چالش lets talk ((اعتیاد به موبایل))+شعر الهامی از دکتر شریعتی(:

[alihadian1380]

سلام به همگی این هم ششمین lets talk من در دورانی که…
هستم ولی خستم.(:

#امتحانات
#کلاس_مجازی
#شعر_گلایه_من_از_استاد😎

((شعر و گلایه من از استاد:))
الهامی از دکتر شریعتی
استادا کفر نمیگویم،
پریشانم،
چه میخواهی تو از جانم؟!
مرا بی آنکه خود خواهم اسیر امتحان کردی.

استادا!
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی
لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه ای نمره
به زیر پای نامردان بیاندازی
و شب آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خوابگاه باز آیی
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!

استادا!
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت را بر سایه ی دیوار دانشگاه بگشایی
لبت را بر کاسه چون مس قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرفتر(پارک ملت)
تفریح عده ای را بینی
و اعصابت برای نمره ای این سو و آن سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!

استادا!
اگر روزی دانشجو گردی
ز حال دوستانت با خبر گردی
پشیمان میشوی از قصه ی تحصیل، از این بودن، از این بدعت.

استادا تو مسئولی.
استادا تو میدانی که دانشجو واقعی بودن و ماندن
در این دانشگاه چه دشوار است،
چه رنجی میکشد آنکس که دانشجو است و از احساس سرشار است …

پاسخ استاد به من
پست بعدی
@ahh1380

[alihadian1380]

_گاهی وقتا احساس تنهایی میکنم و به خودم پیام میدم.
_منم همین طور(:

[alihadian1380]

#جمله
#شعر
الهامی از سهراب سپهری
و این هم جواب استاد به من:
استاد سعی کرده که علیرغم خشم درون خودش رو زیبا نشون بده(:

سلام زیبا!
منم زیبا!
که زیبا دانشجویم را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل استادت با تو میگوید

ترا در بیکران دنیای امتحانات
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را آشتی کن با استادخود
تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟(اشاره به ناپسند بودن تقلب)

تو راه علم راطی کن عزیز من، به استادی که خوب میدانم
تو دعوت کن مرا با خود به امتحانی ،
که من چشمان اشک آلوده بعد امتحانت را دوست میدارم
طلب کن استاد خود را، بجو ما را تو خواهی یافت

که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم، آهسته میگویم، که پوست کندن دانشجو عالمی دارد.
تویی زیباتر از خورشید زیبایم، تویی والاترین مهمان دنیایم(اشاره به سرمایه مالی دانشجو وشهریه ای که میدهد)
که دانشگاه بی تو چیزی چون تو را کم داشت

وقتی سوالات امتحانت را من آفریدم بر خودم احسنت میگفتم
مگر آیا کسی هم با استادش قهر میگردد؟
هزاران توبه ات را گرچه بشکستی؛(اشاره به تقلب)
ببینم من تو را از درگه کلاسم راندم؟
که میترساندت از من؟ رها کن آن خدای دور؟!
آن نامهربان استاد ودانشجو. آن مخلوق خود را
این منم استاد مهربانت
خالق اندیشه هایت
اینک صدایم کن مرا.

با قطره ی اشکی
به پیش آور دو دست خالی خود را
با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاکی ام. آیا عزیزم حاجتی داری؟
( که من دارم نمیفهمی نمیخواهی بفهمی تو:)
بگو جز من کس دیگر نمیفهمد
به نجوایی صدایم کن.

بدان آغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ایمان(اشاره به کسانی که تقلب کردند وبعد توبه:)
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات آوردم
قسم بر عصر روشن، تکیه کن بر من
قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد
برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو

تمام گامهای مانده اش با من
تو بگشا گوش دل با استادت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای امتحانات،
رهایت من نخواهم کرد
که آسفالتت بخواهم کرد!