سلام. صبح همگی به خیر و تندرستی
این دو روز مشغول خوندن بهترین زمان ها / The Best of times? از مجموعه کتاب های سطح بندی شده پیشرفته بودم. کتابی با طول 3:50 که سطح واژگانش 82 بود برا من (همه زیربخش ها بالای 90)
کتاب در مورد crash ی است در یه خانواده مالزیایی که زندگی پسر نوجوان 16 ساله ی خونواده رو به تصویر می کشه…شوک مادر و فرزند خونواده که به دنبال تصمیم پدر خونواده (با ترک همسر و فرزندش و ازدواج با شخصی دیگر) شروع و ادامه داره.
در بخش اول، ورود پسر و دوست خونوادگی شون برا ملاقات مادرشون تو بخش ICU رو به تصویر می کشه و در ادامه، ماجرا به عقب برمی گرده و علت ماجرا رو بتدریج نشون می ده.
این مجموعه هم مثل مجموعه داوسون کریک، با زبانی ساده خاطرات برهه ای از زندگی یه نوجوان رو به تصویر می کشه
تنها ایراد این کتاب 16 بخشی ناقص بودن تقریبا کامل صوت در قسمت پایانی و ناهماهنگی زمانی متن و صوت حتی در همان بخش موجود هست
Now I’m seventeen. I know that my family loves me. I have a dog again - and this time I’ll take better care of him. And last, but not least, I know that I’m part of a long history of happenings, some good, some painful. I know that things are not always what they seem. I know we all need to be forgiven for something. But I know that we can sometimes forgive, yet be unable to forget. I know that love is not always what it seems to be. I know ‘things happen’ but I also know they happen to people, and people are sometimes strong enough to rise above events. And I know, above all, that I do not know what will happen next… I’m seventeen now and there’s plenty of time left for things to happen!