خوب ما در محیط زبان مادری هستیم و نمی توانیم ۱۰۰ درصد خودمون رو از آن محروم کنیم و در زبان دوم غوطه ور شویم. اما حداقل در محیط و فضاهایی مثل این فروم باید درِ زبان مادری را به روی خودمان ببندیم و اگر می خوایم به رخ بکشیم و از دل بنویسیم و یا هرچه به انگلیسی انجامش بدیم. باید انگلیسی رو تا جایی که ممکنه و در جاهایی که میشه به امرِ حیاتی در زندگیمون تبدیل کنیم. من راجع به تازه کارها صحبت نمی کنم. کسی که مقدمات رو گذرونده اگر میخواد نتیجه بگیره، دیگه تو این فضاها باید خودش رو از لذت سوشولایزینگ به زبان مادری محروم کنه سخته میدونم و برای بعضی که محال به نظر میرسه.
3 پسندیده
ممنون که اینقدر صادقانه نوشتید. عالی بود. من بعضی پستهای شما رو نگاه کردم. و ظاهرا شما نه تنها به مدت طولانی تمرین کردید بلکه تعداد ساعات گوش دادنتون هم بیشتر از سه ساعت بوده یعنی خیلی خیلی جدی. این یعنی اینکه کمتر افرادی مثل شما در زبانشناس هستند که این اندازه ثبات و تمرین بالا داشته باشن. ولی یه چیزی هم هست ما در مورد هر چیزی که بیشتر تمرین کنیم به همون میرسیم. شاید شما اسپیکینگ رو کمتر تمرین کردید. بزارید یه مثال واقعی بزنم. من ترک زبان هستم و تو منطقه ما از شاید 20 سال پیش افراد زیادی به بچه هاشون از اول همون فارسی رو یاد میدن. من بسیاری از این افراد که پدر مادر ترک دارند اما خودشون فارسی رو بعنوان زبان اول یاد گرفتن رو دیدم که بزرگ شدن و ترکی رو بطور کامل و بی هیچ عیب و نقصی می فهمن اما بعد از 20 سال شنیدن هنوز نمی تونن به راحتی ترکی رو صحبت کنن. یعنی اصلا سعی نمی کنن که صحبت کنن. در عوض بچهایی که تلاش می کنن ترکی رو هم صحبت کنن به راحتی یاد می گیرن.
این یعنی اینکه فقط گوش کردن صرف برای صحبت کافی نیست و تمرین اسپیکنگ هر چند کم هم لازمه. یا وقتی تبریز دانشگاه بودم دانشجوهای غیر بومی زیادی رو دیدم که پنج سال تو محیط آذری بودن اما یه کلمه هم ترکی یاد نگرفتن چون اصلا تلاشی برای یادگیریش نمی کردن. یعنی چه شنیدن و چه صحبت و چه هر چیزی اگر تمرین اختصاصیش نباشه نباید انتظار یادگیری هم باشه. از جمله اینکه خود ما که مثل بلبل فارسی حرف میزنیم و کتاب سعدی و تاریخ بیهقی رو می تونیم بخونیم اما اکثرا نمی تونیم یه نامه اداری فارسی با ادبیات خاص خودش بنویسیم چون تو اون مورد تمرین نداشتیم.
4 پسندیده
به نظرم این کاریه که بیشتر ما از جمله خودم انجام میدیم. فرار از سختی اصل به سمت راحتی و لذت فرع. راستش خودمم نمی دونم راه حلش چی می تونه باشه. اما اگر باز بخوام یه تجربه از یادگیری خودم در مورد زبان فارسی قبل از مدرسه بگم اینه که من فارسی رو با تلویزیون و برنامه کودک یاد گرفتم بدون هیچ تلاشی و فقط با لذت بردن از کارتونهای دهه شصتی اونم در مدت یک یا یک و نیم سال و قبل از مدرسه هم تقریبا تونستم صحبت کنم. با اینکه تقریبا فرد فارسی زبانی دوربرم نبود. شاید راه حل واقعی همون پیدا کردن لذت باشه. در غیر اینصورت فشار یادگیری رو باید تحمل کرد و بقول دوستان تعهد داشت به ادامه به هر قیمتی
5 پسندیده
عالیه، موفق باشی،
منم امروز زنجیره‌ام یک ساله شد 
3 پسندیده
سلام همزاد 
منم‌امروز یکساله شدم!
امیدوارم همه دوستان موفق باشند و سلامتتت و جیبشون پر پول
20 پسندیده
سلام، تبریک میگم عزیزم، آفرین به این پشتکار 
2 پسندیده
مبارکههههه. 
۱۰۰۰ روزگیتون رو ببینیم با شادی و سلامتی و جیب پرپول و کلی پیشرفت
5 پسندیده
ممنونم از لطف شما
به همچنین
2 پسندیده
خوبه که
2 پسندیده
من فقط نگران اون نجات دهنده هاتون هستم که فقط یکی مونده
طاقت بیار رفیق
میشه بگید الان سطحتون چند است و از بعد ۳۰۰ روز تا الان چه تفاوت هایی کردید؟
چون من‌تو این‌مرحله هستم و میخوام بدونم ۳۰۰ روز دیگه من‌میتونم کجا باشم
3 پسندیده
۱۰۶۵…!
از تجربیاتتون بگید پهلوان
2 پسندیده
پهلوان 
.من چون زیاد فیلم می‌دیدم میخواستم متوجه بشم وبیشتر هم شنیداری گوش کردم .محل کارم هندزفری گوشم هست گوش میدم البته بعضی موقع ها چون درگیر کار میشم فقط پخش میشه ولی خب خوب بوده من هیچ کلاسی هم نرفتم .الان هم بیشتر بخاطر دورهای زبان اصلی ترید گوش میدم بکارم میاد وکارم رو راه میندازه.ولی اگه تو محیط و یه نفر دیگه که میتونستم باهاش صحبت کنم خیلی بیشتر پیشرفت میکردم.ولی باز راضی ام
5 پسندیده
واقعا آفرین!!! ان‌شالله همیشه سلامت و رو به پیشرفت باشید و ۱۱۱۱ روزگیتون رو جشن بگیریم چون خیلی بهش نزدیک هستید
4 پسندیده
آفرین 4 تا 1 قشنگ 
5 پسندیده