تفاوت بین is و does چیست؟

اگر هنوز در ابتدای راه یادگیری زبان هستید و در بسیاری مواقع با دیدن جملاتی که در آن‌ها از is و یا does استفاده شده گیج و سردرگم می‌شوید و نمی‌دانید که هر یک چه معنا و کاربردی دارد؛ بهتر است این مقاله را تا انتها مطالعه کنید.

فعل is یعنی چه و چه کاربردی دارد؟

همان‌طور که در زبان فارسی، برای ضمایر اول تا سوم شخص جمع و مفرد، افعال مختلفی را استفاده می‌کنیم. در انگلیسی نیز با اندکی تفاوت، چنین ویژگی‌ای را مشاهده می‌کنیم. مثلا اگر در فارسی بخواهیم فعل «هستن» را برای ضمایر مختلف صرف کنیم می‌گوییم: «هستم، هستی، هست، هستیم، هستید، هستند». این یعنی برای هر ضمیر در فارسی، یک فعل متفاوت به کار می‌بریم. در حالی که صرف فعل «هستن» در انگلیسی ساده‌تر خواهد بود. در انگلیسی فعل بودن یا هستن، to be است که برای ضمیر اول شخص مفرد am، برای دوم شخص مفرد و اول و دوم و سوم شخص جمع are و برای سوم شخص مفرد نیز is خواهد بود. یعنی صرف فعل to be برای ضمایر مختلف انگلیسی به صورت زیر خواهد بود:

I am

You/ we/ you/ they are

She/ he/ it is

پس در واقع می‌توان گفت که زمان حال ساده فعل be برای سوم شخص مفرد is است. از فعل is برای اسامی مفرد و یا ضمایر he، she، it، this و that استفاده می‌کنیم و معنای «هست» یا «است» را می‌دهد.

معمولا در نوشتار و گفتار انگلیسی، فعل is را به صورت مخفف یعنی s’ به فاعل جمله می‌چسبد. مثال:

She is a good girl = she’s a good girl.

او دختر خوبی است = او دختر خوبیست.

It is late = it’s late.

دیر است. = دیره.

اگر بخو.اهیم فعل is را منفی کنیم، کافی است بعد از آن از حرف not استفاده کنیم. در واقع is not به معنی نیستن و نبودن برای سوم شخص مفرد به کار می‌رود. مخفف is not در جملات و محاورات انگلیسی، isn’t است. مثال:

That is not fair. (Or that isn’t fair. Or that’s not fair)

منصفانه نیست.

Sarah is not sick. (Or Sarah isn’t sick. Or Sarah’s not sick.)

سارا مریض نیست.

· اگر بخواهیم در خصوص حقایق و یا واقعیت‌ها در زمان حال صحبت کنیم می‌توانیم از فعل is برای ضمایر سوم شخص مفرد استفاده کنیم. مثال:

She is a doctor.

او یک دکتر هست (است).

It is a book.

این یک کتاب است.

He is home.

او خانه است.

My mom isn’t (is not) a teacher. She is a nurse.

مادرم معلم نیست. او یک پرستار است.

That is the car I want to buy.

این ماشینی است که می‌خواهم بخرم.

This is my dog.

این سگ من است.

· بعد از فعل is برای سوم شخص مفرد می‌توانیم یک صفت بیاوریم. مثال:

He is fat. (Or he’s fat)

او چاق است ( واژه fat در اینجا صفت است).

She is kind. (Or she’s kind)

او مهربان است.

It is expensive. (Or it’s Expensive)

این گران است.

The weather isn’t cold today. (Or the weather’s not cold today).

امروز هوا سرد نیست.

· برای سوالی کردن جملات فوق، کافی است که جای فعل is را با فاعل جمله عوض کنیم. یعنی ساختار (فعل is + فاعل سوم شخص مفرد) را به‌کار می‌بریم. برای پاسخ دادن به چنین سوالاتی از yes/no استفاده می‌کنیم. مثال:

Is she a doctor?

Yes, she is.

No, she isn’t.

آیا او یک دکتر است؟

بله، هست.

خیر، نیست.

Is he fat?

Yes, he is.

No, he isn’t.

آیا او چاق است؟

بله، هست.

خیر، نیست.

· در خصوص wh-question ها نیز فعل is برای سوم شخص مفرد، بلافاصله بعد از این واژه‌های پرسشی قرار می‌گیرد. یعنی wh-question قبل از ساختار سوالی جمله حال ساده که در بالا توضیح دادیم قرار می‌گیرد. مثال:

Where is he now?

He is home.

او الان کجاست؟

او خانه است.

What is it?

It’s a book.

این چیست؟

این یک کتاب است.

