Nice video 😊

In 1925, Frida Kahlo was on her way home from school in Mexico City when the bus she was riding collided with a streetcar. She suffered near-fatal injuries to her spine, pelvis and hips, and was bedridden for months afterward.

00:20

During her recovery, she had a special easel attached to her bed so she could practice painting techniques. When she set to work, she began to paint the world according to her own singular vision. Over the course of her life, she would establish herself as the creator and muse behind extraordinary art.

00:38

Though you may have met Kahlo’s gaze before, her work provides an opportunity to see the world through her eyes. She painted friends and family, still lives and spiritual scenes; but it was her mesmerizing self-portraits which first caught the world’s attention.

00:54

In an early work, “Self Portrait with Velvet Dress,” the focus is on her strong brows, facial hair, long neck and formidable stare. Such features remained, but Kahlo soon began to present herself in more unusual ways. For example, “The Broken Column” uses symbolism, religious imagery and a ruptured landscape to reveal her physical and mental state.

01:17

In 1928, Kahlo started dating fellow painter Diego Rivera. They became lifelong partners and cultivated an eccentric celebrity. Together, they traveled the world and dedicated themselves to art, Communist politics and Mexican nationalism.

01:33

Kahlo and Rivera shared a deep affinity with Mexicanidad, a movement which celebrated indigenous culture after the Revolution. In her daily life, Kahlo wore traditional Tehuana dress and immersed herself in native spirituality. And in her work, she constantly referenced Mexican folk painting, incorporating its bright colors and references to death, religion and nature.

01:56

With her imagery of giant floating flowers, undulating landscapes, transplanted body parts and billowing clouds of demons, Kahlo has often been associated with Surrealism. But while surrealists used dreamlike images to explore the unconscious mind, Kahlo used them to represent her physical body and life experiences.

02:14

Two of her most-explored experiences were her physical disabilities and her marriage. As a result of the bus accident, she experienced life-long health complications and endured many hospitalizations. She often contemplated the physical and psychological effects of disability in her work; painting herself in agony, recuperating from operations, or including objects such as her back brace and wheelchair.

02:38

Meanwhile, her relationship with Rivera was tempestuous, marked by infidelity on both sides. At one point they even divorced, then remarried a year later. During this period, she painted the double self-portrait “The Two Fridas,” which speaks to the anguish of loss and a splintered sense of self.

02:56

The Frida to the left has a broken heart, which drips blood onto her old-fashioned Victorian dress. She symbolizes a version of the artist who is wounded by the past– but is also connected by an artery to a second self. This Frida is dressed in Tehuana attire– and although she remembers Diego with the tiny portrait in her hand, her heart remains intact. Together, the two suggest a position caught between past and present, individuality and dependency.

03:26

Kahlo died in 1954 at the age of 47. In the years after her death, she experienced a surge in popularity that has lasted to this day. And although her image has proliferated, Kahlo’s body of work reminds us that there are no simple truths about the life, work and legacy of the woman behind the icon. Rather, she put multiple versions of her reality on display– and provided us with a few entry-ways into the contents of her soul.

در ۱۹۲۵، فریدا کالو در راه برگشت به خانه از مدرسه در مکزیکوسیتی بود که اتوبوسی که سوارش بود با تراموایی تصادف کرد. دچار صدمه‌های تقریبا کشنده در ناحیه ستون فقرات، لگن و لمبرها شد، و بعد از آن ماهها در تخت افتاد.

00:20

در طی دوره بهبودش، یک سه پایه نقاشی مخصوص به تختش وصل بود تا بتواند تکنیکهای نقاشی را تمرین کند. وقتی دست به کار شد، شروع کرد به نقاشی جهان از دید عجیب و غر یب خودش. در مسیر زندگیش، خود را بعنوان خالق و متفکر پشت یک هنر خارق‌العاده اثبات کرد.

00:38

گرچه شاید قبلا نگاه خیره کالو را دیده باشید، آثارش فرصتی را فراهم می‌کند که دنیا را از چشمان وی ببینید. او دوستان و خانواده را نقاشی کرد، اشیای بی‌جان و صحنه‌های معنوی؛ اما این خودنگاره‌های مسحورکننده وی بود که نخست توجه جهانیان را برانگیخت.

