سلام🙂
دوستان ازتون میخوام تو این تاپیک شرکت کنید و به سوالات زیر پاسخ بدید😍 ۱.نظرتون راجب کلاس های زبان چیه؟!(چند جمله) ۲.نظرتون راجب کتاب های اموزشی در کنار یادگیری از طریق Aj و زبانشناس و … چیه؟!(چند جمله) ۳.به نظر شما چطور میشه از کلاس های زبان بهره بیشتری برد؟! ۴.به نظرتون چگونه میشه در این کلاس ها مهارت هارو بهتر ارتقاء داد؟! توجه:من میخواستم این سوال رو بصورت خصوصی از مربیان عزیز تالار بپرسم،اما از اونجا که خیلی ها از جمله دوستان خود من کلاس زبان میرن و ممکنه این سوال پیش بیاد براشون و حتی بچه های تالار یا کسایی که تازه عضو شدن این سوال ممکنه براشون پیش بیاد،تصمیم گرفتم این تاپیک رو تحت عنوان یه تاپیک مشارکتی ایجاد کنم،تا هم از تجارب شما عزیزان استفاده کنم و به خودم کمک کنم،هم به جوابی جامع برسم تا بتونم به دوستان و سایرین هم کمک کنم…
سلام.
به نظر من کلاس زبان فقط زمانی میتونه به درد بخوره که برای تقویت سپیکینگ باشه. یعنی اعضای کلاس با هم تعامل داشته باشن و بتونن با اشتراک موضوعات مختلف نظراتشونو با هم درمیون بذارن و مکالمهی منظم با هم داشته باشند. در غیر اینصورت صادقانه بگم پشیزی نمیرزه
برای تقویت مهارتها هم، بازخورد مناسب، لازمهی پیشرفته.
یه مثال از رایتینگ میارم:
لازمه که در این زمینه موضوعات به زبانآموز داده بشه و پس از نوشتن توی کلاس، مربی، بازخورد مناسب رو هم روی برگه و هم جهت برجسته کردن نکات توی کلاس درموردش بحث کنه.
مطالعهی کتاب هم بسته به اینه که چه نوع کتابها و منابعی بخونیم که باعث دلسرد شدن و پسرفت نشه
من خودم چند ترم سفیرکلاس رفتم …
مطالب خیلی تکرار نمیشد و فایده نداشت
اگر میتونی تمام دروس رو خیلی عین دوره های زبانشناس تکرار کنی میتونه مثمر ثمر باشه وگرنه خیر
من الان خودم تمرکزم رو زبانشناس و کتاب و مکالمه س
کلاس زبانو دیگه ول کردم
سلام به نظر من کلاس زبان کارایی کمی داره چون تمرکز خاصی در مورد شخص خاصی ندارم و مطالب گفته میشه و شخص با اشکالاتشان میمونه ،کتابهای اموزشی به نظر من داستانی در سطح پایینتر از سطح متوسط بسیار مفید هست و بالاتر از سطح متوسط مقاله های علمی در کنار کتابهای داستان مناسب همون سطح میتونه مفید باشه چون جنبه سر گرمی داره و میتونه علاقمند کنه زبان امور را و چند مهارت میتونیم یاد بگیریم ،به نظرم وقتی کسی سطحش به متوسط رسید میتونه معلم خصوصی داشته باشه برای تمرین مکالمه و رایتینگ چون بقیه موارد با روش Aj به نظر من عالیههههههه
به نظر من کلاس زبان برای بچه های نوجوون راهنمایی و دبیرستانی که دارن کتابهای انگلیسی تحصیلی رو میگذرونن خوبه چون کتابهای آموزشی درسی مدارس خیلی ضعیف هستن و معلمان و دبیران در مدرسه نمیتونن درست آموزش بدن و به دلیل جمعیت کلاس و عدم امکانات گفت و شنود و لیسنینگ!! کسی که وارد دانشگاه میشه و دروس زبان عمومی و تخصصی میگذرونه و یا برای دانشجویان زبان انگلیسی کلاس رفتن بسیار بی فایده است و وقت تلف کردنه! نرم افزار زبانشناس تنها گزینه و بهترین گزینه برای یادگیری زبانه:blush:اگه کسی واقعا بخواد زبان یاد بگیره و اراده کنه!
