از فعل want برای صحبت کردن در مورد آرزوها، نیازها و همینطور برای توصیه کردن استفاده می‌کنند. در ادامه می‌توانید نمونه‌هایی از کاربردهای مختلف آن را ببینید:
What do you want for dinner tonight?
امشب شام چی میخوای؟ (بیان آرزو یا خواسته)
The kitchen wants painting.
آشپزخانه نقاشی می‌خواهد. (بیان نیاز)
You want to get your tickets soon before they’re all sold out.
بهتر است بلیت‌های خود را زود، قبل از اینکه همه آنها فروخته شوند، بگیرید. (برای بیان توصیه)
در بیشتر کاربردهای این فعل از شکل ساده‌ی فعل یعنی want, wants, wanted استفاده می‌شود. وقتی در مورد آرزوها و خواسته‌ها حرف می‌زنیم گاهی اوقات می‌توانیم از فرم استمراری یعنی is wanting, was wanting, will be wanting هم استفاده کنیم ولی این کاربرد فعل want، بسیار کم دیده می‌شود.
کاربردهای want to
از این ساختار برای موقعیت‌های مختلف استفاده می‌شود که در ادامه می‌خوانید:
فعل Want به‌معنای آرزو یا خواسته
در این صورت بعد از فعل معمولا نوعی متمم قرار می‌گیرد. متمم کامل‌کننده‌ی معنای جمله است. این متمم می‌تواند اسم یا ضمیر باشد که در جایگاه مفعول قرار می‌گیرد، یا فعل مصدری با to، یا یک مفعول همراه با فعل مصدر همراه با to.
Do you want a drink? I’ve just made some coffee.
یک نوشیدنی میل دارید؟ من تازه قهوه درست کردم.
در این جمله بعد از want یک اسم در جای مفعول قرار گرفته است.
She said I could have her old bike, but I don’t want it.
او گفت می‌توانم دوچرخه‌ی قدیمی‌اش را داشته باشم، اما من آن را نمی‌خواهم.
در این جمله بعد از want یک ضمیر در جای مفعول قرار گرفته است.
This is a new kind of fruit juice I got. Do you want to try it?
این یک نوع جدید از آب میوه است که گرفتم. آیا میخوای امتحانش کنی؟
در این جمله بعد از want، فعل با to آمده است.
The teacher wants her to do the exams again next year.
معلم از او می‌خواهد سال آینده دوباره امتحانات را انجام دهد.
در این جمله بعد از want ابتدا مفعول و بعد فعل با to می‌آید.
در عبارت‌های کوتاه شده، یعنی در جواب‌های کوتاه، می‌توانیم از to بدون فعل استفاده کنیم. مثال:
A:
Is Elsa going to France with you?
آیا السا با شما به فرانسه می‌آید؟
B:
No. She doesn’t want to. (She doesn’t want to go [to France].)
نه. او نمی‌خواهد. (او نمی‌خواهد [به فرانسه] برود.)
جمله‌ی زیر صحیح نیست:
She doesn’t want.
نکته:
از فعل want همراه با عبارت‌هایی که با that شروع می‌شوند، استفاده نمی‌شود. مثال:
I want you to tidy your room before the visitors come.
می‌خواهم قبل از آمدن مهمان‌ها، اتاقت را مرتب کنی.
در نتیجه جمله‌ی زیر صحیح نیست:
I want that you tidy your room…
فعل Want در فرم استمراری
می‌توانیم از فرم استمراری فعل want برای نشان دادن حرف غیرمستقیم یا داشتن لحن مودبانه استفاده کنیم. مثال:
مثلا یک مشتری در حال خرید یک وسیله در فروشگاه ممکن است از این جمله استفاده کند:
We’re wanting to buy a new TV, but we’re not sure what to get.
ما می‌خواهیم یک تلویزیون جدید بخریم اما مطمئن نیستیم کدام مدل را بخریم.
I was wanting to ask you something. Are you free right now?
