خوب … سلام … سلام 
من تعهد امروزم رو خیلی زودتر انجام دادم.
من سه ماه پیش (اسفند ماه پارسال) برای اولین بار این کتاب رو در عرض سی ساعت خوندم. ولی بار دوم که این کتاب رو خوندم، نتایج متفاوتی نسبت به سری اول، دستگیرم شد:
۱. اول از همه، چقدر، پیشرفت رو تو خودم احساس کردم. چون سه ماه پیش که داشتم این کتاب رو می خوندم، سر هر فصل یکم طول می دادم و خسته می شدم. ولی این سری نه، تونستم کل کتاب رو به جای سی ساعت، تو عرض دوازده ساعت بخونم. ساختارها و جملات کتاب رو راحت تر متوجه شدم و از نظر فهم لغات، تقریباً مشکلی نداشتم.
۲. دفعه اول که این کتاب رو خوندم، فهمیدن لهجه و صوت راوی، برام مشکل بود و کمی و عجیب و غریب به نظر می اومد. ولی این سری، اصلاً هیچ مشکلی با طرز تلفظ و لهجه راوی کتاب، نداشتم. این دلیلش هم می تونه گوش دادن به کتاب ها و صوت راوی های مختلف و عادت کردن به این تنوع لهجه ها باشه.
خود همین دو مورد، تو بهتر شدن حال روحی ام 
“جدای از محتوای کتاب” خیلی تاثیر گذار بود. وقتی که آدم پیشرفت خودش رو تو زمینه ای که داره توش تلاش می کنه می بینه، همین خودش به آدم، حس مثبت می ده.
۳. اما در مورد محتوای خود کتاب … این کتاب یه جور self-talk، تلنگر دوباره یا سیلی جهت بیداری 
است. یعنی نمی شه اون رو دقیقاً جزء کتاب های انگیزشی قرار داد. اگه حس می کنید که یه جورایی بین دوراهی بدی گیر کردید، توصیه می کنم این کتاب رو بخونید. به طور خلاصه بگم، این کتاب از لحاظ روحی بشدت حال آدم رو خوب می کنه.
۴. من این سری، سیر خوندن از فصل آخر به اول کتاب رو پیش گرفتم. به این دلیل:
۵. این کتاب رو صرفاً نمی شه برای تفریح یا سرگرمی خوند. کتاب جدی ای بحساب می یاد.
… و نکته جالب کتاب اینه که قشنگ یک سری جملات رو به کنایه و طعنه به آدم می گه! لحن بیان و حتی علائم نگارشی بکار برده در متن کتاب هم حساب شده است.
… و این روند رو هر چه به فصل های پایانی کتاب نزدیک تر می شدم، بیشتر حس می کردم. یه جاهایی قشنگ حس می کردم الانه که راوی، از کتاب بیرون بیاد و بگیره منو بزنه!!! 
تا قشنگ مطالب برام جا بیفته! این همون “سیلی جهت بیداری” است که این کتاب داره. دیگه نیاز نبود مثل سری اول، ضمن خوندن این کتاب، self-harm داشته باشم! 
خوب امروز حسابی از لحاظ انگلیسی با این کتاب متنبه شدم!
آقا فرزاد 
@Farzad_Poodineh جریان این کتاب رو یادته؟