· یکی دیگر از کاربردهای is در جمله این است که به عنوان فعل کمکی در ساختار حال استمراری استفاده می‌شود. البته توجه داشته باشید که تنها برای ضمایر سوم شخص مفرد کاربرد دارد. در این صورت فعل بعد از is حالت ing دار می‌شود و نشان از عملی دارد که در حال حاضر در حال انجام است. فرمول زمان حال استمراری برای سوم شخص مفرد به صورت زیر است:

Subject + is + verb + ing

مثال:

She is riding a horse.

او اسب‌سواری می‌کند. (یعنی در همین لحظه مشغول انجام این کار است.)

He is watching TV now.

او الان تلویزیون تماشا می‌کند.

The cat is licking my face.

گربه داره صورتم رو لیس می‌زنه.

برای منفی کردن جملات حال استمراری نیز، هم‌چون حال ساده به انتهای is یک not اضافه می‌کنیم و یا مخفف آن isn’t را می‌آوریم. مثال:

She is not riding a horse. (Or she isn’t riding a horse. Or she’s not riding a horse)

او اسب سواری نمی‌کند.

برای سوالی کردن جملات حال استمراری سوم شخص مفرد نیز باید جای فعل is و فاعل را عوض کنیم. و در خصوص wh-questionها نیز کلمه استفهامی بعد از ساختار سوالی حال استمراری قرار می‌گیرد. مثال:

Is she riding a horse?

Yes, she is.

No, she isn’t.

آیا او اسب می‌راند؟

Is he watching TV?

Yes, he is.

No, he isn’t.

آیا او تلویزیون نگاه می‌کند؟

What is he doing?

He is writing a letter.

او دارد چه کاری انجام می‌دهد؟

او دارد نامه می‌نویسد.

Where is she going?

She’s going to school.

او کجا می‌رود؟

او به مدرسه می‌رود.

· از دیگر موارد استفاده از فعل is، حالت مجهول زمان حال ساده است. حالت مجهول برای مواقعی استفاده می‌شود که اصل کار انجام شده حائز اهمیت است و فاعل یا کننده آن کار چندان اهمیتی ندارد. در این حالت مفعول جمله معلوم به عنوان فاعل جمله مجهول قرار می‌گیرد. ساختار حالت مجهول در زمان حال ساده برای سوم شخص مفرد به صورت زیر است:

Object of the main sentence + is + PP (Past Participle of the verb)

مثال:

My car is washed.

ماشینم شسته شده است. (این که چه کسی ماشین مرا شسته چندان مهم نیست اما اگر بخواهید کننده کار را نیز مشخص کنید می‌توانید در انتهای جمله بعد از حرف اضافه by فاعل را نیز بیاورید. در این صورت جمله می‌شود my car is washed by my brother که یعنی ماشینم توسط برادرم شسته شده است). در واقع جمله معلوم آن my brother washes my car بوده است. که معنای برادم ماشینم را شسته است را می‌دهد. در واقع در این جمله my car مفعول جمله معلوم است که در ساختار مجهول، جایگاه فاعل را به خود اختصاص داده است.

Mary is beaten.

ماری کتک خورده است. (حالا چه کسی ماری را کتک زده چندان مهم نیست. مهم کتک خورده شدن ماری است).

در این حالت نیز برای سوالی کردن جمله باید جای فاعل مجهول را با فعل is عوض کنیم و برای منفی کردن جمله نیز به آخر is کلمه not را اضافه کنیم. مثال:

My car isn’t washed.

ماشینم شسته نشده است.

Is my car washed?

Yes, it is.

No, it isn’t.

آیا ماشینم شسته شده است؟

Is Mary beaten?

Yes, she is.

No, she isn’t.

آیا ماری کتک خورده است؟

· از دیگر کاربردهای فعل is می‌توان به استفاده از آن در ساختار be going to برای سوم شخص مفرد اشاره کرد. این ساختار به زمان آینده اشاره دارد. در واقع به چیزی اشاره دارد که قصد داریم در آینده انجام دهیم. مثال:

Mike is going to study mathematics.

مایک تصمیم دارد ریاضی بخواند.

My sister is going to leave the country.

خواهرم می‌خواهد کشور را ترک کند.

برای سوالی و منفی کردن چنین جملاتی نیز مشابه فرمول‌های قبل اقدام می‌کنیم.

Mike is not going to study Mathematics. (Or Mike’s not going to study mathematics. Or Mike isn’t going to study mathematics).

مایک نمی‌خواهد ریاضی بخواند.

Is Mike going to study Mathematics?

Yes, he is.

No, he isn’t.

آیا مایک قصد دارد ریاضی بخواند؟

What is Mike going to study?

He is going to study Mathematics.

مایک قصد دارد چه بخواند؟

او می‌خواهد ریاضی بخواند.

