پس ظاهرا ویدیو رو اصلا ندیدی، وگرنه این حرفو نمیزدی. استدلال مبتنی بر رضایت و جایگزین adoption و …
چرا داره، پیامدش جلوگیری از رنجه.
ضمنا یک آنتی ناتالیست میتونه یکی یا چند تا از میلیون ها کودک بی سرپرست رو به فرزندی قبول کنه، به نظرت این بهتر نیست؟ به جای بچه دار شدن بریم و فرزندهای بی سرپرست رو به فرزندی قبول کنیم و اینطوری خونواده تشکیل بدیم؟
به هر حال امیدوارم فرزندی که به دنیا میاری زندگی خوب و شادی رو تجربه کنه.
ناراحتم نشدم، فقط یه خورده از حاشیه رفتن خوشم نمیاد. امیدوارم تو هم ناراحت نشده باشی (اسم کوچیکت رو نمیدونم وگرنه با اسم کوچیک خطابت میکردم). به هر حال من و شما یه روزی میمیریم و زیر خاک می پوسیم، دیگه این دلخوری ها چه اهمیتی خواهند داشت؟
موفق باشی. نقدهات باعث شد تا در نظرم و استدلالهام تفکر بیشتری کنم. ممنونم داداش
چرا دیدم. ولی بازم منطقی نیست. رضایت وقتی غیرممکن باشه گرفتنش، وجودش بی‌معنی می‌شه. این نمی‌تونه یه دلیل حساب بشه. آدم مبتلا به جنون نیاز به قیم داره از نظر قانون. اینم رضایت نداره. حالا شما می‌گی قیم نمی‌تونه تصمیم بگیره؟
بچه هم همینه. برای رضایت گرفتن، نیاز به قیم داره، خود پدر و مادر قیمن. بزرگ شد میتونه یقه‌ی اونا رو بگیره. اگه راضی بود ازشون، دستشون رو ببوسه. چه می‌دونم.
فرزندخواندگی هم منطقی نیست. آدم برای بچه بزرگ کردن، بچه به دنیا نمیاره که بتونه راحت با فرزندخونده جایگزین کنه. بچه‌ای می‌خواد که عاشقش باشه. اصن اینم هیچی. اگه هم بچه به دنیا بیاره، هم فرزندخونده قبول کنه، مشکل حل می‌شه. پس اینم دلیلی برای توله نکردن نیست. قبول داری؟
مگه نمی‌گی دنیا سرتاسر رنجه؟ مگه نمی‌گی بچه قراره بیاد رنج بکشه؟ معنیش اینه که تا وقتی نسل بشر ساقط نشده، آدم در رنجه. مگه خودت نگفتی که عقیده‌ی تو نمی‌تونه همه رو به نداشتن فرزند راضی کنه؟
این خودش اعتراف به اینه که رنج از بین رفتنی نیست. این خیلی ساده‌است. تا وقتی آدم هست، رنج هم هست. پس عقیده‌ات هیچوقت به نتیجه نمی‌رسه. اینم خیلی ساده‌است.
نکته اش دقیقا همینجاست، چون امکانش وجود نداره پس غیراخلاقیه. اگه شما رو بدون رضایتت و به زور وارد یک شکنجه گاه کنن آیا این کار اخلاقیه؟ اگه بهت حتا یک رنج هم وارد کنن غیر اخلاقیه.
وقتی کار از کار گذشته دیگه یقه والدین رو گرفتن چه فایده ای داره!
وقتی ارزشهای والاتری باشن اینا به حساب نمیان. عشق، این همون ژن خودخواهیه که میگم.
یک اینکه گفتم دنیا شکنجه گاه نیست. هنوز قبول نکردی که درد نسبیه و از فردی به فرد دیگه متفاوت.
کلی در این باره توضیح دادم.
دو اینکه، بازم مثال زدم دیوانه هم نمی‌تونه رضایت بده. بردنش به دیوونه خونه توسط سرپرست غیراخلاقیه؟
در این باره با قاطعیت 100 درصد میگم حرفت غیر منطقیه. اصن شاید یه بچه قراره خوشبخت بشه. قراره هر لحظه‌ی زندگیش عشق و لذت باشه. بدون رضایت غیراخلاقیه بازم؟ عمراً اگه باشه
سلام
سادس. وقتی من به دنیا اومدم حالا هی یقه بگیرم چی تغییر میکنه؟ کسی هم که حرفت رو گوش نمیده. دیگه وارد این دنیا شدیم و کاریش نمیشه کرد.
پیشگیری بهتر از درمانه.
از چه نظر مع‌الفارقه؟ مگه قیم کارش تصمیم‌گیری بجای صغیر یا مجنون نیست؟ مگه نمی‌گی بچه‌ی به دنیا نیومده نمی‌تونه تصمیم بگیره؟ مث همن دیگه. نه صغیر، نه مجنون، نه طفل بدنیا نیومده نمی‌تونن تصمیم بگیرن. قیم بجاشون تصمیم می‌گیره.
من ختم بحث رو اعلام میکنم.
دیگه مایل به ادامه بحث نیستم چون فایده ای هم نداره و مبنای هر یک از دیدگاه ها مشخصه و نمیشه این اختلاف مبنا رو حل کرد.
دیگه واقعا شب بخیر
خب این یه راه حل ساده تر داره. به دنبال تصویب یه قانون به عنوان خودکشی بدون درد برای کسانی که نمی‌خوان زنده بمونن باش. چه نیازی به حذف بشریت هست؟ این راه ساده تری نیست؟ شاید خیلیا بخوان زندگی کنن؟ آقا اصن من خوشحالم که زنده‌ام. همین اثبات این نیست که من راضی‌ام که والدینم به دنیا آوردن منو؟ اگر نمی‌خواستن به دنیا بیارن، چطور می‌تونستم بهشون بگم من راضی‌ام؟
فکر کردی میذارم؟
