میگه وای فایو خاموش کن گوشیو بذار حالت هواپیما و…
@YoKambiz آقا کامبیز براشون بذارید ما یادمون نیست 
4 پسندیده
3 پسندیده
میدونستیدو نگفتید 
3 پسندیده
چقد حرفاتون بهم انگیزه و انرژی میده
دقیقا یه مشکلی که دارم همین نبود تمرکزه!!
همین امروز داشتم به داستان گوش میدادم!.( البته امروز اولین باری بود که روش اصلی زبان شناس رو پیاده کردم…تا قبل از این روش خودم رو داشتم:(
و به محض درک مطلب میرفتم که با تکرار زیاد و اسپیکینگ تکنیک سایه رو پیاده کنم که خوب موفق نبودم…برا همین تصمیم گرفتم طبق برنامه ای که گفتن برم! و چندین دفعه درست حسابی گوش بدم)
اما دیدم حواسم پرت میشه!نه اینکه مشغله ذهنی خاصی داشته باشما! نه!!مثلا به صدا نقاشی به درس قبلی به خود داستان…فکر میکردم اما حواسم به همون چیزی که میشنیدم نبود
اینقد گوش کردم و سعی کردم که تمرکزمو حفظ کنم که تا حدودی موفق بودم😃
البته فکر میکنم این تمرکزه یه مدت تمرین لازم داره
3 پسندیده
حتما لازمه…
یه چند وقتی سعی کنید تنها به یک چیز فکر کنید، مثلا اگه دارید غذا میخورید فقط به طعم غذا فکر کنید(یه نکته ای رو در این مورد آخر حرفم میگم)
به هیچ وجه صبح کله سحر فکر نکنید که: وایی بعد از ظهر باید برم فلان جا با فلان شخص صحبت کنم، وایی اگه قبول نکنه، اگه بگه نمیشه، بعد اگه من بگم فلان و بهمان، اون بر گرده بگه فلان، … وایییی…وایییی…
یا شب قبل خواب فکر نکنید که خب فردا میرم اونجا اونو میخرم، کادو پیچش میکنم، بعد دست بر سینه گذاشته تا کمر خم میشم و با احترام تمام بهش میدم، لابد خیلی هم خوشحال میشه ، تازه بهش میگم… … …
این کار فکر شما رو سنگین، شلوغ و مُشَوَّش میکنه…اما اگه یه مدت سعی کنید در لحظه زندگی کنید و تنها برای آینده خودتون برنامه ریزی کنید، احساس سبکی بسیار عجیب، فوق العاده و جذابی رو با تمام وجود درک خواهید کرد…
.
اما در رابطه با اون نکته اول حرفم: خیلی ها چون کمبود امکانات دارن، یا نقاط ضعفی دارن، نقاط قوت خودشونو نمیبینن، فرصت هاشونو نمی بینن، و زندگی رو برا خودشون و دیگران تلخ میکنن.
مثلا چه لزومی داره مثل منی که پول و ماشین سفر رو ندارم، محل زندگیم جای تفریحی درست و حسابی نداره، یا اصلا خود من نمی تونم از جام حرکت کنم…از زندگی خودم لذت نبرم؟! حداقل میشه همون نون پنیر خالی ای هم که دارم میخورم رو با لذت بخورم که!؟
می تونم موقع خواب سعی کنم خیلی شیک بخوابم، رخت خوابم رو بعد خواب مرتب کنم، از عطر استفاده کنم، و هزاران اتفاق ریزی که وقتی با هم جمع بشن ما رو به یه انسان شاد و پر انرژی تبدیل میکنن. 
