من تازه کارم. کمممممک!
این تاپیک مربوط به داستان «فرمانده مکبث» در اپلیکیشن «زبانشناس» است. دوره «داستانهای بچگانه»، فصل «بسته ی اول»
2 پسندیده
تلفظ سرباز به عنوان /ˈsoʊldʒər/ به دلیل coalescent palatalization ادغام /dj/ به /d͡ʒ/ است، فرآیندی که در برخی زمینه ها در اکثر انواع زبان انگلیسی رخ می دهد (و هنوز به عنوان یک فرآیند سازنده برای گفتن کلمات در گفتار سریع است.
این به طور کلی به دلیل تلفظ کلماتی که با حرف “j” با /d͡ʒ/ تلفظ می شوند مرتبط است. این ایده که استفاده از /d͡ʒ/ در این کلمه بر اساس املا با “j” یا بر اساس ارتباط گرافیکی بین “j” و “i” است.
یکم غیرعادیه که “di” در “سرباز” /d͡ʒ/ تلفظ شود: در اکثر کلماتی که با “di” و سپس یک حرف مصوت نوشته می شود، “di” به طور استاندارد به عنوان یک هجای جداگانه /di~dɪ/ تلفظ می شود. به عنوان مثال، در تلفظ کلماتی مانند radiant، Canadian، melodious) که میتوانند به صورت اختیاری به /dj/ غیرهجایی تبدیل بشن.
این رو بدون که وقتی صدای د قبل از y بیاد صدای ج رو تشکیل میده.
وقتی یک “d” را قبل از “i” تلفظ می کنید، در واقع یک “d” را قبل از یک “yee” تلفظ می کنید. در زبان عبری “یود” (yohd) در واقع صدای “yee” است. در یونانی “یوتا” (yee-oh-ta) در واقع یک صدای “yee” است. در انگلیسی “Y” (wai) در واقع یک صدای “yee” است. بنابراین، soldier در واقع “sold-ye-er”، است که به سرعت تبدیل به "soljer شده. به این ترتیب “J” به زبان انگلیسی اضافه شد. آنها شروع کردند به اضافه کردن صدای “د” قبل از حرف “I” (که به صورت “yee” تلفظ می شود، بنابراین به صدای “j” تبدیل شد، به خصوص در ابتدای کلمات. در نسخه 1611 پادشاه جیمز کتاب مقدس، نام Iesus بود. که بعدا (در دهه 1600) به jesus تبدیل شد.
5 پسندیده