بنظرم در کنار دولینگو، مینی استوری های عربی اپ LingQ برای تمرین مکالمه و تلفظ عالی هستن. من خودم قصد دارم در آینده با این مینی استوری ها پیش برم. نمیدونم در چه سطحی هستید، ولی در کل یادگیری زبان عربی برای ما فارسی زبانها نسبت به مردم کشورهای دیگه آسونتره.
ممنونم. ویدیو رو با جلو زدن دیدم. ظاهرا سوگیری های ناسیونالیستی داره. بنظرم دراینباره بهتره نظر صاحبنظران رو بخونیم. مثلا زنده یاد دکتر آذرتاش آذرنوش که کتابهایی در این زمینه مثل “چالش میان فارسی و عربی” نوشته اند. (ایشون کتابی دوجلدی هم دارن با عنوان آموزش زبان عربی که برای یادگیری این زبان بشدت پیشنهادش میکنم.)
ببینید حتا در قرآن که قدیمی ترین متن عربی به جا مانده ست، کلی واژه فارسی مثل فردوس، استبرق، زمهریر، اباریق و … وجود داره. ولی بسیاری از واژگان عربی هم وارد فارسی شده اند و کاریش نمیشه کرد.
عربی یک زبان سامی و فارسی یک زبان هند و اروپائیه. این دو از هم وام گرفته اند و وام گیری فارسی بیشتر بوده. اگر بخواهیم با ظرایف و زیبایی های ادب فارسی مثل اشعار حافظ آشنایی عمیقی داشته باشیم، چاره ای جز آشنایی با عربی نیست.
در بحث خط متأسفانه اطلاعی ندارم و نمیتونم نظری بدم.
چقدر عالی که کتاب رو دارید. دکتر آذرنوش یک اعجوبه بودن. من افتخار داشتم ایشون رو سال ۹۵ از نزدیک ببینم. ایشون برای درک بهتر زبان عربی، به دانشگاه کمبریج رفتند و زبان “آرامی” رو آموختند!
راستی من تعریف مجموعه کتابهای صدی الحیاة رو هم زیاد شنیدم:
(شاید مدتی در تالار فعال نباشم، ولی به هر حال براتون آرزوی بهترینها دارم.)
در چند کامنت بالا درباره منشأ خط فارسی و عربی پرسیده بودید که چون اطلاعی نداشتم نتونستم پاسخ خوبی بنویسم. ولی الان یه نکته یادم اومد که در دانشگاه آموخته بودم.
ببینید در نیمه دوم سده دوم هجری، شخصی به نام خلیل بن احمد فراهیدی برای آسانتر کردن خواندن نوشته های عربی بخصوص قرآن، علائم فتحه، کسره، ضمه، تشدید و تنوین رو ابداع کرد که تا الان هم کاربرد دارند. یعنی قبل از ابداع این شخص، چیزی به نام فتحه و کسره و تشدید وجود نداشت و تصور کنید که چقدر خواندن متون سخت بود! اگر باز عقب تر بریم حتا در خط عربی نقطه هم وجود نداشت و مثلا ت، ث و ب رو بدون نقطه می نوشتند و خواننده خودش باید حدس میزد که منظور کدوم حرفه.
بنابراین همونطور که مشاهده می کنید پیشرفت خط عربی و به تبع آن خط فارسی، به دست دانشمندان عرب انجام شده که در ویدیوی یوتیوبی که ارسال فرموده بودید به این نکته توجه نشده بود.
همین خلبل بن احمد فراهیدی شاگردی ایرانی تبار داشت به نام سیبَوَیه که نخستین کتاب درباره دستور زبان عربی (علم نحو) رو نوشت. (نمیدونم باید خوشحال باشیم یا افسوس بخوریم که شخصی ایرانی یکی از مهمترین کتابهای عربی رو نوشته، انقدر مهم که به آن الکتاب یا THE Book می گویند، به هر حال فرهنگ غالب آن زمان تحت نفوذ زبان عربی بود و باز خداروشکر که امثال حکیم فردوسی بودند تا زبان فارسی را زنده نگه دارند.)
امیدوارم این توضیح مختصر، سودمند بوده باشه.
راستی کتابی از لارشفوکو، اندیشمند و حکیم فرانسوی هست که خودم هنوز موفق به خوندنش نشده ام، ولی چون میدونم که در حال یادگیری زبان فرانسوی هستید گفتم براتون بفرستم. این کتاب پر از سخنان نغز و حکمت آمیز به زبان فرانسویه و در یک صفحه متن اصلی به فرانسه و در صفحه بعد ترجمه انگلیسی آنها آورده شده که برای یادگیری زبان فرانسوی میتونه خیلی مفید باشه.
فایل کتاب خدمت شما:
quote=“mostafa.76, post:71, topic:76355”]
ببینید در نیمه دوم سده دوم هجری، شخصی به نام خلیل بن احمد فراهیدی برای آسانتر کردن خواندن نوشته های عربی بخصوص قرآن، علائم فتحه، کسره، ضمه، تشدید و تنوین رو ابداع کرد که تا الان هم کاربرد دارند. یعنی قبل از ابداع این شخص، چیزی به نام فتحه و کسره و تشدید وجود نداشت و تصور کنید که چقدر خواندن متون سخت بود! اگر باز عقب تر بریم حتا در خط عربی نقطه هم وجود نداشت و مثلا ت، ث و ب رو بدون نقطه می نوشتند و خواننده خودش باید حدس میزد که منظور کدوم حرفه.
[/quote]
چه اطلاعات جالب وسودمندی،واقعا.
اتفاقا هروقت میشنوم یامیبینم که بعضي از هموطنامون بایادگیری عربی مشکل دارند،(خصوصانسل جوونتر)به ذهنم میرسه یادگرفتنش بخاطرهمین علائم خیلی راحته.پس قبلا یادگیری وخوندن عربی چه سخت بوده .
خيلی خیلی متشکرم از معرفی واشتراک گذاری این کتاب ارزشمند،اولين‌باره که اسمشونومیشنوم.
حتمادراولین فرصت میرم سراغشون.
سپاس ازلطف وزحماتتون
واقعاممنونم