درضمن کامنت های منو در تاپیک آقا مصطفی مطالعه کنید خیلی خوبه…
4 پسندیده
من همیشه قبل از خواب ادکلن میزنم نزنم خوابم نمیبره
4 پسندیده
چجور پیام منو خوندین؟
من خودم نتونستم اینهمه سریع بخونم
4 پسندیده
خوندم دیگ میخای توضیح بدم براتون ؟
3 پسندیده
متشکرم 
2 پسندیده
نه نیاز نیست فهمیدم
2 پسندیده
معلومه روان شناس خوبی هستین
…من خودم در مورد تمرکز یه اطلاعات خیلی کمی داشتم ولی با حرفاتون فهمیدم که چقد حواسم به این موضوع پرت بوده… دوره نوجوانی حواسم فقط به کارایی که انجام میدادم بود…که خودمم متوجه این بودم!!توی کلاس فقط حواسم به معلم بود:grin: کتاب خوندنم!فیلم دیدنم! در حدی بودم که آبجیم میگفت بمبم منفجر کنن تو توی حال خودتی:sweat_smile:
اما الان میبینم مثه سابق نیستم…خیلی پرش فکری دارم😓
حتما گفته هاتون رو عملی میکنم…چون باور دارم که داشتن تمرکز خیلی میتونه حتی توی کیفیت زندگی تاثیر بزاره
5 پسندیده
نه بابا روانشناس کدومه؟!
2 پسندیده
من وارد نیستم .همین تاپیک گذاشتنم اتفاقی درست دراومد
الان تاپیک آقا مصطفی رو چجور میتونم پیدا کنم؟
2 پسندیده
2 پسندیده
رو مداد پایین کامنتتونو بزنید و اصلاح کنیدش
2 پسندیده
مثه اینکه
دارم راه میوفتم…
3 پسندیده
من خودمم خیلی professional نیستم ولی ۲ چیز تو یادگیری زبان خیلی مهمه:
۱. تمرین زیاد کردن
۲. استمرار
که دومیش خیلی مهمتره و باید مستمر باشه تا نتیجه بده کم کم
و آدم واقعا میتونه نتیجشو ببینه به مرور زمان فقط کمی صبر میخواد
6 پسندیده
سلام مجدد
من یه تجربه ای دارم و یادم اومد که شاید بدردتون بخوره…
من چند سال عربی رو کارکردم و الان در بحث ادبیات و گرامر عربی در حد دکتری می دونم(یعنی قواعدی که برای سطح دکتری در رشته ی ادبیات عرب، خونده میشه رو من هم خوندم و بلدم) اما هیچ وقت برای مکالمه کاری و تمرینی انجام نداده بودم…تا اینکه سال گذشته با یه گروهی رفتیم عراق(برای اربعین) و یه جورایی من شدم مترجم گروهمون…
انقدر در حدود یک هفته و به هر بهانه ای با عرب ها صحبت می کردم که کار به جایی رسید که نه تنها می تونستم باهاشون به زبان محلی شون مکالمه کنم که یه جایی یه نفر رو دیدیم که تو ایران مکالمه عربی کار کرده بود نتونست یه جمله ای رو ترجمه کنه ولی من تونستم اونو بفهمم و ترجمه کنم( آخه طرف خیلی سریع صحبت میکرد و فهمیدن حرف هاش برا ما خیلی سخت بود، ولی در کمال ناباوری من فهمیدم… 
ولی اون ایرانیه نه…) یعنی زبان پیشفرض ذهنم شده بود عربی… تا جایی که با بچه های گروهمون هم بعضی موقع ها اشتباهی عربی صحبت می کردم…
با این تجربه خواستم بگم تا شما خودتونو به چالش نکشید، ذهن شما خلاقیت به خرج نمیده، همونجور تنبل می مونه و شما هیچ پیشرفتی نمی کنید…حالا اگه یه انگلیسی زبان رو تو ایران نمی تونین پیدا کنین لا اقل با همین تالار خودتونو به چالش بکشید…
البته البته البته … تحسین و تشویق خود عرب ها هم نسبت به زبان من خیلی بهم انگیزه داد…موفق باشید
5 پسندیده