با درود
با استفاده از Noun Clause، می‌توان اطلاعات بیشتری را در یک جمله جای داد و جمله را قابل فهم‌تر کرد.
به صورت کلی Noun Clause یک جمله است که به عنوان یک اسم در جمله عمل می‌کند و معمولاً با کلماتی مانند that، whether، who، what، where، when، why و how شروع می‌شود. Noun Clause می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول، مفعول غیرمستقیم، مفسر و یا صفت در جمله عمل کند.
به عنوان فاعل:
“The fact was very interesting.” (واقعیت بسیار جالب بود.)
“What she said was very interesting.” (آنچه که او گفت بسیار جالب بود.)
به عنوان مفعول:
“I don’t know his wishes.” (من آرزوهای او را نمی‌دانم.)
“I don’t know what he wants.” (نمی‌دانم که او چه می‌خواهد.)
به عنوان مفعول غیرمستقیم:
“He told me his love.” (او عشق خود را به من گفت.)
“He told me that he loved me.” (او به من گفت که مرا دوست دارد.)
به عنوان مفسر:
“The absence was disappointing.” (عدم حضور ناراحت‌کننده بود.)
“The fact that she didn’t show up was disappointing.” (این واقعیت که او حاضر نشد، ناراحت‌کننده بود.)
به عنوان صفت:
“I am interested in her place of residence.” (من علاقه‌مند هستم به محل اقامت او.)
“I am interested in knowing where she lives.” (من علاقه‌مند هستم که بدانم او کجا زندگی می‌کند.)
1 پسندیده