سلام دوست عزیز
فعل “to be” یکی از افعال اصلی زبان انگلیسی است که برای بیان هویت، حالت و وضعیت استفاده می‌شود. این فعل در پنج شکل مختلف ظاهر می‌شود:
- am (اول شخص مفرد، حال ساده)
- is (دوم و سوم شخص مفرد، حال ساده)
- are (اول و دوم و سوم شخص جمع، حال ساده)
- was (اول و دوم و سوم شخص مفرد، گذشته ساده)
- were (اول و دوم و سوم شخص جمع، گذشته ساده)
فعل “been” شکل گذشته کامل فعل “to be” است. این فعل برای بیان کاری که در گذشته اتفاق افتاده است و تأثیری بر حال دارد، استفاده می‌شود. فعل “been” در سه شکل مختلف ظاهر می‌شود:
- have been (برای همه اشخاص، زمان حال کامل)
- had been (برای همه اشخاص، زمان گذشته کامل)
در اینجا چند مثال از کاربرد افعال “be” و “been” آورده شده است:
- I am a student. (من یک دانشجو هستم.)
- She is beautiful. (او زیباست.)
- They are happy. (آنها خوشحال هستند.)
- I was a child. (من یک کودک بودم.)
- They were at the party. (آنها در مهمانی بودند.)
- I have been to school. (من به مدرسه رفته‌ام.)
- She has been working hard. (او سخت کار کرده است.)
- They have been married for 20 years. (آنها 20 سال است که ازدواج کرده‌اند.)
همانطور که مشاهده می‌کنید، فعل “to be” در زمان حال ساده برای بیان حالت و وضعیت فعلی استفاده می‌شود. در زمان گذشته ساده، برای بیان کاری که در گذشته اتفاق افتاده است، استفاده می‌شود. در زمان حال کامل، برای بیان کاری که در گذشته اتفاق افتاده است و تأثیری بر حال دارد، استفاده می‌شود.
فعل “been” نیز در زمان حال کامل برای بیان کاری که در گذشته اتفاق افتاده است و تأثیری بر حال دارد، استفاده می‌شود. همچنین در زمان گذشته کامل برای بیان کاری که در گذشته اتفاق افتاده است و ما مطمئن هستیم که این اتفاق افتاده است، استفاده می‌شود.
لینک‌های زیر هم می‌تونه براتون مفید باشه.