اگر کسی با کمک نرم افزار زبانشناس به حد متوسط رو به پیشرفته رسید، با مربیان خود زبانشناس کلاس بگیره یا یه پارتنر از هم گروهی های زبانشناس پیدا کنه خیلی عالیه چون اینجا همه باهم همدل هستیم و از هم خجالت نمیکشیم و از یک خانواده ایم وگرنه کلاسهای آموزشگاه های دیگه بی فایده است چون بازم سبکشون فرق میکنه!
در پایان، اول از آقای ناصری عزیز ، آقا کامبیز سخاوتمند، همه مربیان و دوستان عزیز زبانشناس قدردانی میکنم🌹
درود بر شما دوست عزیز.
من تجربه خودم رو از زبانکده و گسترده خوانی،براتون میذارم امیدوارم بکارتون بیاد.
البته، این نظر طبق شرایط اتفاق افتاده برای خود منه و نتیجه گیری شخصیمه و شاید برای بقیه صدق نکنه.
من قبل از رفتن به کلاس زبان، شدیدا به انگلیسی سطوح ساده و متوسط گوش میدادم و اعتیاد شدید به لیسینینگ داشتم مخصوصا مجموعه ESL و نرم افزار British council
و رادیو امریکا هم گوش میدادم البته فقط کانال اهنگ. و حقیقتش به فکر کلاس زبان نبودم تا اینکه بفکر افتادم برم کلاس زبان.
و یه حقیقت تلخ این که، از گرامر هیچ چیزی نمیفهمیدم و یک روز اومدم گرامرم رو از سطح صفر، با گسترده خوانی حل کنم.
ولی متاسفانه اصلا نمیتونستم تشخیص بدم کدوم قسمت جمله گرامر هست(عاقبت فرار از کلاس در دانشگاه و دبیرستان😌) و شخصا به این نتیجه رسیدم که گسترده خوانی از سطح صفر، برای من اصلا معنی نمیده.
بار و بنه خودم بستم رفتم زبانکده ثبت نام.
و کتاب شیرین تاپ ناچ 2و3 رو گذروندم البته فشرده. و قواعد رو تا سطح متوسط b1، یاد گرفتم
من واقعا از کلاس زبان استفاده کردم چون قبلش لیسینینگ زیاد گوش داده بودم.
و اما جواب سولات شما دوست عزیز:
کلاس زبان به شرطی که استاد مسلط و خوب و با اخلاق داشته باشی عالیه و از خودش بهتر خودشه، و اگه با یه استاد بد افتادی ،بدتر از زهرمار میمونه. بنظر من کلاس زبان رفتن مثل قمار میمونه، اگر شانس نیاری و با یه استاد افتضاح بیفتی دیگه کارت ساختس.
اگه استاد زبانکده خوب باشه و کنارش گسترده خوانی داشته باشی که واقعا نور علی نوره.
اینم باز به استاد بستگی داره اگه نخواد واقعا مفید درس بده واقعا نتیجه معکوس میده. مثل کلاس خودم توی زبانکده،
تاپ ناچ 2 رو من با یه استاد خوب داشتم که دوبرابر پیشرفت کردم ولی تاپ ناچ 3 رو با یه استاد افتضاح، که افت کردم.
4.کلاس زبان به شرط داشتن استاد کارکشته و خوش اخلاق و دلسوز ،محشره، ولی باید کنارش حتما گسترده خوانی با توجه سطحت داشته باشی.
بنظر من، نوع زبان خوندن بستگی به هدفت داره.
مثلا، تاپیکها و سوالات ایلتس با کتابهای تاپ ناچ و…فرق داره
مثلا، گسترده خوانی و لذت بردن از زبان و امتحان کنکور با هم فرق دارن
مثلا، خوندن برای امتحان تافل و انگلیسی casual یا informal (محاوره) ، باهم فرق دارن.
