در پایان از شما صمیمانه تشکر می کنم که پادکست من را گوش کردید و مشتاقانه امیدوارم که شما همچنان پیگیر مطالب دیگر من نیز باشید.
دوستدار شما
علی میرکمالی
چهارشنبه
یکم شهریورماه یکهزار و چهارصد و دو
1402/6/1
در پایان از شما صمیمانه تشکر می کنم که پادکست من را گوش کردید و مشتاقانه امیدوارم که شما همچنان پیگیر مطالب دیگر من نیز باشید.
دوستدار شما
علی میرکمالی
چهارشنبه
یکم شهریورماه یکهزار و چهارصد و دو
1402/6/1
اساساً برای منی که سالهاس تنها زندگی میکنم و برای هدفم فقط تنهایی تلاش میکنم “هاثورن” هیچ تاثیری برای من نمیتونه داشته باشه…
هاثورن منو یاد عشق و علاقه به شخص مقابلم میندازه…
اگر من دوستی رو ک عاشقانه دوستش دارم رو در مواقع مطالعه داشته باشم،، و باهم مطالعه کنیم،،
طبیعتا هاثورن فرضیه درستیه… چون با شور و اشتیاق خاصی مطالعه میکنم و تازه کلی لذت هم می برم ک کنار همچین کسی شااااید ساعتها مطالعه میکنم
و اگر من شخصی رو که بهم استرس میده در مواقع مطالعه حتی ببینم هاثورن کاملا در اشتباهه …
ضمن اینکه هیچ وقتم تجربش نکردم ؛؛ هاثورن رو…
مثل هوای دونفره میمونه…
بهترین آب و هوای دنیاهم ب تنهایی لذت نداره.
ولی اتنشنِ مثبتِ دوستت میتونه اون هوا رو دلپذیرترین هوای ممکن بکنه…
درکل
مطلب قشنگی بود … very nice
ممنونم که با بیان دیدگاه خودتان به رشد بحث کمک کردید.
لطفتون پایدار…