چرا برای آموزش زبان باید قورباغه را قورت دهید :
در اینجا به برخی پیشنهادات در این باره اشاره می کنیم:
**از رایتینگ به عنوان جای پا استفاده کنید **
رایتینگ می تواند به عنوان یک مرحله ی میانی به چندین روش عمل کند. اول اینکه می توانید به صورت آنلاین با مردم صحبت کنید (گپ زدن) قبل از اینکه آنها را ببینید. شما همچنین می توانید لغات و عبارات جدید را پیش از گفتنشان در نوشتار آزمایش کنید. فرآیند نمونه ی من برای یادگیری لغتی جدید اغلب به این ترتیب بود: ریدینگ/لیسنینگ → رایتینگ → اسپیکینگ. من همیشه احساس می کردم که گفتن چیزی که درکی منفعل از آن ندارم هم موجب ناراحتی می شود و ناکافی است (آن را فوراً فراموش می کنم).
**با لیسنینگ و ریدینگ زیاد مشکلی نداشته باشید **
هیچ عیبی ندارد که اسپیکینگ را به عقب بیاندازید و برای مدتی روی مهارتهای منفعل تمرکز کنید. قطعاً برخی از مردم فکر می کنند که این نسبت به اسپیکینگ فوری برتری دارد. برای مثال انجام این کار به معنای این است که وقتی صحبت می کنید، احتمال بیشتری وجود دارد که آن را درست به زبان بیاورید و بنابراین از ایجاد عادت های بد اجتناب کنید.
اسپیکینگ همچنان یک مهارت محسوب میشود
پس برای اینکه در آن خوب شوید باید در مرحله ای شروع به تمرین کنید. اما لازم نیست که این تمرین فوری رخ دهد.
***تا آنجا که می توانید گوش دهید **
برای آماده کردن خود به منظور صحبت با اعتماد به نفس، صرف زمان تا حدّ ممکن روی لیسنینگ کمک خواهد کرد. هرچه بیشتر چیزی را بشنوید، بعداً راحت تر آن را خواهید گفت. اطمینان نسبتاً بالا از صحّت چیزی که می خواهید بگوید و احتمال درک شدن آن مهم است، مخصوصاً وقتی که نه تنها درونگرا بلکه خجالتی هستید.
**در محیطی کنترل شده صحبت کنید **
وقتی اسپیکینگ را تمرین می کنید، تلاش کنید محیطی را به وجود آورید که در آن احساس راحتی می کنید. بدیهی ترین بخش پیدا کردن شریکی برای مکالمه است که با وی راحت هستید. سفر به کشور زبان مورد نظر بسیار مفید است اما اگر می خواهید پول معلم خصوصی را بدهید (باید بدانید که) این هم کارآمد است.
** از پیغام های صوتی استفاده کنید **
بینِ جلسات با دوستان، شریکان تبادل زبانی یا معلمان از پیغام های صوتی در موبایل یا کامپیوتر شما استفاده می کنند. این یک روش عالی برای ایجاد کمی فاصله بین خود و شخص دیگر است. شما می توانید درباره ی چیزی که می گویید فکر کنید، به آنچه که شخص دیگر گفت چند دفعه گوش کنید، و غیره.
** خودتان صحبت کنید **
این احتمالاً کمی عجیب به نظر می رسد، اما صحبت کردن با خود در واقع کارساز است. قسمتی از سختی در صحبت کردن به زبانی خارجی این است که قادر به بازگردانی لغات باشید، از گرامر استفاده کرده تا آن را با هم ترکیب کنید و سپس از تلفظ درست برای انتقالش استفاده کنید. شما می توانید آن چیزها را خودتان تمرین کنید! دیالوگی که در فکرتان است را بلند بگویید، و کارهایی را که در حال انجامشان هستید توصیف کرده یا کامل در یک مکالمه شرکت کنید.
**تمرکز خود را محدود کنید **
اگر بیرون آمدن از منطقه ی راحتیِ زبانی تان خیلی ناراحت کننده است، مطمئن شوید که در مراحل کوچکی انجامش می دهید. یک روش انجام این کار بهره بردن از یادگیری محدود است (لیسنینگ، اسپیکینگ، ریدینگ یا رایتینگ). روی یک چیز تمرکز کنید، سپس به تدریج از آنجا گسترشَش دهید. برای مثال، وقتی من درچین تایپه زندگی می کردم، باید یک کامپیوتر جدید می خریدم. من به اولین مغازه نرفتم و یک ساعت مکالمه درباره ی اینکه چه چیزی بخرم نداشتم. نه، من فقط با یک مانیتور و احتمالا یک سوال شروع کردم. سپس در ملاقات های بعدی در مغازه های دیگر به تدریج گستره ی مکالمه را وسعت دادم.
** از اپلیکیشن ها استفاده کنید **
این یک روش راحت است برای اینکه خودتان کمی فعال تر شوید. اپلیکیشن های زیادی برای یادگیری زبان وجود دارند که به شما اجازه می دهند تا فراتر از فقط لیسنینگ و ریدینگ مشغولِ محتوا شوید.
وقتتون پرخیروبرکت