در اخر هم اضافه کنم که، متدهای اموزشی که به عنوان کتابهای زبانکده میبینیم، نوشته شده دانشگاههایی مثل Oxford & Cambridge هست و کاملا از نظر علمی معتبره و نمیشه خطای انسانی اساتید بدرد نخور رو پای متد اموزشی گذاشت
روش گسترده خوانی بسیار عالیه ولی یه قسمت زبانه.
روش کتابهای زبان هم عالیه اونم یه قسمت زبانه.
هر دو اینها مکمل هم هستن ولی چون گرامر و نکات، 20 درصد قضیه هستن کلا میشه گفت زبان خوندن یعنی گسترده خوانی.
شما باید تا سطح متوسط (قواعد دبیرستان و دانشگاه) رو بلد باشی تا بتونی گسترده خوانی رو شروع کنی اگر قواعد رو تماما یادت رفته باید بری کلاس زبان و چاره ای نیست .
نظر شخصیه من اینه؛ زبانکده به شرط استاد خوب فقط نکات رو به شما اموزش میدن و حتما باید هشتاد درصد توانت روی گسترده خوانی باشه وگرنه بدرد نمیخوره و زود یادت میره
اگه برنامه اصلی شما زبانشناس باشه و بعد طبق پیشرفتت بری کلاس، این عالیه.
کلاس های زبان برای اسپیکینگ میتونه مفید باشه ولی اگه بخواد رو گرامر مانور بده واقعا به درد نمیخوره…
و در نهایت به نظرم بهترین راه واسه تقویت زبان خوندن و گوش دادن هست…
دوست عزیز…
ببینید ممکنه گسترده خوانی برای هرکسی نتجیه ای متفاوت بده اما گسترده خوانی فلسفه اش برای همه یکیه فقط چون شخصیت و استعداد افراد متفاوته نتیجه
متفاوت میزاره…
فلسفه اش هم اینه:
زمانی که شما بدون دقت(در گسترده خوانی هم تمرکز رو
معنی نیست و فقط خواندنه تقریبا)یه کاری رو(مثلا همین گسترده خوندن)انجام میدین اون کار در ناخوداگاه
شما ضبط میشه(براساس علم روانشناسی)و به مرور کم کم تبدیل به عادت شده…این حرف فقط برای گسترده خوانی و یادگیری زبان صدق نمیکنه و شما در تمام مراحل زندگیتون دارید این مهارت رو مورد استفاده قرار میدید اما دقت نمیکنید…یه مثال میزنم بهتر متوجه بشید:
مثلا لامپ اتاق،وقتی همه جا تاریکه شما کلید لامپ اتاق رو ناخوداگاه با دستتون پیدا میکنید(چون برا خودم خیلی اتفاق میوفته گفتم)در واقع این بخاطر اینه که شما چون وقتی همه جا روشنه بارها برق رو روشن کردید(بدون دقت تقریبا)این رفته تو ناخوداگاهتون که کلید لامپ کجاست…
حالا یه نتیجه ای میشه گرفت:
کافیه خواندن رو به روشن کردن کلید لامپ تو روشنایی
تقویت اسپیکینگ رو به روشن کردن چراغ تو تاریکی
و گسترده رو به بی دقتی هنگام روشن کردن چراغ تشبیه کنید…
امیدوارم متوجه شده باشید…
ولی تجربه من از گسترده خوانی از نقطه صفر بود. یعنی زمانی که متون ساده رو میخوندم نمیدونستم توی چه زمانی اتفاق میفته یا نکته اونو متوجه نمیشدم فقط حال ساده و تا حدودی گذشته ساده رو بلد بودم و فقط متوجه میشدم یه اتفاقی افتاده. پنجاه درصد مطلب رو میگرفتم
بخاطر اینه میگم لازم بود برم کلاس. چون واقعا هیچ درکی از زمانها یا نکات گرامری نداشتم .
و زبانکده به این دلیل برام خوب بود که قبلش خیلی زبان گوش داده بودم و سر کلاس فقط نکات رو یاد میگرفتم
الان گسترده خوانی من شامل چندتا کتاب ریدینگ و کتاب داستان به عنوان برنامه اصلی و اخبار و مجلات هم تا اونجایی که متوجه میشم وحوصله دارم.
