حس نا امیدی از اینکه من خیلی از همه عقبم

من دو هفته ای میشه که دارم اینجا زبان میخونم.البته فعلا تو داستانهای کودکانه هستم.تاپیکای اینجا رو که میبینم حس ناامیدی بم دست میده.همه ماشالا روزی چند ساعت زبان میخونن.از انواع نرم افزار و کتاب و فیلم استفاده میکنن.خلاصه همه زبانشون اکی هست.ولی من خیلی که از همه ی کارام بزنم روزی یه ساعت میتونم زبان بخونم.حس میکنم هیچی بلد نیستم و هیچ وقت پیشرفت نمیکنم.چیکار کنم؟الان دوره ی سوم داستانهای کودکانم.لیسنینگ ضعیفی دارم.بیست بار که گوش بدم میفهمم تازه چی به چیه.حس خنگی بم دست داده:’(

2 پسندیده

می فهمم چه حسی داری من چهار سال پیش شروع کردم البته بازبان شناس یه هفته است آشنا شدم وقتی شروع کردم در حد دبیرستان زبان بلد بودم لیسنینگم صفر بود تازه فهمیدم هرچی تو دبیرستان یادگرفتم اشتباه بوده اما کم کم بهترشدم وحالا که پیشرفت خودم را میبینم لذت می برم پس نامید نشو هیچکس از اول بلد نبوده .نگران زمان هم نباش من میانگین بخام بگیرم تو این چهار سال شاید روزی نیم ساعت مطالعه داشتم که اونم با تمرکز بالا نبوده چون یه پسر 6ساله دارم که همش میگه مامان پیش من بشین منو ببین بامن بازی کن وصدالبته که یکریز حرف میزنه …پس روزی یه ساعت اگه مداوم باشه اصلا کم نیست.

7 پسندیده

یه پیشنهاد بهتونم میکنم
هیچوقته هیچوفته هیچوقت خودتون رو با بقیه مقایسه نکنید
به هیچ وجه
تو هر زمینه تو هر جای دنیا هیچوقت خودتون رو با بقیه مقایسه نکنید
تو نقاشی تو طراحی، تو ورزش تو زبان تو هیچی
چرا؟
چون مهم نیست شما چقد نقاش خوبی باشی همیشه یکی بهتر از شما نقاشی میکنه
مهم نیست چقد زیبا باشید همیشه یه نفر از شما زیبا تره
مهم نیست چقد انگلیسی خوب بلد باشید همیشه یه نفر از شما بهتره.
پس به هیچ وجه مقایسه نکنید به هیچ وجه.
مقایسه کردن آدمو نابود میکنه. انگیزه رو قورت میده، حوصلتون رو سر میبره آدمو سر خورده و ضعیف میکنه.
آره با یه نفر اجازه دارید خودتون رو مقایسه کنید و اون شخص دیروز شماست.
شما روز اولی که انگلیسی شروع کردید چقد بلد بودید؟ الان چقد؟
دیروز یه کلمه رو بلد نبودید الان چی ؟
فقط خودتون فقط و فقط خودتون. همین.

15 پسندیده

به نظر من ما بایستی یاد بگیریم که یکسری مسائل تو زندگی مسابقه نیست. حالا نه تنها انگلیسی مثلا من رانندگی رو مثال میزنم. همه میخوان از خودروی جلویی سبقت بگیرن و دست به هر کاری میزنن (لایی کشیدن و …). من همیشه با خودم فکر میکنم که واقعا اینجور افراد با خودشون چی فکر میکنن. مگه کسی دنبالشون هست یا مسابقس و آخرش جایزه میدن؟

خوب در مورد شما به قول @Parsagol اگر واقعا روزی یک ساعت نه روزی نیم ساعت وقت بذارین. اما به این نیم ساعت پایبند باشین و زنجیره رو نشکنین، همین کافیه. چالش شدت و اینجور موارد هم برای دادن انگیزه ی مضاعف به افرادیه که وقت اضافه بیشتری دارن تا از این وقت اضافه استفاده ی بهینه کنن. وگرنه طبیعیه که کسی که کارمند هست یا کارهای واجب دیگه ای در زندگی داره خوب بیش از یک ساعت نتونه روی انگلیسی وقت بذاره.

با این وجود باز شما نوشته ی زمان های مرده‌ی آقا کامبیز رو بخونین ببینین آیا زمانی هست که بشه به این تایم روزانه ای که میتونین بذارین اضافه کرد یا خیر. معمولا خانم ها در زمان پخت و پز و دیگر موارد خانه داری تایم خوبی میتونن بذارن. مثلا پونه خانم وقتی داشت فرش و پتو رو میشست نه ساعت! زبان خوند. این موارد میتونه به آدم ایده بده که از وقتش استفاده ی بهینه کنه.

من خودم زمانی که درگیر کارهای اداری بودم، به این نتیجه رسیدم که جای اینکه غر بزنم چرا کارم دیر انجام میشه، به راحتی هندزفری رو توی گوشم قرار بدم و به انگلیسی گوش بدم. ذهنمم آرامش داشت که وقتم در حال تلف شدن نیست.

16 پسندیده

کسی اینجا نمیاد که زیاد خوندن خودشو به رخ بقیه بکشه. اینجا اومدن فقط برای اینه که انگیزه پیدا کنیم برای ادامه دادن.
منم تا یک ماه پیش شاید روزی 20 دقیقه تا یک ساعت وقت میذاشتم. اما مطمئن باشید کمیت خیلی مهم نیست، اگه شما روزی 20 دقیقه زبان گوش بدید اما با کیفیت باشه مطمئن باشید بعد از چند ماه تغییر رو خیلی ملموس حس میکنید. اونوقته که انگیزه برای زیاد کردن زمان پیدا میکنید. مهم اینه که گوش کردن زبان هرچند کم، جزء برنامه هاتون باشه. قبول دارم اولاش چون کند هستیم زیاد انگیزه نداریم، اما با پیشرفت، خودبخود زمان رو هم زیاد میکنیم.
منم تا مدتها داستان کودکانه گوش دادم و هنوزم گوش میدم. این اصلا نباید باعث نا امیدی بشه. اینکه گفتید 20 بار گوش میدید تا متوجه بشید خیلی خوبه… این یعنی تکرار و تکرار و تکرار… راهی که درسته همینه. خیلی ها همون بار اول که گوش دادن و متوجه نشدن، کلا بیخیال زبان میشن.
خلاصه همه ی فوتبالیست های خوب، از زمین خاکی شروع کردن :grin: پس محکم ادامه بدید.

11 پسندیده

عرض سلام
ممنون از مطلب مفیدتون.
بازم از انگیزه صحبت شد ، یعنی همه چیز در وهله ی اول به انگیزه مربوطه و خوشبختانه خوندن این کامنت ها ما رو به این حس قشنگ (انگیزه) نزدیک میکنه.
پیروز باشید
سپاس

2 پسندیده