تفاوت بین کلمات was و were چی هست و چطور میتونیم ازشون به درستی استفاده کنیم؟ همچنین در زمان حال و آینده معادلشون چیه؟
======================
این تاپیک مربوط به درس «زمان گذشته ی استمراری» در اپلیکیشن زبانشناس است (دوره «داستان های واقعی»، فصل «برده داری کودکان»)
کلمات was و were هر دو شکل گذشته افعال to be هستند یعنی was معادل (is,am) در زمان حال و were معادل (are) در زمان حال ,پس was برای اول شخص ,دوم شخص ,سوم شخص و were برای اول شخص,دوم شخص,سوم شخص جمع در زمان گذشته کاربرد داره
در انگلیسی استاندارد برای دوم شخص مفرد هم از were استفاده میشه نه was
هرچند در گویش های غیر رسمی بکار بردن was برای مخاطب مفرد هم رایج هست
was , were شکل گذشته اند به معنی بود و بودند مثل (I was happy)
شکل حالشون میشه هست و هستند : am , is, are مثل (I am happy)
شکل آیندشون هم میشه خواهد بود و خواهند بود : will be مثل (I will be happy)
ممنونم دوستان بابت پاسخ مفیدتون
دو فعل was و were هر دو گذشته‌ی فعل to be هستند ولی با فاعل متفاوتی استفاده می‌شوند. برای اینکه فرق was و were را بهتر بشناسید ادامه‌ی مطلب را دنبال کنید و در مورد فعل to be بیشتر بخوانید.
فعل to be پرکاربردترین فعل انگلیسی است. این فعل ممکن است به‌عنوان فعل اصلی استفاده شود یا به عنوان فعل کمکی از آن برای ساخت فعل در زمان‌های مختلف استفاده شود.
در ادامه مثال‌ها و کاربردهایی از هر دو شکل این فعل را می‌بینید.
فعل to be به‌عنوان فعل اصلی
این فعل به‌معنای «بودن» است. این فعل مفعول مستقیم ندارد ولی دارای متمم است. متمم این فعل می‌تواند اسم، عبارت اسمی، صفت یا عبارت اضافی باشد.
این فعل در زمان گذشته‌ی ساده به‌شکل زیر صرف می‌شود:
I was
I was tired this morning.
امروز صبح خسته بودم.
You were
You were very good.
خیلی خوب بودی.
He was
He was the best in his class.
او در کلاسش بهترین بود.
She was
She was late for work.
او دیر به محل کارش رسید.
It was
It was a sunny day.
یک روز آفتابی بود.
We were
We were at home.
ما در خانه بودیم.
You were
You were on holiday.
شما در تعطیلات بودید.
They were
They were happy with their test results.
آنها از نتیجه‌ی امتحانشان راضی بودند.
همان‌طور که در مثال‌ها می‌بینید فعل was برای فاعل اول‌شخص مفرد و سوم‌شخص مفرد استفاده می‌شود. برای بقیه‌ی فاعل‌ها از were استفاده می‌کنند.
فعل to be به‌عنوان فعل کمکی
یکی از مهم‌ترین کاربردهای این فعل، برای ساخت زمان‌های مختلف است. حالت گذشته‌ی ساده‌ی این فعل یعنی was و were برای ساخت زمان گذشته‌ی استمراری کاربرد دارد:
فرمول ساخت این زمان به این شکل است:
فاعل + گذشته‌ی ساده‌ی to be + فعل با ing
I / he / she / it was
I was speaking.
من در حال صحبت بودم.
you / we / they were
You were speaking.
شما در حال صحبت بودید.
این فعل به فعالیتی اشاره دارد که در زمان گذشته، برای مدتی ادامه داشته است.
در گذشته‌ی استمراری هم فعل was برای فاعل اول‌شخص مفرد و سوم‌شخص مفرد استفاده می‌شود. برای بقیه‌ی فاعل‌ها از were استفاده می‌کنند.
جمع‌بندی
دو فعل was و were هر دو گذشته‌ی ساده‌ی فعل to be هستند. از این فعل‌ها یا برای ساخت گذشته‌ی ساده‌ی فعل to be به‌عنوان فعل اصلی استفاده می‌کنند یا به‌عنوان فعل کمکی برای ساخت زمان گذشته‌ی استمراری کاربرد دارد. فعل was برای فاعل اول‌شخص مفرد و سوم‌شخص مفرد استفاده می‌شود. برای بقیه‌ی فاعل‌ها از were استفاده می‌کنند.