برای گسترده گوش دادن(extensive listening): برنامه vip زبانشناس و فیلم
شما وقتی یه متنی رو میخونید،یا یه ویسی رو گوش میدید؛با چه هدفی اینکارو میکنید؟!
مخصوصا وقتی بخای از صفر شروع کنی،چون هنوز چیز زیادی نمیدونی!چه چیزی شمارو نگهتون داشت تو این مسیر گسترده خوانی؟!
اگه قواعد گرامری رو بلد نباشی و فقط کلمات رو درک کنی میتونی 50 درصد مطلب رو بفهمی، مخصوصا اگه مطالب ساده باشه.
من قبل از شروع به یادگیری جدی زبان میدونستم قانون طلایی یادگیری زبان گوش دادن زیاده.
اقای AJ هم داخل سایتشون یه تاپیک دارن مربوط به همین موضوع. ایشون تاکید میکنن اولین قدم یادگیری زبان رو تا 6 ماه به طور فشرده، فقط گوش کنید . حتما این ویدئو اقای AJ رو ببنید.
شاید خنده دار باشه حین کلاس زبان، سخنرانی انگیزشی هم گوش میدادم که حدودا 10 درصد اونو متوجه میشدم . تمام گسترده گوش دادن من از سر کنجکاوی شدید برای فهم مطالب بود
گسترده خوانی قبل از یادگیری صحیح گرامر نداشتم. فقط گسترده گوش میدادم این باعث میشد ناخداگاه وقتی گرامر رو یاد میگیرم همون کلمات و ریتم و تلفظ، جایگزین بشه.
گسترده گوش دادن خیلی راحت تر از گسترده خوانیه. شما وقتی داری یه چیزی رو گوش میدی اگه 50 درصد متوجه بشی، راضی هستی ولی وقتی یه متن رو میخونی اگه یه جا گیر کنی کلافه میشی میذاری کنار.
فقط از روی علاقه شدید.
دوست داشتم بدونم طرز فکر و نحوه زندگی مردم دنیا چه شکلیه.
مثلا: شما اگه به سخنرانی انگیزشی گوش کنید از احساسات شدید سخنران و اطرافیانش کنجکاو نمیشید؟!
اگه یه برنامه رادیویی انگلیسی گوش کنید که هر چند دقیقه یه بار جوک میگن و میخندن، کنجکاو نمیشید چی میگن؟!
اگه یه فیلم سریالی قشنگ ببینی کنجکاو نمیشید چه اتفاقی داره میفته و چی دارن میگن؟!
نقطه صفر،گسترده خوانی نداره.کلافه میشی
نقطه صفر، گسترده گوش دادن داره و مطمئنا اگه کسی علاقه به زبان داشته باشه با لیسینینگ زیاد میتونه شروع کنه
سلام
من الان حدود چهار ساله که کلاس زبان جهاد دانشگاهی میرم.
اوایل که هیچی بلد نبودم خیلی کمکم کرد که به سطح A2 برسم و بتونم مطالب جانبی انگلیسی هم بخونم.ولی الان سه چهار ترمه که فقط چیزای تکراری درس میدن و از ترم بعد هم نمیرم.چون هم هزینه بدم،هم وقت بزارم بعد هیچ چیز جدیدی یاد نگیرم؟
یکی از دوستام هم میرفت کانون میگفت خیلی سخت میگیرن و خوبه.طبق تحقیقی که کردم کانون نسبت به بقیه آموزشگاه ها بهتره.به نظر من اگه کسی اول راهه سه ترم کلاس زبان حالا هر جا میخواد باشه فرق نمیکنه بره بعد خودش بخونه.اگه کسی میخواد تو کلاس زبان ادامه بده کانون نسبتا خوبه.
سفیر هم هست نمیدونم خوبه یا نه ولی کلاسای مختلط داره که خودش انگیزه بخشه.
خلاصه زیاد طرف کلاسای زبان نیایید.سالانه باید یک میلیون هزینه کنید ولی به اندازه پنجاه هزار تومن براتون وقت میزارن.معلما یا سرشون تو گوشیه یا دارن با بچه های شر کلاس چرت و پرت میگن حالا اون وسطا یه ده دقیقه درس هم میدن