در رابطه با استفاده از مطالبی که در کشور های دیگه کپی رایت دارن دو جنبه وجود داره.
۱- جنبه ی قانونی: کپی رایت قانونیه که بین کشورها برای حمایت از حقوق مادی و معنوی یک اثر بسته میشه. از جنبه ی قانونی از اونجایی که بین ایران و هیچ کشور دیگه ای فعلا قانون کپی رایت وجود نداره. بنابراین استفاده از این موارد هم منع قانونی نداره.
۲- جنبه ی اخلاقی: این بستگی به خود شخص و عقایدش میتونه داشته باشه. بعضی ها موردی نمیبینن. بعضی ها شاید از حلال حروم بودنش در عذاب باشن. اما مثلا بعضی مراجع تقلید هم استفاده از منابعی که در آمریکا تولید میشه رو بدون مشکل دونستن.
با وجود اینها بنده قبلا تلاش کردم که با پرداخت مبلغی حق نشر deep english و effortless english رو پرداخت کنم. اما با مذاکراتی که کردیم متوجه شدیم ابتدا بایستی برای گرفتن مجوز از وزارت خزانه داری آمریکا اقدام کنیم. تقریبا ۷ هزار دلار برای گرفتن مجوز پرداخت کردم و آخرش نتیجش این شد که چون ایرانی هستیم مجوز داده نمیشه.