گفتنی ها رو که دوستان گفتن. از اونجایی که یخورده وحدم محدود هست من هم مختصری مینویسم. البته قبلا هم توضیح دادم.
داستان یادگیری زبان من برمیگرده به سالهای اول دبیرستان. من هم مثل خیلی های دیگه که زبان رو اشتباه میخونن با کتابهای گرامری و افزایش دایره لغات به صورت طوطی وار شروع کردم. ولی خوب طبیعتا هیچوقت جواب نداد. این مورد تا اواخر دوران دانشگاه ادامه پیدا کرد. یعنی من هی کتاب میخریدم و هی بیخیال میشدم. یه دلیل اصرار بر ادامه این اشتباه میتونه این باشه که تحت فشار قرار نگرفتم. اما دیگه اونموقع چون میخواستم تافل رو بگیرم متوجه شدم این روش هایی که تا اونموقع استفاده میکردم فایده ای نداره. بنابراین کمی تو اینترنت سرچ کردم و با این تکنیک هایی که توی نرم افزار زبانشناس بهش تاکید میکنیم (تکنیک سایه، بازگویی داستان و …)آشنا شدم. اونموقع چون امکانات محدودتر از الان بود این تکنیک ها رو روی سریال فرندز، اخبار و همچنین اواخر کار با پکیج های ای جی هوگ کار میکردم که در نهایت نتیجه مطلوبی گرفتم و امتحان تافل رو هم دادم (تقریبا ۶ سال پیش)
مشخصا اگه زمان برگرده عقب دیگه اونهمه کتاب نمیخریدم. به جاش چنتا کارتون و سریال انگلیسی دانلود میکردم و فقط گوش میدادم 
درضمن اگر اونموقع اپلیکیشن زبانشناس وجود داشت قطعا اکثر وقتمو توی اپلیکیشن میگذروندم. همونطور که آقای گلمیرزایی هم تقریبا همینکارو کردن و آزمون تافل رو دادن.