زیبوک 1402 📚

بله خیلیاش هست مثلا چارلی و کارخانه ی شکلات سازی توی قفسه نوجوان هست من ترجمه فارسی این کتاب فوق العاده رو دارم ازش فیلم هم ساخته شده که نقش اصلی ( ویلی وانکا) رو جانی دپ بازی می کنه فیلمش هم توی زوم هست خیلی جذابه پیشنهاد می کنم خیلی از کتاب ها هم توی دنیای واقعی هم هست هم ازش فیلم ساخته شده

میدونید مشکل امثال من اینه که فک می کنم شما یهویی به اینجا رسیدید ولی جدا وقتی میام اینجا هم غبطه می خورم به شما و هم انگیزه می گیرم انقدر خسته نشم تا به شما برسم یه روز

ممنونم همچنین

سلام سپیده خانم
متشکرم بابت اطلاع رسانی
امیدوارم که مشکلات فنی تون بزودی و بخوبی حل بشه و دوباره شروع کنید به بارگزاری
در کل، شاید، نمیدونم، اگر مرکز فنی مهندسی تون رو به یه کشور دیگه منتقل می کردین براتون بهتر بود
گزینه های حوزه خلیج مثل عمان، یا گرجستان و غیره هم خیلی خوبند
گرجستان در حمایت از کارآفرینی عملکردی درخشان تر از آمریکا داشته و برای عضویت در اتحادیه اروپا هم اقدام کرده
اگر زبان عربی رو تحت پوشش بیارین از قطر، عمان و امارات متحده بعنوان استارتاپ هم میتونید حمایت بگیرین
منم اگه کمکی از دستم بر بیاد در خدمتتون هستم

البته که منظورتون خلیج فارسه.

سلام کتاب پرنسس دایانا خوانده شد

Screenshot_۲۰۲۴۰۱۱۶_۱۰۴۲۵۱1080×2400 365 KB

#معرفی کتاب

پسرانی در قایق

Screenshot_20240116-1357131200×1920 107 KB

معرفی این کتاب در ویدیوی زیر:

یادش بخیر، سال ۹۸ این پست رو هنگام پایان کتاب نوشتم. خوندنش پس از چهار سال احساس عجیبی داره:

#معرفی کتاب، فلسفی ترین و تفکر برانگیزترین کتاب زیبوک (از نظر من)

تِس از خانواده دوربرویل

Screenshot_20240116-1404451200×1920 141 KB

نویسندگان بسیاری در تاریخ ادبیات از فلسفه شوپنهاور تأثیر گرفته اند. نویسندگانی مانند تولستوی، چخوف، توماس مان، ساموئل بکت و مارسل پروست از این دسته اند. نویسنده بریتانیایی، توماس هاردی نیز یکی از آنهاست. در این رمان حتا یک بار نام شوپنهاور هم آمده است. جبرگرایی خاصی بر این کتاب حکمفرماست و بارها واژه fate در آن تکرار میشود. همچنین از زبان شخصیت های داستان بارها جملات و عباراتی مانند ای کاش هرگز به دنیا نیامده بودم، زندگی فلاکت بار، طبیعت کور و … بیان می شود. جدا از محتوای غنی داستان، این رمان تراژیک از جنبه زیبایی شناختی هم یک شاهکار چشمگیر به شمار می رود.

توماس هاردی ابایی از بدبین دانستن خود نداشت. او در جایی گفته است:

I know people say I’m a pessimist; but I don’t believe I am naturally; I like a lot of things so much; but I could never get over the idea that it would be better for us to be without both the pleasures and the pains; and that the best experience would be some sort of sleep.

میدانم که مردم من را بدبین می نامند. ولی فکر نمیکنم که به طور ذاتی یک بدبین هستم. من چیزهای بسیاری را دوست دارم. ولی نمیتوانم این فکر را از ذهنم بیرون کنم که برای ما بهتر این بود که هیچ لذت و رنجی را احساس نمی کردیم و اینکه بهترین تجربه نوعی در خواب بودن بود.

همچنین:

People call me a pessimist; and if it is pessimism to think, with Sophocles, that ‘not to have been born is best,’ then I do not reject the designation.

مردم من را بدبین می نامند. اگر بدبینی همان باشد که سوفوکل میگفت: هرگز زاده نشدن بهترین است، پس من این نامگذاری را می پذیرم.

