یعنی هیچ جایی نمی‌بینید که اندازه‌ی اساتید ایرانی ناز بکنن. خدایی من ایمیل میزنم به بعضی اساتید اون وری، توی مدت کمی جواب میدن، اون چیزی که بخوای میفرستن، کامل جوابت رو میدن، همون اولشم معذرت‌خواهی می‌کنن که دیر جواب دادن.
یه بار ایمیل دادم به یه استاد خیلی خیلی مهم. ازش یه مقاله خواستم. اصلا فک نمیکردم جوابمو بده. دیگه خیلی شاخه تو حوزه‌ی زبانشناسی. فوری جوابمو داد و مقاله‌شم فرستاد برام. با چند تا دیگه هم همین تجربه رو داشتم.
از قدیم گفتن:
درخت هرچه پربارتر، افتاده‌تر.
من الان سر در گم شدم.شما دهه 40 هستید یا دهه 70؟؟؟؟
سیستم اموزشیتون رو یکم بیشتر توضیح میدید؟
ای بابا من که گفتم اون موقع عراق بودیم. من اونجا دنیا اومدم. بخش کردنشین بودیم
خب خدارو شکر خیلی کمک بزرگی به من کردیدخخخخخخ
خانم ناظم جان شما منو ببخش فقط عصبانی نشو خب
بله متاسفانه.
مدیریت زمان و ارزش نهادن برا وقت دیگران, دو تا فاکتوری هستن که تو بیشتر اساتیدی که من باهاشون برخورد داشتم کم رنگ شده بود.
خدا مهربونی و لطف چنین اساتید خارجی ای!! رو زیاد کنه و بر علم و عمل! اساتید!! ایرانی! بیفزاید!!
واو…من فکر کردم ایران بودیدو …
پس تو ایران, کردا, از همون اول با کتابای فارسی آموزش می بینن
منم گیج شده بودم…got it 
…نمی دونستم ایشون عراق بودن در اوایل! کودکی
همین دوزبانگی تو آموزش خیلی مشکلات رو به وجود میاره. الان بچه‌های ما هیچ درکی از نوشتار و خواندار زبان مادریشون ندارن. مناطق محروم هم کلا یادگیری فارسی براشون سخته و توی یادگیری درجا میزنن. جدیدا بحث آموزش زبان مادری رایج شده که امیدوارم بیشتر بهش پرداخته بشه. الان تو سنندج کارشناسی و کارشناسی ارشد آموزش زبان کردی داره ولی این کافی نیست، بچه باید زبان مادریشو از ابتدا یاد بگیره تا براش ملموس و قابل فهم بشه.