دقت کنید که جمله‌ی “With a computer connected to the internet” مشخصه که بخشی از یه جمله‌ی دیگه است ولی جمله‌ی The computer is connected to the internet خودش یه جمله‌ی کامله که اگر بخواهیم به صورت مجهول بنویسیمش حضور is تو جمله ضرورت پیدا می‌کنه، در واقع این جمله مجهول حال ساده هستش.
نکته‌ی دیگه اینکه این رو به هر دو صورت می‌تونیم درنظر بگیریم که حال ساده است یا حال ساده‌ی مجهول. که در هر دو صورت معانیشون یکی هستش.
تو جمله‌ی “I am so tired of been here, suppressed by all my childish fears” کلمه‌ی، “suppressed” یه صفت مفعولی (past participle) هستش که به عنوان یه عبارت وصفی عمل می‌کنه و حالت فاعل (I) رو توصیف می‌کنه. در اینجا، فاعل تحت تأثیر ترس‌های دوران کودکی خودش قرار گرفته. پس جمله مجهوله.
عبارت “when needed” یه عبارت قیدی (adverbial phrase) هستش. این عبارت کوتاه شده‌ی عبارت کامل‌تر “when it is needed” هستش.
- این نوع عبارات اغلب تو زبان انگلیسی استفاده می‌شن تا به طور مختصر و مفید زمان یا شرایط انجام یه عمل رو بیان کنن.
تشخیص عبارات وصفی (Adjective) و مجهول (Passive)
- عبارات وصفی (Participial Phrases):
- این عبارات با شکل سوم فعل (past participle) یا شکل ing دار فعل (present participle) شروع می‌شن.
- اونها به عنوان صفت عمل می‌کنن و اطلاعات بیشتری در مورد اسم یا ضمیر موجود در جمله ارائه می‌دن.
- مثال: “The broken window” (broken یه صفت است).
- مجهول (Passive Voice):
- ساختار مجهول شامل فعل کمکی “to be” به همراه شکل سوم فعل هستش.
- تو جملات مجهول، تمرکز روی عمل و مفعول عمل است، نه فاعل.
- مثال: “The window was broken” (was broken یه ساختار مجهوله).
این لینک هم می‌تونه براتون مفید باشه.