اگر میخواهید نظریه جبرگرایی به طور خاص و فلسفه شوپنهاور به طور کلی رو در قالب یک رمان فاخر ادبی درک کنید این شاهکار رو هرگز از دست ندید.

تصویری از توماس هاردی، نویسنده مشهور بریتانیایی:

440px-Thomashardy_restored440×639 35 KB

#معرفی کتاب، تاثیرگذارترین کتاب زیبوک (از نظر من)
موشها و آدمها

Screenshot_20240116-1420161200×1920 139 KB

این کتاب خیلی تلخه و پایان تراژیک و بسیار تکان دهنده ای داره. به نظر میرسه که جان اشتاین بک، نویسنده کتاب احساس همدردی زیادی با طبقه کارگر داشت و خشم خود نسبت به سرمایه داران بیرحم رو در این رمان و همچنین رمان خوشه های خشم به روشنی نشان داده است. آرزوهای دور و دراز دو کارگر برای داشتن خانه و باغ شخصی که چندین بار در طول داستان وصف میشه تا عمق جان انسان نفوذ میکنه.

موشها و آدمها از اون دسته کتابهاست که مساله رنج رو جدی گرفته اند و در قالب داستان به توصیف آن پرداخته اند.

(البته در قسمت description سال انتشار کتاب به جای ۱۹۳۷، به اشتباه ۱۹۷۳ نوشته شده که امیدوارم اصلاح بشه.)
@sepide-str

#معرفی کتاب
شاهین شبح

Screenshot_20240116-1443001200×1920 446 KB

یکی از کتابهایی که تا مدتها به یاد آدم میمونه. این رمان دردناک تاریخی درباره جنایتهای انگلیسی ها پس از مهاجرت به آمریکای تازه کشف شده ست، اینکه چگونه ساکنان بومی آمریکا (سرخپوستان) توسط انگلیسی های تازه وارد کشته یا به بردگی گرفته شدن، یکی از لکه های ننگ در تاریخ بشریت که با هیچ چیز پاک شدنی نیست.

مطالعه این رمان تاریخی با خوانش عالی جیم دیل رو از دست ندید.

#معرفی کتاب
دنیای قشنگ نو
(در سبک پادآرمان شهری)

Screenshot_20240116-1450121200×1920 144 KB

رمان دنیای قشنگ نو کتابی در سبک پادآرمان شهری است و جامعه ای را در سال ۲۵۴۰ میلادی به تصویر می کشد که فقر و جنگ با تشکیل حکومت جهانی از بین رفته، علم ژنتیک و روان شناسی پیشرفت حیرت انگیزی کرده و انسان ها به صورت ژنتیکی و بدون زاد و ولد به وجود می آیند. هر شخصی به هنگام تولد در یک طبقه ی اجتماعی خاص قرار می گیرد که وظایف خاص خود را دارد. در این جامعه خانواده، هنر، دین و فلسفه به کلی منسوخ شده اند، روابط جنسی به صورت نامحدودی تشویق می شود و هدف جامعه رسیدن به خوشحالی و سعادت است و انسانها با مصرف ماده ی مخدری به نام سوما همیشه احساس خوشی را به خود باز می گردانند.
بسیاری معتقدند که پیش بینی نه چندان امیدوارانه هاکسلی درباره آینده، نسبت به رمان ۱۹۸۴ اورول به واقعیت نزدیکتر است.

من کتاب موشها و آدمها رو در نوجوانی وبه فارسی خوندم واقعا تا عمق جان ادم نفوذ میکنه،

سلام دوستان
من گرچه اخیرا بخاطر جنگیدن با یه مهمون ناخونده وحشتناک (ویروس)،حال جسمی وروحیم تعریفی نداشت،ونمیتونستم مثل قبل ازخوندن کتابهای موردعلاقه ام لذت ببرم،اماهنوز هم کتابها همچنان بهترین دوستانم هستند که بیش ازهرفعالیت دیگه ای میتونند به بهبود حالم کمک کنند،خصوصا کتابهای انگلیسی.خیلی وقت بود که سالار مگسها تولیستم بود تابالاخره امروز تمومش کردم.
اول یکم با نویسنده ی این شاهکار آشنابشیم:

