درود به عشقای داداشی😊
آقا این تاپیک زمانی به ذهنم رسید که ما تقریبا 1 هفته پیش امتحان زبان داشتیم و تو این تاپیک میخوام بپردازم به انگلیسی که تو مدارس ایران و نظام آموزشی ایران که متاسفانه خیلی خوب نیست مخصوصا در بحث آموزش زبان های خارجی مثل انگلیسی.
این رو هم مدنظر بگیریم که من تقریبا از 9 سالگی رفتم کلاس زبان تا تقریبا 13 سالگی و کلا آشنا بودم با زبان اما هیچکدوم از همکلاسی هام اینطوری نبودن:sunglasses:
حالا بریم سراغ یسری چیزای خنده دار درباره امتحان زبان من تقریبا 1 ساله که با زبانشناس آشنا شدم و تقریبا 50 روز زنجیره داریم اما دروس انگلیسی قدرت رو از تو سایت گوش میکردم قبل از اینکه با اپ زبانشناس آشنا بشم.
امتحان ما 5 صفحه بود 1 صفحه مربوط به تست شنیداری و 4 صفحه دیگه تشریحی و جاخالی و اینجور سوالا.
و یه چیز جالب اینکه تو اون است شنیداری فقط من نمره کاملو گرفتم و میتونم بگم زبانشناس خیلی کمکم کرد و انصافا تست شنیداری اونقدم آسون نبود.
حالا بگذریم ولی امتحان برای من یه چیزی فراتر از آسون بود انگار دارم به درس های ابتدایی زبانشناس گوش میدم.
و اینکه تاثیر زبانشناس رو اصن نمیشه نادید گرفت و تاثیر خفنی داشته و تاثیرش رو من انکار ناپذیر بوده.
حالا نوبت نظام آموزشی میرسه،چند تا مشکل داره :
اول اینکه آموزش الفبا خیلی مزخرفه و دانش آموزش اگه آموزش قبلی ندیده باشه هیچی نمیفهمه
دوم اینکه خیلی محدوده مثلا کل مکالماتش محمدوده به:
Hi ! How are you?
Im fine thank you
اگه تازه کل کتابای انگلیسی هفتم تا نهم رو هم مثل چیز بخونی تازه شاید بتونی یه مینی داستان از مثلا استیو کافمن رو با هزار تا بدبختی بفهمی که فایده نداره.
آخریشم اینکه آموزش انگلیسی خیلی دیر شروع میشه و تاره از کلاس هفتم تقریبا 13 سالگی که یکمی دیره برای یادگیری تازه الفبا.
و در آخر اگه نکته ای بود که نگفتم خودتون اضافه کنید عشقای داداش😊
I love you from bottom of my heart