سلام
در صفتِ نسبی یا تفضیلی
یک/ دو/ سه سیلابی یعنی چی.
سلام دوست عزیز
صفت نسبی، صفتیه که برای توصیف یک اسم دیگه استفاده می‌شه. صفت نسبی معمولاً با حرف ربط “that” یا “which” همراه می‌شه.
صفت تفضیلی، صفتیه که برای مقایسه دو یا چند اسم یا چیز استفاده می‌شه. صفت تفضیلی معمولاً با پسوندهای “-er” یا “more” ساخته می‌شه.
یک/ دو/ سه سیلابی، به تعداد هجاهای یک کلمه اشاره دارد. هجا، واحد صوتی کوچکترین واژگان است که با یک صدای مصوت آغاز و پایان پیدا میکنه. در فارسی بهشون می‌گیم بخش.
در ادامه، توضیحات بیشتری در مورد صفت‌های نسبی و تفضیلی ارائه می‌شود.
صفت نسبی
صفت‌های نسبی معمولاً برای توصیف ویژگی‌های یک اسم دیگر استفاده می‌شوند. این صفت‌ها معمولاً با حرف ربط “that” یا “which” همراه می‌شوند.
مثال‌ها:
- The car that is parked outside is red.
(ماشینی که بیرون پارک شده قرمز است.) - The house which is for sale is very big.
(خانه‌ای که برای فروش است خیلی بزرگ است.)
صفت تفضیلی
صفت‌های تفضیلی برای مقایسه دو یا چند اسم یا چیز استفاده می‌شوند. این صفت‌ها معمولاً با پسوندهای “-er” یا “more” ساخته می‌شوند.
مثال‌ها:
- This car is newer than that one.
(این ماشین جدیدتر از آن یکی است.) - This house is more expensive than that one. (این خانه گرانتر از آن یکی است.)
چند سیلابی بودن صفت
صفت‌ها را می‌توان بر اساس تعداد هجاهایشان به سه دسته تقسیم کرد:
- صفت‌های یک سیلابی: این صفت‌ها تنها یک هجا دارند.
- صفت‌های دو سیلابی: این صفت‌ها دو هجا دارند.
- صفت‌های سه سیلابی: این صفت‌ها سه هجا دارند.
مثال‌ها:
- یک سیلابی: big (بزرگ)
- دو سیلابی: happy (خوشحال)
- سه سیلابی: beautiful (زیبا)
2 پسندیده
خیلی ممنون.
خیلی عالی بود.
دستتون درد نکنه
1 پسندیده
ببخشید من یک سوالی برام پیش اومد الان که داشتم صفت‌هارو مرور می‌کردم.
شاید دونستش اصلا نیازی نباشه ولی خب بد نیست که بدونم.
می‌خواستم بدونم که فرق صفت نسبی با مطلق چیه؟
جفتشون که یک جوریه.
صفت نسبی و صفت مطلق دو نوع صفت هستن که کاربردهای متفاوتی دارن.
صفت نسبی
صفت نسبی صفتی هستش که برای توصیف یک اسم استفاده می‌شه و به اون ویژگی خاصی نسبت می‌ده. صفت نسبی معمولاً با یک ضمیر نسبی (relative pronoun) همراه هستش که به اسمی اشاره میکنه که صفت اون رو توصیف می‌کند.
برای مثال، در جمله‌ی “The man who is wearing a hat is my friend.”، صفت نسبی “who is wearing a hat” به اسم “man” ویژگی “پوشیدن کلاه” را نسبت می‌ده. ضمیر نسبی “who” به اسم “man” اشاره میکنه که صفت اون رو توصیف میکنه.
صفت مطلق
صفت مطلق صفتی هستش که به تنهایی برای توصیف یک اسم استفاده می‌شه و نیازی به ضمیر نسبی نداره. صفت مطلق معمولاً در انتهای جمله قرار می‌گیره و با یک فعل کمکی (auxiliary verb) همراه هستش.
برای مثال، در جمله‌ی “The man is tall.”، صفت مطلق “tall” به اسم “man” ویژگی “بلندی” رو نسبت می‌ده.
تفاوت‌های صفت نسبی و صفت مطلق
در اینجا چند تفاوت کلی بین صفت نسبی و صفت مطلق آورده شده:
| ویژگی | صفت نسبی | صفت مطلق |
|---|---|---|
| موقعیت | معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. | معمولاً بعد از اسم قرار می‌گیرد. |
| کاربرد | برای توصیف یک اسم و نسبت دادن یک ویژگی خاص به آن استفاده می‌شود. | برای توصیف یک اسم به تنهایی استفاده می‌شود. |
| ضمیر نسبی | معمولاً با یک ضمیر نسبی همراه است. | نیازی به ضمیر نسبی ندارد. |
| فعل کمکی | معمولاً با یک فعل کمکی همراه است. | نیازی به فعل کمکی ندارد. |
1 پسندیده
مچکرم ازتون
1 پسندیده