Screenshot_20240116_1518391600×2007 249 KB

Screenshot_20240116_151517_Chrome1600×2375 199 KB

Screenshot_20240116_151531_Chrome1595×1733 351 KB

Screenshot_20240116_151628_Chrome1600×2210 356 KB

همیشه انتخاب بخشهای شاهکارهای ادبی کارسختی هستندوواقعا آدم نمیدونه،کدوم بخش روباشتراک بذاره،ولی خب دوصفحه انتخاب کردم،که موقع خوندنشون حالموخیلی دگرگون کردن…باعث تاسفه که انسان باصطلاح اشرف مخلوقات تااین حدمیتونه ازتمام ویژگی‌هایی که ظاهرا باید اون راازبقیه موجودات متمایز کنه،تهی بشه وصدهابرابروحشی تر وخونخوارتربشه…

Screenshot_20240116_1357121600×2353 273 KB

Screenshot_20240116_1358101600×2395 289 KB

آقا مصطفی عزیز
راستش چند روز پیش به یکی از دوستان می گفتم که این تقابل ایران و دنیای عرب یه جنبش ملی و کمک متخصص ها رو لازم داره
در نام خلیج فارس من شکی ندارم
اما حتی نام فارس معرب شده پارس است و مثلا قاعدتا درستش اینه که بگیم خلیج پارس
حتی روی کتاب آموزش زبان مادری مون در مدرسه نوشته بودن زبان فارسی
و در گفتگوهای روزانه بیشتر واژه ها عربی است
من خودم به زبان عربی علاقه دارم و هر روز یه گام کوچک بر می دارم و امیدوارم همین گام های کوچک راه درازی برم
اما واقعا علاقمندم اگه روزی ممکن شد و امیدوارم اون روز رو ببینم که ایران و زبان پارسی احیا بشه، و تازه بیایم زبان پارسی واقعی رو یاد بگیریم، زبانی که در اثر هجوم و سلطه قومی مهاجم و بدعهد و ممنوعیت های بعدش چیز زیادی ازش نمونده، اما قابلیت بازگشت و زنده شدن دوباره رو داره
یک زبان کامل، زنده و مستقل بشه و منم دوباره از نو، اون رو یاد بگیرم

ممنونم صبا خانم بزرگوار از معرفی جامع این کتاب.
این کتاب به تمام معنی یک شاهکاره، البته برای کسانی که نگاه عمیق دارن و دنبال حقیقت هستن. این کتاب به کسانی که دنبال کتابهای سطحی و “حال خوب کن” هستن پیشنهاد نمیشه.

واقع بین ترین و رک و راست ترین نگرش به سرشت تاریک و شرور انسانها رو در این رمان فلسفی میتوان مشاهده کرد. این که انسان هم در نهایت یک حیوانه و برای بقای خود دست به هر جنایتی میزنه و تنها قانون میتونه تا حدودی جلوی این خوی وحشیانه و حیوانی رو بگیره.

من همیشه این گفته فروید در کتاب تمدن و ملالت های آن به یادم هست که میگه:

برای شناخت پرخاشگری ذاتی انسان کافیست مشاهده کنیم که چه اندازه از رنجها و بدبختی های زندگی ما تقصیر خودمان بوده و چه اندازه اش تقصیر انسانهای دیگر…

خواهش میکنم آقامصطفی عزیز
من ازشما خیلی خیلی متشکرم از معرفی کتابهای فاخر وشاهکاریکه باعث شدند نگاهم به زندگی ودنیا تغییرکنند،درواقع یکی ازدلایل انتخاب سالار مگسها خوندن نقد شما براین کتاب بود،گرچه سالها قبل کاغذیشو خریده بودم.

[quote=“mostafa.76, post:619, topic:81003”]
این کتاب به تمام معنی یک شاهکاره، البته برای کسانی که نگاه عمیق دارن و دنبال حقیقت هستن. این کتاب به کسانی که دنبال کتابهای سطحی و “حال خوب کن” هستن پیشنهاد نمیشه.

همینطوره که شما میگید،معمولا ماآدما بطور طبیعی ازکسایی که تلاش دارند ما رو باواقعیتهای وجودیمون روبرو کنند،فراری هستیم.

