سلام زهره خانوم دوست گرامی و عزیز
من روش های بسیاری برای لایتنر ها استفاده می کنم. بزارید براتون در این پاسخ کاملا شرح بدم.
- لایتنر تک ضرب
این روش به این شکله که شما یه مطلب رو میخونید ( مثلا یک چپتر از کتاب) ولی دیگه نمیخواید بهش برگردید. تو این حالت میگید خب من که به این بر نمیگردم ولی یه سری لغات هستند که حیفم میاد مرورشون نکنم. اون لغات براتون جذابه یا خیلی مرسوم به نظر میاد. پس میزنید تو سرش و وارد لایتنرش میکنید.
این روش رو همه استفاده میکنن معمولا و روشیه که عموم کاربران زبانشناس استفاده میکنند. روش های بعدی، روشهای تغییر داده من هستند.
- لایتنر با تاخیر
این روش به این شکله که شما اول لغت رو یاد میگیرید بعد اون رو وارد لایتنر می کنید که میشه همین روشی که خدمت دوستان عرض کردم.
یعنی مثلا من درسی که مطالعه می کنم رو مستقیماً روز اول وارد لایتنر نمیکنم. بلکه چندین بار به درس گوش میدم تا اون لغت رو یاد بگیرم بعد که با شنیدن یاد گرفتم و خواستم برم درس بعد اون رو وارد لایتنر می کنم ( که مرورش کنم)
در هر صورت لغتی رو من آبی نمیزارم. لغات دروسی که من باز میکنم همه یا سفید هستند ( که میزنم میدانم) یا زرد ( که میزنم نمیدانم).
اونایی که زدم نمیدانم رو با استفاده از روش اول یا دوم وارد لایتنر میکنم.
- روش لایتنر انگلیسی یا خودگفتار.
این روشیه که من یه جورایی برای خودم درست کردم تا بتونم قدرت به انگلیسی فکر کردنم رو بهتر کنم و مکالمه ام رو با توضیح دادن جملات و لغات تقویت کنم.
این روش اینجوریه که شما هر لغتی که دیدید سعی میکنید به انگلیسی اون رو توضیح بدید. نیازی به گفتن مترادف نیست. فقط فرض کنید یه بچه یا یه شخص خیلی سطح پایین جلوتونه و میخواید براش اون لغت رو شرح بدید.
با این کار یاد میگیرید در انگلیسی به چند شکل مختلف فکر کنید و این باعث میشه لغاتی که بلدید هم زنده و فعال بشن.
این روش به نسبت دو روش دیگه وقت گیره چرا که شما خیلی فعالانه روش کار می کنید.
نمونشو در لینک زیر هست ( واسه پارساله)
- روش SRS با موبایل
این روش به این صورته که شما از نرم افزارهای نظیر آنکی، فلش کارت دیلاکس، ممریس و… استفاده می کنید.
این فلش کارت هایی که تهیه میکنید طی یک بازه زمانی برای مرور میان. به این شکله که شما هر لغتی که کمتر بلد باشید بیشتر براتون میاد و هر کدوم که بیشتر بلد باشید کمتر براتون نشون داده میشه.
خوبی این روش اینه که برای مدت بسیاری به مرور فلش کارت خواهید پرداخت و بعد یه مدت وارد حافظه بلند مدت میشه.
- روش SRS در دفترچه یاداشت
این روش به این شکله که شما سر رسید یا دفتری چیزی رو بر میدارید. داخلش لغاتی که بلد نیستید رو می نویسید و اونا رو حفظ می کنید.
فرداش میاید و دستتون رو میزارید رو معنی لغات و سعی میکنید اونا رو بخاطر بیارید. هر کدومو که به خاطر آوردید کنارش یه ضبدر می زنید. وقتی مرور تموم شد اونایی که ضبدر دارن رو تو صفحه بعد مینویسید. و بالای صفحه یه تاریخ میزنید 14 روز بعد.
فرداش بر میگردید رو همون لغاتی که یاد نگرفته بودید دوباره همین کارو می کنید. دست رو میزارید رو معنی، هر کدومو بلد بودید ضبدر میزنید و ضبدری ها رو تو یه صفحه می نویسید 14 روز بعد میاید سراغشون.
هر صفحه شامل یه تاریخ مرور میشه که باید تو اون تاریخ برگردید روش و دستو بزارید رو معنی و ببینید یادتونه یا نه؟ اگه آره ضبدر میزنید زمان رو دو برابر کنید (28 روز) بفرستیدش صفحه بعد. بلد نبودید فردا برگردید روش و…
این روش برای اشخاصیه که با روش های مدرن حال نمیکنن و دوست دارن بنویسن.
اینارو گفتم که بدونید چیزی که شما نیاز دارید برای لایتنر خلاقیته.
شما اگه از لایتنر بخواید مثل یک تکلیف استفاده کنید که من « باید » استفاده کنم تهش این میشه که نمیتونید بخونید.
ضمناً یه توازنی در لایتنرتون داشته باشید. مثلا هر چی میاد دستتون نفرستید تو لایتنر زبانشناس که بشه 200 تا هر روز. خب پتانسیل مغز اینجوری نیست که روزی اینهمه لغت یاد بگیره. تازشم خسته کننده و حوصله سر بره.
اگه از نرم افزاری مثل انکی استفاده می کنید حتما میزان لغات جدید رو 5 تا در روز بزارید. ( دیفالت رو 20 هستش) اینجوری راحت تر میتونید به مرور و یادگیری بپردازید.
ایشالا در آینده زبانشناس هم آپشن های انکی رو در لایتنرش پیاده خواهد کرد که اینقدر فشار رو کسی نباشه.
سوالی بود در خدمتم