00:54

در یکی از آثار اولیه‌اش «خود نگاره‌ای با پیراهن مخمل،» تمرکز بر ابروان پرپشت، موهای صورت و نگاه خیره ترسناک اوست. این خصیصه‌ها ماندند، اما کالو شروع کرد به نشان دادن خود به روشهای غیرمعمول‌تر. برای مثال، ستون شکسته از نمادگرایی، تصاویر مذهبی و یک منظره گسسته استفاده می‌کند تا حالت ذهنی و جسمی خود را آشکار کند.

01:17

در ۱۹۲۸، کالو رابطه‌ای عاشقانه را با نقاش دیگری به اسم دیگو ریورا شروع کرد. رابطه‌شان یک عمر طول کشید و صاحب شهرت منحصربفردی شدند. باهم، به همه دنیا سفر کردند و خودشان را وقف هنر، سیاستهای کمونیستی و ملی‌گرایی مکزیکی کردند.

01:33

کالو و ریورا همبستگی عمیقی با مکزیکانیداد داشتند جنبشی که فرهنگ بومی بعد از انقلاب را گرامی می‌داشت. در زندگی روزانه، کالو پیراهن محلی تئوانا می‌پوشید و خود را غرق معنویت ملی می‌کرد. در آثارش، مدام به نقاشی بومی مکزیکی اشاره داشت و از رنگهای روشن استفاده می‌کرد و اشاراتی به مرگ، مذهب و طبیعت داشت.

01:56

با خیالاتش از گل‌های عظیم‌الجثهٔ شناور، منظره‌های موج‌دار، اجزای بدن پیوند شده و ابرهای مواجی از ارواح خبیث، کالو اغلب با فرا-واقع‌گرایی شناخته می‌شود.

02:06

اما درحالیکه هنرمندان فراواقع‌گرا و تصاویر رویاگونه به وارسی ذهن ناخودآگاه می‌پردازند کالو از آنها برای نشان دادن تجربیات زندگی و جسم فیزیکی خود استفاده کرد.

02:14

دو تجربه مهم او که بیش از همه وارسی شده‌ ناتوانی‌های جسمی و ازدواج او است. در نتیجه تصادف اتوبوس، دچار مشکلات سلامتی مادام العمر شد و بارها بستری شد. اغلب به آثار روانی و جسمی ناتوانی در آثارش نظر داشت؛ با نقاشی کردن خود در حال رنج، بهبودی از عمل‌ها، یا به شمار آوردن اشیای مثل پشت بند و صندلی چرخدار اوست.

02:38

در این بین، رابطه‌ش با ریورا پر شور بود، از هر دو طرف پر از خیانت بود. حتی در یک مرحله از هم طلاق گرفتند، بعد یکسال بعد دوباره ازدواج کردند. طی این دوره، او خودنگاره‌ای دوگانه را نقاشی کرد به اسم “دو فریدا،” که با اندوه فقدان و حسی از جدایی از خودش صحبت می‌کند.

02:56

فریدای سمت چپی با دلی شکسته است، که قطرات خون روی پیراهن ویکتوریای‌ او چکیده. از نسخه‌ای از هنرمند نمادسازی می‌کند که از گذشته مجروح است- اما همچنین به وسیله یک شاهراه به خود دومش وصل است. این فریدای دیگر جامه تئوما پوشیده-- و اگر چه او دیگو را با نگاره‌ای کوچک در دستش بخاطر می‌آورد، اما قلبش دست نخورده باقی می‌ماند. باهم، دو نفری جایگاهی را داشتند که بین گذشته و حاضر، استقلال داشتن و فردیت گیر کرده بود.

03:26

کالو در ۱۹۵۴ در سن ۴۷ سالگی مرد. در سالهای پس از مرگش، چنان غلیانی از محبوبیت را تجربه کرد که تا امروز ادامه داشته و اگر چه تصویر او تکثیر شده است، این کالبد آثار کالو است که به ما یادآوری می کند هیچ حقیقتی ساده‌ای درباره زندگی، کار و میراث زنِ پشت این شمایل نیست. درعوض، او چندین نسخه متعدد از واقعیت خویش را به عرضه گذاشته است-- و معدود راههای دسترسی به محتویات روح خویش را برای ما فراهم کرده است.

this is like of video :+1::ok_hand:

7 پسندیده