سلام دوست عزیز
تو زبان انگلیسی، کلمات “so”، “very” و “really” همه برای بیان شدت یا میزان زیاد چیزی استفاده میشن و به فارسی به معنای “خیلی” ترجمه میشن. اما هر کدام کاربرد و ظرافت‌های خاص خودشون رو دارن.
1. کلمه‌ی So:
تشدید کننده: “so” بیشتر برای تشدید یه صفت یا قید استفاده می‌شه و نشون می‌ده که چیزی بسیار زیاد یا به شدت وجود داره.
احساسات: “so” اغلب برای بیان احساسات قوی‌تر استفاده می‌شه.
نتیجه: “so” می‌تونه برای نشون دادن نتیجه یا اثری که چیزی روی شخص یا موقعیت می‌گذاره استفاده بشه.
مثال‌ها:
I’m so happy. (من خیلی خوشحالم.)
It’s so cold outside. (بیرون خیلی سرده.)
She’s so intelligent. (او خیلی باهوشه.)
2. کلمه‌ی Very:
شدت بخشیدن: “very” هم برای شدت بخشیدن به صفت یا قید استفاده می‌شه، اما کمی رسمی‌تر از “so” هستش.
توصیف عینی: “very” بیشتر برای توصیف عینی یه چیز استفاده می‌شه.
مثال‌ها:
He’s a very good student. (او دانش‌آموز بسیار خوبیه.)
The book is very interesting. (کتاب بسیار جالبیه.)
It’s very important to be on time. (سر وقت بودن بسیار مهمه.)
3. کلمه‌ی Really:
تأکید: “really” برای تأکید روی چیزی استفاده می‌شه و نشون می‌ده که چیزی واقعاً یا حقیقتاً وجود داره.
تعجب: “really” می‌تونه برای بیان تعجب هم استفاده بشه.
مثال‌ها:
Are you really going to leave? (واقعاً می‌خوای بری؟)
I’m really tired. (واقعاً خسته‌ام.)
That’s really a nice gift. (این واقعاً هدیه‌ی خوبیه.)