کاربرد افعال to be و افعال کمکی do , does و did چیست؟

کمک
1

سلام ،
کاربرد افعال to be و افعال کمکی do , does و did چیست؟
چه زمانی باید توی جمله از افعال to be مثل was و… به علاوه ی یک فعل اصلی استفاده کرد؟
و کِی باید از فعل اصلی به علاوه ی do و does یا didاستفاده کرد؟

این تاپیک مربوط به درس «داستان کوتاه» در اپلیکیشن «زبانشناس» است. دوره «دروس پایه‌ی انگلیسی بدون تلاش»، فصل «مادرشوهر فضول»

1 پسندیده
2

سلام دوست عزیز
ضمن خوشامدگویی، سوال شما توضیحات زیادی رو دربرمیگیره ولی به طور خلاصه بخوام بگم شما باید کاربرد زمان‌های مختلف و همین طور حالت مجهولشون رو یاد بگیرید تا متوجه کاربرد افعال to be به صورت فعل اصلی و کمکی بشید.

افعال “to be” تو چند تا از زمان‌های زیر کاربرد داره:

گذشته‌ی ساده: از “was” برای فاعل‌های مفرد (I, he, she, it) و “were” برای فاعل‌های جمع (we, you, they) در زمان گذشته ساده استفاده می‌شه.
* مثال: I was happy. (من خوشحال بودم.)

حال استمراری: از “am” (برای I), “is” (برای he, she, it) و “are” (برای we, you, they) به همراه فعل حال “-ing” برای ساختن زمان حال استمراری استفاده می‌شه.
* مثال: I am walking to school. (من به مدرسه می‌روم.)
* مثال: She is cooking dinner. (او شام می‌پزد.)

گذشته استمراری: از “was” و “were” به همراه فعل حال “-ing” برای ساختن زمان گذشته استمراری استفاده می‌شه.
* مثال: I was watching TV when you called.
(من وقتی زنگ زدی تلویزیون تماشا می‌کردم.)

مثال: They were talking when the teacher entered the class.
(آنها وقتی معلم وارد کلاس شد صحبت می‌کردند.)

صورت مجهول: از “is” (حال), “was” (گذشته), “are” (حال جمع) و “were” (گذشته جمع) به همراه فعل اصلی در حالت سوم شخص مفرد یا جمع برای ساختن صورت مجهول استفاده می‌شود.
* مثال: The door was opened. (در باز شد.)
* مثال: The car is being repaired. (ماشین تعمیر می‌شود.)

  • افعال ربطی: از “am”, “is”, “are”, “was” و “were” به عنوان افعال ربطی برای ربط دادن فاعل به یک اسم، صفت یا ضمایر دیگه استفاده می‌شه.
    * مثال: I am a teacher. (من معلم هستم.)
    * مثال: She is beautiful. (او زیبا است.)
    * مثال: They were friends. (آنها دوست بودند.)

استفاده از افعال کمکی “do, does, did”

  • پرسش: از “do” و “does” برای پرسیدن سوالات در زمان حال ساده استفاده می‌شود.

    • مثال: Do you like pizza? (پیتزا دوست داری؟)
    • مثال: Does she speak English? (او انگلیسی صحبت می‌کند؟)

  • منفی: از “do” و “does” به همراه “not” برای منفی کردن جملات در زمان حال ساده استفاده می‌شه.

    • مثال: I do not like coffee. (من قهوه دوست ندارم.)
    • مثال: She does not go to school on Saturdays. (او شنبه‌ها به مدرسه نمی‌رود.)

  • تاکید: از “do” و “does” برای تاکید روی فعل اصلی تو جملات مثبت استفاده می‌شه. (پس هر جا دیدین افعال do , does , did قبل از فعل اصلی به کار رفتن یعنی برای تاکید روی معنی اون فعل به کار برده شدن، که معمولاً این تاکید رو تو ترجمه نمیشه آورد.)

    • مثال: I do love cats! (من عاشق گربه‌ها هستم!)
    • مثال: She does know how to play the piano. (او واقعاً بلد است پیانو بزند.)

  • زمان گذشته: از “did” برای پرسش و منفی کردن جملات در زمان گذشته ساده استفاده می‌شi.

    • مثال: Did you go to the park yesterday? (دیروز به پارک رفتی؟)
    • مثال: They did not finish their homework. (آنها تکلیفشان را تمام نکردند.)

نکات:

  • فعل “to be” به تنهایی به عنوان فعل اصلی هم می‌تونه استفاده بشه. (مثال: I am. / He is happy.)
  • افعال کمکی “do” و “does” معنای مستقلی ندارن و فقط برای ساختار جمله و یا تاکید به کار می‌رن.

می‌تونید لینک زمان‌های مختلف و همین طور کاربرد افعال to be و do , does did رو تو لینک‌های زیر ببینید.

و یه نکته اینکه لطفاً قبل از تاپیک زدن داخل تالار سرچ کنید اگر جوابی پیدا نکردید بعد تاپیک بزنید.
نحوه‌ی ایجاد یه تاپیک مناسب تو لینک زیر توضیح داده شده.

3

ممنونم خیلی کامل بود:pray::heart: