داداش من تو رشت درس میخوندم. یه بار یه مهمان از تهران اومد رشتی ها شروع کردن دست انداختنش.
مشکل خیلی فراتر از این حرفاست
هر چند من یادمه اولین نفری بودم با اون پسره رفیق شدم. بهم یه آموزش فتوشاپ هدیه داد. منو عاشق کامپیوتر کرد و حالا تقریبا اکثر نرم افزار ها رو راحت یاد میگیرم.
پس دنبال این نباش دیگران چی دربارت فکر میکنن. تو کاری رو کن که دلت میگه. دل من گفت با اون پسر رفیق شم و همون گام کوچیکی شد شاید برای موفقیت ده سال بعد من.
من هر چ سنم بیشتر میشه حرف دیگران برام کم اهمیت تر میشه، چ تشویقشون چ توهین هاشون.
مثل گنجشک باش
موفق باشی