با سلام
تو صحبتی که با تیم پشتیبانی داشتم بیان شد که جعبه لایتنر قابل استفاده تو اپلیکیشن زبانشناس، جعبه لایتنر هوشمند هست که چک کردن معنی، تلفظ، یا مثال یک واژه، خروج اون واژه از جعبه رو به تاخیر میندازه. این طوری عملا یا باید یه واژه رو هر بار بدون چک کردن هیچ کدوم از این موارد فقط دید و “می دانم” رو زد که اون واژه روند مرور عادی اش رو طی کنه یا اینکه واژه تو جعبه باقی می مونه.
این طوری چندتا مشکل به وجود میاد. اولا اینکه همون طور که می دونیم تاکید میشه که واژگان رو تو context یاد بگیریم و نه به صورت منفرد. اما وقتی دیدن مثال ها خروج واژگان رو به تاخیر بندازه مجبور میشیم تو مرورها مثال ها رو نبینیم و این مورد مهمو از دست بدیم.
فرض کنید یه واژه چندتا معنی یا تلفظ یا کاربرد خاص داشته باشه و من تو مرورها یکی از اون هارو از فراموش کرده باشم یا تلفظی که تصور می کنم درسته، اشتباه باشه. اگه بعد از اینکه معنا و تلفظ و کاربرد اون واژه رو تو ذهنم مرور کردم نتونم از ترس اینکه اون واژه از جعبه لایتنر خارج نشه یه چک نهایی و در واقع راستی آزمایی بکنم که آیا کامل اون واژه رو بلد بودم یا نه، عملا تا به انتها و خروج اون واژه از جعبه با همون فراموشی یا اشتباهم ادامه خواهم داد.
با توجه به توضیحات گفته شده به نظر میاد کسی که هر چند وقت بخواد معنی، مثال یا تلفظ یه واژه در حال مرور رو چک کنه احتمالا هیچ وقت موفق نشه که هیچ واژه ای رو از جعبه خارج کنه. و این طوری حجم واژه های موجود تو جعبه زیاد و زیادتر بشه؛ به طوری که عملا مرور منظم و روزانه اون ها خیلی خسته کننده و ناممکن بشه و فرد انگیزه اش رو برای فعالیت های دیگه برای یادگیری زبان مثل دیدن فیلم و یا گوش کردن پادکست از دست بده؛ چون در اون صورت هم حجم واژه های موجود تو جعبه لایتنرش بیشتر میشه و مرورشون باز هم سخت تر!
بنا به دلایلی که عرض کردم به نظرم خیلی مناسبه که امکان استفاده از جعبه لایتنر کلاسیک که دارای خانه های مشخص برای مرور هست و چک کردن معنی و مثال و تلفظ تاثیری تو خروج واژه ازش نداره (در صورت اینکه “می دانم” انتخاب بشه)، برای کاربرانی که مایل به استفاده از اون روش باشن وجود داشته باشه. به عنوان مثال تو تنظیمات بشه انتخاب کرد که می خواید از کدوم حالت جعبه لایتنر استفاده کنید.
نکته بعدی هم اینکه جعبه لایتنر تقریبا هیچ اطلاعاتی در مورد تاریخچه مرور اون واژه نمیده که این مورد خیلی کار کردن با اون رو خسته کننده می کنه. به نظر میاد واژه ها هر چی هم که مرور بشن باز هم قصد بیرون رفتن از جعبه رو ندارن. ضمن اینکه دونستن اینکه یه واژه چه روندی رو طی کرده (مثلا به صورت یه نمودار که محور عمودی اش “می دانم” و “نمی دانم” هست و محور عمودی اش تاریخ و زمان های مرور رو نشون میده) می تونه به تمرکز بالاتر برای یادگیری واژه هایی که باهاشون مشکل داریم کمک کنه.
حتی تو همین متد جعبه لایتنر هوشمند هم بد نیست که پس از آخرین مرور واژه و قبل از خروجش از جعبه لایتنر، به کاربر تذکر داده بشه که اون واژه در حال خارج شدن از جعبه هست و اگه دلش بخواد بتونه برای آخرین بار معنی، تفظ و مثالش رو چک کنه.
من به شخصه دوست دارم بدونم که یه واژه چند بار تا الان مرور شده و با چند بار مرور موفق دیگه می تونه از جعبه خارج بشه. و دوست دارم که تو هر بار مرور بعد از اینکه حتی با اطمینان کامل معنی و تلفظ و مثال واژه رو به یاد آوردم، قبل از زدن دکمه “می دانم” همه این موارد رو یه چک نهایی بکنم. احتمالا به همین دلیل هست که احساس می کنم تا حالا موفق نشدم هیچ کدوم از واژه هارو از جعبه لایتنر خارج کنم و تعداد زیاد واژه های موجود تو جعبه لایتنر داره مثل یه بار اضافی تو مسیر خوندن زبانم عمل می کنه. به همین دلیل استفاده از جعبه لایتنر کلاسیک رو به جعبه لایتنر هوشمند موجود تو اپلیکیشن ترجیح میدم.
با عرض پوزش بابت طولانی شدن پیام. هر جا که برداشت من اشتباه بود ممنون میشم تصحیحم کنید.
با سپاس