند، بلکه اظهارات را بیان میکند که شنونده موافقت کند که امروز داغ است.
استفاده از سؤالات برچسب به زبان انگلیسی
برچسبزدن به سوالات در زبان انگلیسی همچنین میتواند برای پرسیدن سوالات واقعی مورد نیاز باشد که نیاز به تأیید یا نفی دارند. مثلا:
“That horse has retired from racing, hasn’t it?”
“آن اسب برای مسابقه دادن پیر شده است، نه؟”
در این مثال گوینده از شنونده سؤال میکند که آیا اسب واقعاً برای مسابقه دادن پیر شده است یا خیر. گوینده واقعاً مطمئن نیست. در این حالت آهنگ در انتها بلند میشود و کلمه “it” یک دانگ رو به افزایش دارد.
این دانگ در حال افزایش به شنونده میآموزد که پاسخ آموزنده از آنها خواسته میشود، نه فقط یک اظهار نظر کلی درباره این واقعیت که اسب پیر شده است (در واقع، ممکن است پیر نشده باشد).
لحن و حالت گوینده
لحن میتواند حال و هوای گوینده را منتقل کند. اگر لحن یک جمله خیلی تغییر کند، این به طور کلی بدان معنی است که گوینده از احساسات زیادی درباره موضوع جمله برخوردار است.
در مقابل، اگر لحن صاف و بدون مدولاسیون زیادی باشد، این به طور کلی بدان معنی است که گوینده احساسات شدیدی نسبت به موضوع ندارد.
لحن رو به بالا
لحن افزایشی یا رو به بالا در زبان انگلیسی میتواند برای انتقال انواع نگرشها نسبت به شنونده یا موضوع مکالمه مورد استفاده قرار گیرد.
به عنوان مثال، لحن رو به افزایش میتواند دوستانه و اغوا کنندهای را منتقل کند، در حالی که در طرف منفی نیز می تواند ناامنی را در مورد بیانیه یا یک محکومیت ضعیفتر منتقل کند.
لحن رو به پایین
از طرف دیگر، یک لحن کاهشی یا رو به پایین در زبان انگلیسی برای انتقال امنیت و اطمینان در مورد یک جمله، همراه با احساس نهایی یا تکمیل استفاده میشود.
با این حال، افتادن آمیزش همچنین میتواند کمتر دوستانه یا حتی کمی خصمانه به نظر برسد، گویی که میگویید این پایان موضوع است، خواه شما موافق باشید یا نه.
انواع مختلف تلطیف حالتها و نگرشهای مختلف را منتقل میکند. در اینجا چند نمونه از همین جمله با روحیههای مختلف آورده شده است:
“When is the next train to Lon don?” لحن رو به پایین(سوال واقعی)
“ When is the next train to London?!” لحن رو به بالا(سوال باورنکردنی)
“Where did you park the car ?” لحن رو به پایین(سوال واقعی)
“ Where did you park the car?!” لحن رو به بالا(سوال باورنکردنی)
لحن و کنایه
کنایه بخشی عادی از طنز انگلیسی است. این وسیله طنز است که به موجب آن گوینده برعکس آنچه که واقعاً برای اثر طنز فکر میکنند بیان میکند. کنایه نیز اغلب از تمسخر برای مسخرهکردن یک ایده استفاده میکند.
کنایه میتواند ظریف باشد، همین باعث میشود لحن طعنه آمیز برای برخی افراد مشکل باشد، به خصوص اگر آنها یک گوینده غیر بومی باشند.
“That’s just what I wanted, fantastic!”
(زمانی که اتفاق بدی افتاده باشد – یا شاید هدیه ناخوشایندی دریافت کنید!)
” Well done, good job”
(عادت به کار بد)
“What a beautiful house! ”
(برای اظهار نظر در مورد یک خانه مخروبه)
کنایه در محتوا
” He is as deep as a puddle”
(برای اظهار نظر در مورد کسی که سطحی است)
” I work 50 hours a week to be this poor”
(برای ابراز ناراحتی در ساعتهای طولانی کاری و دستمزد پایین)
” They are as clever as mince”
(برای اظهار نظر در مورد افرادی که بی استعداد هستند)
مشخصه کنایه عبارت است از یک آهنگ اغراقآمیز یا تغییر در آهنگ در یک کلمه اما یک آهنگ کوتاه و ” ساختگی ” در کل جمله دارد. نظرات طعنهآمیز اغلب آهستهتر از یک توضیح واقعی بیان میشوند.
اگر کسی در حال شوخی است، ممکن است یک اظهار نظر طعنهآمیز با یک حالت گستاخانهی صورت، بلندکردن ابرو یا چشمک همراه باشد!