سلام ، تصمیم گرفتم از این به بعد برای تمرکز هرچه بیشتر روی ساختار جملات، پادکستهایی رو که احساس میکنم به درد این فروم میخوره ترجمه کنم و اینجا قرار بدم(البته بیشتر روی مفهوم تمرکز میکنم تا ترجمه لغت به لغت)
اسم این پادکست هم هست “اهدافت را تغییر بده” از آقای aj hoge که فکر میکنم برای کسانی که تازه شروع به یادگیری زبان کردن میتونه خیلی مفید باشه
البته طبق معمول اول آقای aj ی ذره سیستم مدارس رو میکوبه 
ما برای رسیدن هرچه زودتر به نتیجه توسط مدرسه و جامعه شرطی شده ایم.
مدرسه به طور ویژه به ما یک دروغ را آموزش میدهد
و آن دروغ این است که ما بعد از گذراندن ترم ها و تست ها مدرکی میگیریم که نشان دهنده تسلط ما بر روی موضوعاتی است.
اما این یک نمایش خنده دار است، یک نمایش خنده دار در تمامی موضوعات.
در واقع مدارس معمولی(رسمی) یک مکان خیلی ضعیف برای تسلط بر یک موضوع یا مهارت است.
من مدرک لیسانس خودم را در رشته روزنامه نگاری اخذ کردم و با غرور فارغ التحصیل شدم.
من ترم های روزنامه نگاری را تقریبا با بهترین نمرات گذراندم و فکر میکردم که مباحث این رشته را خوب میدانم،اما به محض فارغ التحصیلی متوجه شدم که تقریبا هیچ چیز درباره نوشتن و روزنامه نگاری نمیدانم.
چندین سال بعد برای گرفتن فوق لیسانس در رشته مددکاری به دانشگاه برگشتم و بعد از گذراندن کلاسها ، تستها و آنالیز مباحث تئوری سرسام آور در باره مددکاری اجتماعی ، یک دوره اینترنی internship
برای کمک به نوجوانانی که مورد آزار و بی توجهی قرار گرفته بودند داشتم، بعد از یک هفته متوجه شدم که هیچ ایده ای درباره اینکه چکار باید بکنم ندارم ، مدرک فوق لیسانس من هیچ دانش یا تئوری کاربردی ای به من نداد.
هرچیزی که من به عنوان مددکار اجتماعی یاد گرفتم در شغلم بود.
در حقیقت مدرسه جای خوبی برای یادگیری نیست.
زندگی جایی است که شما یاد میگیرید و این یادگیری یک پروسه دائم العمری است ، پایانی وجود ندارد، هیچ فارغالتحصیل شدنی در کار نیست ، هیچ کدام از رکوردها ونمره ها دائمی نیستند.
یادگیری واقعی ، مهارت واقعی ، تسلط واقعی ، حاصل پروسه ای است که تونی رابینز آنرا CANI(CONSTANT AND NEVERENDING IMPROVEMENT )
می نامد و نام ژاپنی آن KAIZEN است.
حقیقت این است _ یادگیری بی پایان
ببشتر زبان آموزان ، هنوز در ذهنیت مدارس گیر افتاده اند ، آنها فکر می کنند که اگر ترم های زیادی بگذرانند مدرک خواهند گرفت و آن مدرک اثبات کننده مهارت در صحبت کردن آنهاست و سپس سعی می کنند با یک بومی زبان صحبت کنند و آن زمان متوجه می شوند که مدرکشان بی فایدست.
بسیاری از زبان آموزان یک ذهنیت فارغ التحصیل شدن دارند و فکر میکنند که اگر به اندازه کافی سخت درس بخوانند در یک سال یا دوسال یا پنج سال و… آنها در پایان از انگلیسی فارغالتحصیل خواهند شد و به پایان خواهند رسید.
اما هیچ فارغ التحصیل شدنی وجود ندارد.
من یک بومی زبان ۳۸ ساله هستم و هنوز سعی در بهبود بخشیدن توانایی صحبت کردنم دارم ، من هنوز روی گیرا بودن سخنرانیم کار میکنم وهمچنین سعی در تقلیل دادن واژه های پرکننده(filler) ای که استفاده میکنم هستم (مثل Uhm , you know و .…)
به عنوان نویسنده من هنوز پیشرفت های زیادی برای ساختن دار ، نیاز به گسترش وضوح و قدرت نوشتن خود هستم و هنوز در حال یادگیری لغات جدید هستنم.
و نکته اصلی این است که همیشه به توانایی خودم در انگلیسی بهبود خواهم بخشید ، هیچ وقت تمام نخواهم کرد ، هیچ وقت فارغالتحصیل نخواهم شد ، یادگیری انگلیسی یک پروسه مادام العمر است.
هیچ خط پایانی وجود ندارد ، تنها بهبود مرتب و بی پایان به اندازه کل زندگی وجود دارد.
روش CANI با برداشتن فشار میتواند به انگیزه شما کمک کند ، بسیاری از زبان آموزان به جای تلاش برای پذیرفتن ذهنیت CANI یادگیری را مثل یک مسابقه می بینند آنها نا امیدانه سعی در رسیدن به خط پایان با بیشترن سرعت ممکن هستند .
در باره خط پایان نگران نباشید در عوض، هر هفته مطمئن باشید که مقدار خیلی کمی پیشرفت کرده اید
ممکن است تعداد کمی اصطلاح یاد بگیرید یا ممکن است مقدار کمی توانایی شنیداری و تلفظ خود را افزایش دهید .
نیازی نیست که پیشرفتتان ناگهانی و زیاد باشد ، پیشرفت های کوچک و حتی خیلی نا چیز تا زمانی که ثابت و بی پایان‌باشند کافی هستند.
من این مقاله را با یک چالش به پایان می برم.
برای چند ماه آینده شما را به چالش فراموش کردن اهداف رسیدن به خط پایان دعوت می کنم ، امتیازات TOEFL و TOEIC را فراموش کنید ، مدرک و رتبه را فراموش کنید ، هر ایده (فکر) از به پایان رساندن انگلیسی را فراموش کنید.
در عوض برای چند ماه آینده پیشرفت ثابت و بی پایان را هدف خود قرار دهید.
با خود تصمیمم بگیرید که هر هفته پیشرفت خیلی کوچکی در مهارت انگلیسی خود خواهید ساخت ، و هر هفته این کار را انجام خواهید داد.
ثابت ، منسجم و بی پایان
پ ن: آقای @hnaseri پاسخ دادن به پیام های خصوصی حداقل کاریه که میتونی انجام بدی
اصلا منظورم اقا فرزاد نیست اصلا
باتشکر 