سلام دوست خوبم.
ترتیب قیدها مثل ترتیب صفت‌ها دقیق نیست چون قیدها همیشه پیش هم نمیان، بلکه ممکنه جاهای مختلفی از جمله بیان و بینشون اجزای دیگه‌ی جمله می‌تونن قرار بگیرن. اما در کل ترتیب قیدها در انگلیسی معمولاً به این صورته:
manner, place, frequency, time, and purpose
- قید حالت (manner): نشون می‌ده که کاری چطور انجام می‌شه. (مثلاً: slowly, quickly)
- قید مکان (place): نشون می‌ده که کاری کجا انجام می‌شه. (مثلاً here, there)
- قید تکرار (frequency): نشون می‌ده که کاری چقدر تکرار می‌شه. (مثلاً often, always)
- قید زمان (time): نشون می‌ده که کاری چه زمانی انجام می‌شه. (مثلاً now, yesterday)
- قید هدف (purpose): نشون می‌ده هدف چیه. (مثلاً I came here to see you. من اینجا اومدم تا ببینمت.)
قید شدت (degree) رو هم داریم که نشون می‌ده که کاری تا چه اندازه انجام می‌شه (مثلاً: very, really). این قید معمولاً قبل از قیدها و صفت‌های دیگه میاد.
We have to run quickly (حالت) down the lane (مکان) daily (تکرار) after lunch (زمان) in order to watch the afternoon show (هدف).
قید شدت رو می‌تونیم قبل از قید حالت بیاریم: We have to run very quickly.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حالا، quite کلمه‌ی عجیبیه کلاً. وقتی با یه صفت قابل درجه‌بندی (gradable adjective) استفاده می‌شه، به‌معنای «نسبتاً» یا «تا حدودی» هست. مثلاً:
It’s quite cold today.
امروز نسبتاً سرده.
اما به‌عنوان قید شدت هم می‌تونه با قیدهای دیگه بیاد:
She spoke quite clearly.
کاملاً واضح صحبت کرد.
توی جمله‌ای که شما نوشتید، دو تا قید شدت برای اشاره به میزان کوچیک بودن استفاده شده (really quite). اما درست‌ترش اینه که really که شدت بیشتری داره قبل از quite قرار بگیره. جابه‌جا کردن این دو قید یه حالت غیرطبیعی‌ای ایجاد می‌کنه.