فعل Be allowed to از جمله فعلهایی است که برای بیان کردن اجازه برای انجام یک کار استفاده میشود و در این مثالی که نوشتید، به شکل مجهول به کار رفته است.
البته این فعل با همین معنا، جایگزینهای دیگری هم دارد ولی بعضی از جایگزینهای آن در همهی زمانها قابل استفاده نیست. مثلا به جای Be allowed to میتوانید از فعل can استفاده کنید ولی فقط در زمانهای حال، گذشته و فرم جملههای شرطی میتوانید آن را به کار ببرید.
کاربرد این دو فعل را با هم مقایسه کنید:
I can use my dad’s car today.
امروز میتوانم از ماشین پدرم استفاده کنم.
I am allowed to use my dad’s car today.
امروز اجازه دارم (به من اجازه داده شده) که از ماشین پدرم استفاده کنم.
هر دو جملهی بالا معنی مشابهی دارند. زمان هر دو حال ساده است.
I could use my dad’s car yesterday.
من دیروز میتوانستم از ماشین پدرم استفاده کنم.
I was allowed to use my dad’s car yesterday.
من دیروز اجازه داشتم (به من اجازه داده شده بود) از ماشین پدرم استفاده کنم.
هر دو جملهی بالا معنی یکسانی دارند و هر دو در زمان گذشتهی ساده هستند.
I could use my dad’s car if I bought petrol.
اگر بنزین میخریدم میتوانستم از ماشین پدرم استفاده کنم.
I would be allowed to use my dad’s car if I
bought petrol.
اگر بنزین میخریدم اجازه داشتم از ماشین پدرم استفاده کنم.
هر دو جملهی بالا معنی یکسانی دارند و در فرم جملههای شرطی مورد استفاده قرار گرفتهاند.
در سایز زمانها، فقط میتوانید از be allowed to استفاده کنید. این فعل را در زمانهای مختلف به شکل زیر صرف میکنند:
زمان حال ساده:
I am allowed, you are allowed, he is allowed
زمان گذشته:
I was allowed, you were allowed, he was allowed
زمان آینده:
I will be allowed
زمان حال کامل:
I have been allowed, he has been allowed
زمان آیندهی کامل:
I will have been allowed
اما در مورد مثالی که مطرح کردید، قرار گرفتن این عبارت بعد از صفت too old ، باعث شده که به اشتباه بیفتید.
But there came a time when he was too old to be allowed to keep sleeping with the light on.
ساختاری در زبان انگلیسی وجود دارد که بر اساس آن، بعد از صفت از مصدر فعل استفاده میشود. به همین دلیل فعلی که بعد از صفت too old آمده به شکل مصدر مجهول (to be allowed to) استفاده شده است. مصدر مجهول یعنی مصدر فعل to be به اضافهی قسمت سوم فعل.
در ادامه در مورد این ساختار بیشتر بخوانید.
صفتها میتوانند در دو موقعیت مختلف در یک جمله قرار بگیرند تا یک شخص یا یک چیز را تغییر دهند یا توصیف کنند.
برخی از صفتها را میتوان با فعل در قالب مصدر با to برای بیان احساسات یا واکنشها استفاده کرد.
این ساختار انگلیسی به شکل زیر است:
Adjective + (noun/noun phrase) + to-infinitive + …
صفت (که معمولا با فعل to be میآید) + اسم یا عبارت اسمی + مصدر با to + ادامهی جمله
در ادامه چند مثال از این ساختار را ببینید:
It is very difficult for me to breathe because it smells horrible.
نفس کشیدن برای من بسیار سخت است زیرا بوی وحشتناکی میآید.
It was really hard to find our way here.
واقعاً پیدا کردن راه به اینجا سخت بود.
She found it impossible to learn to play the piano.
برای او یادگیری نواختن پیانو غیرممکن بود.
البته دقت کنید که تمام صفتها را نمیتوانید با این ساختار به کار ببرید. این ساختار برای بسیاری از صفتهای رایج مثل صفتهای زیر قابل استفاده است:
clever, difficult, easy, hard, impossible, nice, possible, right, strange, wrong