درسته،وچقدرهم نویسنده ی کتاب با مهارت هرچه تمامتر ازعهده ی اینکاربخوبی براومده…بله ،فقط قانون میتونه تاحدودی کنترل گرباشه تواین زمینه…

من هم تا حدودی با زبان عربی آشنایی دارم و احتمالا متوجه شدید که در نوشته هام تلاش میکنم از واژه های پارسی استفاده کنم (که باعث شده تکلف آور به نظر برسن) و چقدر هم برای یک شخص مثل من رنج آوره که میبینم این کار به طور کامل شدنی نیست و زبان پارسی به طور جبران ناپذیری آسیب دیده. ولی به هر حال امیدوارم گفته شما روزی به واقعیت برسه. با این حال نمیدونم چرا به جای خلیج پارس اون نام جعلی رو به کار بردید. با همین سهل انگاری های کوچک نباید بهونه به دست مخالفان داد. ما باید در گفت و گوهای خود بسیار محتاط باشیم، وگرنه چند سال دیگه خواهیم دید که با همین سهل انگاری ها خلیج پارس هم از ایران جدا میشه.

برای داشتن یک زبان فاخر باید فرهنگ و اقتصاد شکوفایی داشته باشیم که با کمال تاسف در هر دوی اینها هر روز در حال پسرفت هستیم،

بهترین سالهای جوونی من سر مطالب پوچ حروم شد، هر روز در محاصره اخبار منفی قرار دارم، شادی دوران نوجوانی دیگه خیلی وقته رخت بربسته، هر روز برای یک شادی ساده باید با افسردگی دست و پنجه نرم کنم و همه اینها به کنار باید شاهد فروپاشی فرهنگ سرزمینم به دست یک عده حیوون انسان نما باشم. دیگه شما با این سهل انگاری ها نمک به زخم ما نپاشید.
هیچ کسی از مردم ایران سزاوار این سرنوشت نبود. از ما که گذشت ولی امیدوارم نسلهای آینده بتونن زندگی بهتری از ما داشته باشن. (هرچند من خودم تصمیم گرفتم که نسلم رو ادامه ندم.)

خواهش میکنم صبا خانم. نظر لطف شماست، کاری نکردم.

رمان تِس از خانواده دوربرویل هم که در بالا معرفی کردم حتما بخونید. خودم باید دوباره بخونمش. در همون حال و هوای رمانهای خواهران برونته ست که حدس میزنم خوشتون بیاد.

بزرگوارین

حتما،دراولین فرصت.خیلی ممنونم ازمعرفیش

Hello buddies.
A few days ago a friend of mine asked me what’s your main purpose of reading and where it would be the end of your journey of this favorable activity?I said that my love for Persian & English literature knows no bounds, whether it’s profound poems, classical novels or describing the marvelous experience of peace in the solitude of the soundless of natural places. I can’t get enough gaining knowledge on a variety of topics such as different cultures, historical events, scientific discoveries and nature in general.I see reading as a great way to relax and unwind,it helps me reduce symptoms of depression, anxiety and stress_related disorders by diverting my attention from daily worries, painful news and it provides an escape from reality even if it’s for a short time and immersing me in an unknown imagination and creativity, especially when I consider it a form of entertainment which allows me to explore new worlds, follow captivating stories, and experience a range of emotions.
In today’s digital age,where distractions are abundant, reading can help improve focus and concentration specifically for developing better focus skills that can be applied to other areas of life.I can feel empathy and understanding while reading fiction, particularly, allowing me to step into the shoes of characters from different backgrounds and broadening my perspective of the world.
Additonally, I’m in that group of people who reading before bed improves their sleep quality and relaxs their mind and makes it easier to fall asleep.
So,what’s your main reason for reading ?

Hi everyone.
In addition to everything which Miss Saba mentioned in the above post, my main purpose of reading revolves around learning new things about life. In fact reading plays the role of a free school for me. Back then when we were put into public schools and had to learn stupid things and waste our precious time on frivolous subjects, we couldn’t realize the importance of reading.
For me it wasn’t until I began learning English when I find out about the joy of reading. Apart from this joyful experience of reading, as I mentioned above I learned and I am still learning a lot of things through reading. Whether it is some lesson about life, about humanity or the universe in general. That’s why I tend to read books which can teach me some philosophical, psychological or moral lessons and the classic literature is full of these important lessons. That is the reason why I am not a big fan of modern and so-called post modern novels, because these books focus mainly on style and writing, whereas classic literature such as the novels written in 19th century deal with the psycological and moral aspects of their characters.
Literature is a mirror in which we can see our own reflection.
By reading these books we can gain a deep knowledge about ourselves as human beings and therefore try to control our weaknesses and cultivate more our personalities and finally come to terms with our limitations.