فعل does یعنی چه و چه کاربردی دارد؟

حال که با معنا و کاربرد فعل is در جملات مختلف آشنا شدید و شکل منفی،مثبت، مجهول و سوالی آن را آموختید؛ نوبت به فعل does می‌رسد. فعل does در زبان انگلیسی هم به عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود و هم به عنوان فعل کمکی یا Auxiliary. کاربرد دارد. در این بخش تفاوت این دو را با هم بررسی می‌کنیم.

فعل does به عنوان فعل اصلی، برای زمان حال ساده استفاده شده و حالت سوم شخص مفرد فعل do به معنای انجام دادن است. مثال:

She does her homework.

او تکالیفش را انجام می‌دهد.

He does aerobics.

او حرکات هوازی انجام می‌دهد.

حال سوال این‌جاست که نقش does به عنوان فعل کمکی در جملات چیست. در جملات حال ساده که ما از فعل اصلی (نه فعل‌های am، is، are) استفاده می‌کنیم. برای سوالی و منفی کردن جملات ما به یک فعل کمکی نیاز داریم. ما برای منفی و سوالی کردن جملاتی که فاعل آن‌ها سوم شخص مفرد است از فعل کمکی does در زمان حال ساده استفاده می‌کنیم.

برای منفی کردن این جملات، کافی است به انتهای does یک not اضافه کنید و یا به صورت مخفف آن را doesn’t بنویسید و پس از آن فعل اصلی را بدون s آخرش بیاوریم. مثال.

She works in an office.

او در یک دفتر کار می‌کند.

She does not work in an office. (Or she doesn’t work in an office)

او در یک دفتر کار نمی‌کند.

He eats lunch.

او ناهار می‌خورد.

He doesn’t eat lunch.

او ناهار نمی‌خورد.

My bag gets wet.

کیفم خیس شد.

My bag doesn’t get wet.

کیفم خیس نشد.

برای سوالی کردن جملات حال ساده که فاعل آن‌ها سوم شخص مفرد است نیز کافی است does را به ابتدای جمله منتقل کنیم. فرمول ساختار سوالی این جملات عبارت است از:

فعل کمکی does + فاعل (سوم شخص مفرد) + فعل ساده

مثال:

Does she work in an office?

Yes, she does.

No, she doesn’t.

آیا او در یک دفتر کار می‌کند؟

Does he eat lunch?

Yes, he does.

No, he doesn’t.

آیا او نهار می‌خورد.

در خصوص wh-questionها نیز مانند توضیحات قبل باید این کلمات پرسشی را قبل از ساختار سوالی جملات حال ساده بیاوریم. مثال:

What does she do?

She works in an office.

او چکار می‌کند؟

او در یک دفتر کار می‌کند.

· اگر می‌خواهید بدانید که معنای what do you do? و یا what does she/he do? چیست و باید چه پاسخی به آن بدهیم بهتر است مقاله‌ فوق را مطالعه کنید.

What does he eat?

He eats lunch.

او چه می‌خورد؟

او نهار می‌خورد.

Where does he go on Sundays?

He goes to the cinema.

او یکشنبه‌ها کجا می‌رود؟

او به سینما می‌رود.

· نکته‌ای که در خصوص فعل does وجود دارد این است که گاهی does در جملات مثبت، قبل از فعل اصلی می‌آید که برای تاکید بیش‌تر بر انجام آن کار استفاده می‌شود. ساختار چنین جملاتی به صورت (فاعل سوم شخص مفرد + does+ فعل ساده) است. مثال:

He does love you.

او تو را دوست دارد (تاکید دارد بر فعل دوست داشتن. یعنی واقعا یا عمیقا دوستت دارد.)

She does fix the car.

او ماشین را تعمیر کرد. (تأکید دارد بر انجام این کار توسط اون دختر).

کلام آخر

در این مقاله سعی کردیم شما را با تفاوت بین is و does آشنا کنیم. به طور جامع در خصوص این‌که is در چه مواقعی کاربرد دارد توضیح دادیم. دانستید که is برای سوم شخص مفرد در زمان حال ساده استفاده می‌شود و به عنوان فعل کمکی برای زمان حال استمراری و آینده با going to کاربرد دارد. ساختار منفی و سوالی آن را نیز با مثال‌های فراوان آموختید. در حالی که does به عنوان فعل اصلی به معنای انجام دادن برای سوم شخص مفرد در زمان حال ساده استفاده می‌شود و به عنوان فعل کمکی نیز برای سوالی و منفی کردن جملات کاربرد دارد.

اگر دوست دارید با تفاوت بین was و did نیز آشنا شوید، بهتر است مقاله فرق بین was و did را از دست ندهید.