هر ساله روز ۱۷ ژوئن مصادف با ۲۷ خرداد روز جهاني بيابان زدايي در نظر گرفته شده است. صندوق بين المللي توسعه كشاورزي (IFAD) سازمان ملل متحد پيشتاز امر بيابان زدايي مي باشد. اين صندوق فعاليت بيابان زدايي را از قاره آفريقا شروع نمود. توسعه بيابان ها در كره زمين زندگي بيش از ۲/۱ ميليارد انسان را در بيش از ۱۱۰ كشور دنيا تهديد مي كند.
بیابان‌زدایی به کارها و روش‌هایی است که برای سبزکاری در بیابان و جلوگیری از روند شتابناک تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب انجام می شود.
کوشش‌هایی که برای مهار بیابان زدایی در ایران آغاز شده است، پیشینه ای بیش از ۵ دهه داشته و به دههٔ ۲۰ خورشیدی در سبزوار و خوزستان باز می گردد. تا سال ۱۳۸۸ خورشیدی ۲۶٬۱۰۰٬۰۰۰ هکتار از جنگل‌های دست‌کاشت از گونه‌های مقاوم و متناسب با مناطق خشک در ایران ایجاد شده است. ۲۷ خرداد روز جهانی مقابله با بیابان زایی نامگذاری شده است.
راهکارها
- کاشت درختان و گیاهان مقاوم و متناسب با مناطق خشک همچون گیاهان شوره‌زی
- بارش باران مصنوعی
- پخش سیلاب و پخش آب
- تعادل دام و مراتع برای حفاظت از پوشش گیاهی موجود
- بهره گیری از روش‌های کارآ در انباشتن آب باران
- احیاء شوره زارها
سوخت‌های جایگزین
در بسیاری از کشورها از جمله روستاهای چین (و در ایستگاه کنترل بیابان Jingtai) وسیله‌ای شبیه آنتن ماهواره وجود دارد که برای جوش آوردن آب برای کاربردهای گوناگون از آن استفاده می‌شد. این بشقاب بزرگ که سطح داخلی آن آینه کاری شده به گونه‌ای درست شده است که نور خورشید را پس از انعکاس در یک نقطه که محل قرار گرفتن ظرف آب است متمرکز می‌کند (شبیه کاری که ذره بین انجام می‌دهد) و بدینوسیله پس از مدتی کوتاه آب به جوش می اید و بدینگونه از قطع درختان بوسیله ساکنان جلوگیری می‌شود.
