برای مجهول کردن یک جمله حتما باید جمله‌مون گذرا به مفعول باشه. بدون وجود مفعول نمیشه جمله رو مجهول کرد.
از ارکان اصلی جمله‌ی مجهول، وجود فعل to be هست. یعنی ما از خارج جمله، این فعل to be رو وارد جمله کنیم.
نکته‌ی بعدی تبدیل فعل اصلی جمله به past participle یا قسمت سوم فعله.
حالا تمام این اتفاقات رو چطور میشه داخل یک جمله انجام داد؟
جملات رو میشه با چند مرحله‌ی ساده مجهول کرد:
۱. مشخص کردن مفعول جمله. مفعول در جواب چه‌چیزی (را) و چه کسی (را) می‌آید. و معمولا بعد از فعل اصلی قرار دارد.
جمله‌ی زیر را در نظر بگیرید.
Sa’di wrote Golestan in 1258 CE.
سعدی گلستان را در سال ۱۲۵۸ نوشت.
چه چیزی را نوشت؟ گلستان را.
پس گلستان میشه مفعول جمله.
۲. حذف فاعل و قرار دادن مفعول در ابتدای جمله.
Golestan…
۳. قرار دادن فعل to be مناسب.
فعل to be را با توجه به شمار (مفرد و جمع) مفعول، و زمان فعل (حال ساده، گذشته ساده، حال استمراری، گذشته‌ی استمرای، حال و گذشته‌ی کامل، افعال کمکی و…) انتخاب می‌کنیم.
اینجا Golestan مفرده پس فعل to be باید مفرد باشه، و فعل wrote گذشته‌ی ساده است پس فعل to be باید گذشته‌ی ساده باشه. فعل to be برای مفرد و گذشته‌ی ساده was هست:
Golestan was…
۳. قرار دادن قسمت سوم فعل اصلی.
اینجا باید دید که آیا فعلمون با قاعده است یا بی قاعده. اگه فعل با قاعده باشه ed می‌گیره و اگه بی قاعده باشه، شکل فعلمون مشخص نیست، باید یادشون گرفت. اینجا wrote بی قاعده است و قسمت سومش میشه written.
Golestan was written in 1258 CE.
در آخر هم می‌تونید by Sa’di (توسط سعدی) رو اضافه کنید.
Golestan was written in 1258 CE by Sa’di.
حالا اگه همین رو برای مفعول جمع بخوایم مجهول کنیم اینطور میشه:
Sa’di wrote Bustan and Golestan many years ago.
چون مفعولمون جمعه (Bustan and Golestan)، فعل to be باید جمع بیاد (were).
Bustan and Golestan were writen many years ago by Sa’di.
این روند برای زمان‌های دیگه هم صدق می‌کنه.