این تاپیک مربوط به درس« زمان آینده » در نرم‌افزار «زبانشناس» است. دوره: « داستان های واقعی » فصل: « تز، به سوی نجات »
3 پسندیده
درود بر شما 
موقعی که تصمیمی دقیقا موقع صحبت گرفته می شود از will استفاده می شود ولی وقتی که یک تصمیم از قبل گرفته شده است (و هنوز به مرحله اجرا گذاشته نشده است) از be going to استفاده می شود.
مثال؛
Jennifer: There is no cheese
Alex: really? So I will go to buy some
جنیفر: پنیری باقی نمونده
الکس: واقعا؟ خب من میرم که مقداری پنیر بخرم
Jennifer: There is no cheese
Alex: I know. I am going to buy some after I write this letter
جنیفر: پنیری باقی نمونده
الکس: میدونم. بعد از اینکه این نامه رو نوشتم میرم مقداری پنیر می خرم
Jack: There is a good documentary on TV tonight
William: Yes. I know. I am going to watch it
جک: امشب تلوزیون یک مستند خوب داره
ویلیام: آره، میدونم. قصد دارم نگاش کنم
Jack: There is a good documentary on TV tonight
William: Wow! I didn’t know. I will definitely watch it
جک: امشب تلوزیون یک مستند خوب داره
ویلیام: نمی دونستم. حتما نگاش می کنم
تفاوت will و be going to در خصوص پیش بینی این است که وقتی پیش بینی ما براساس نطرات شخصی است ما از will استفاده می کنیم ولی وقتی که پیش بینی ما براساس چیزی که الان می بینیم و یا می شنویم از be going to استفاده می کنیم
مثال:
Hennry will defeat his rival
هنری رقیبش رو شکست خواهد داد
Hennry is going to defeat his rival. He hasn’t been defeated since two years ago
هنری رقیبش رو شکست خواهد داد. او دو سال است که شکست نخورده است
I think it will rain in the afternoon
فکر می کنم بعداظهر باران بباره
Do you see the dark clouds? It is going to rain
ابرهای تیره رو می بینی؟ میخواد باران ببارد.
آخرین تفاوت will و be going to مربوط به صحبت کردن در مورد حقایق است؛ یعنی چیزهایی که قطعا اتفاق می افتند. در این مورد ما فقط از will استفاده می کنیم.
The sun will rise
خورشید طلوع خواهد کرد
7 پسندیده
2 پسندیده
ممنون از توضیح خوبتون
توی این داستان که راوی داره بیان میکنه که از سر خوردن دختر حین دویدن مطمئن نبوده و یک داستانه چرا will نمیاره چون یک پیش بینی بر اساس احساسه و شواهدی هم که نداره چون هنوز اتفاق نیوفتاده
1 پسندیده
سلام دوست عزیز
با توجه به اینکه این دوره‌ی داستان‌های واقعی هستش، پس اون اتفاق افتاده و احتمالاً به این دلیل که شخصی که داستان رو می‌خونه با توجه به قسمت اصلی که داستان داخلش روایت شده، یه پیش زمینه‌ای از اتفاقی که افتاده شده داره، از ساختار be going to استفاده کرده.
ضمن اینکه قسمت‌هایی که داخل بخش داستان‌های واقعی به زمان‌های مختلف هستش (مثل زمان آینده، حال استمراری، گذشته‌ی استمراری و حال کامل) فقط برای آشنایی کاربران با اون ساختار زمانی هستش و بعضی جاها ممکنه با توجه به توضیحات گرامری اون قسمت براتون منطقی نباشه.
1 پسندیده