من می‌خواستم چیزی از شما بپرسم. الان وقت آزاد دارید؟
می‌توانیم از فرم استمراری برای تاکید بر فرایندهای ادامه‌دار یا تکرار شده استفاده کنیم:
We’d been wanting to go to New Zealand for years, so his sixtieth birthday was a good excuse.
سال‌ها می‌خواستیم به نیوزیلند برویم پس تولد ۶۰ سالگی او بهانه‌ی خوبی شد.
Now that she’s a teenager she’s wanting expensive things, you know, computers, clothes, sports stuff.
حالا که او یک نوجوان است، چیزهای گران قیمت می‌خواهد؛ کامپیوتر، لباس، وسایل ورزشی.
فعل Want در معنای نیاز داشتن
می‌توانیم از فعل want همراه با فرم ing دار یک فعل برای بیان کردن یک ضرورت یا کاری که باید انجام شود، استفاده کنیم. این کاربرد فعل Want، کاملا غیررسمی است و در انگلیسی بریتانیایی رواج بیشتری دارد.
Your hair wants cutting.
موهای شما کوتاه کردن نیاز دارد.
That cupboard wants clearing out.
آن کمد نیاز به تمیز شدن دارد.
استفاده از فعل Want برای توصیه کردن و هشدار دادن
در موقعیت‌های غیررسمی می‌توانید از فعل want و فعل در فرم مصدر با to، برای توصیه کردن یا هشدار دادن استفاده کنید. در این حالت از فعل want در زمان حال ساده استفاده می‌شود و می‌توان از فرم آینده یعنی با will هم استفاده کرد. مثال:
You want to be careful riding your bike in town. There’ve been some bad accidents lately. (you should be careful)
موقع دوچرخه سواری در شهر مراقب باشید. اخیراً تصادفات بدی رخ داده است. (باید مراقب باشی.)
گرامر want to و به کار بردن آن در جمله
بعد از آشنایی با معانی و کاربردهای مختلف این فعل، لازم است که قواعد مرتبط با آن را هم یاد بگیرید.
بعد از فعل want از فعل در حالت مصدر با to استفاده می‌کنند.
I want to go. (NOT I want go.)
می‌خواهم بروم. (جمله‌ی I want go اشتباه است.)
I want to come back here again.
من می‌خواهم دوباره به اینجا برگردم.
She wants to be a pilot.
او می‌خواهد خلبان شود.
بعد از فعل Want نمی‌توانید از عبارت‌هایی که با that شروع می‌شوند استفاده کنید ولی می‌توانید از ترکیب مفعول به اضافه‌ی مصدر فعل استفاده کنید.
I want him to go now.
من می‌خواهم او همین الان برود.
Do you want me to make you some tea?
می‌خواهی برایت چای درست کنم؟
این جمله به شکل زیر درست نیست:
(Do you want that I make you some coffee?)
این اشتباه، یعنی استفاده از عبارت‌هایی که با that شروع می‌شوند بعد از فعل Want، یکی از اشتباهات رایج زبان‌آموزان و ناشی از ترجمه کردن کلمه به کلمه‌ی جمله‌های فارسی برای صحبت کردن است.
بعد از فعل Want می‌توانید از ترکیب مفعول و متمم هم استفاده کنید. مثال:
We want him dead or alive.
ما او را زنده یا مرده، می‌خواهیم.
I want him back.
من می‌خواهم که او برگردد.
I want the job finished by Tuesday.
من می‌خواهم این کار تا سه‌شنبه تمام شود.
تفاوت be going to و want
با استفاده از فعل want ما خواسته‌ها و تمایلاتمان را نشان می‌دهیم. این خواسته تا حد زیادی به معنای علاقه داشتن است و لزوما ممکن است به انجام فعالیتی منجر نشود. اما از be going to زمانی استفاده می‌کنیم که واقعا قصد انجام کاری را داریم و برای آن برنامه‌ریزی می‌کنیم. حتی می‌توانیم در مورد برنامه‌هایی که برای آینده ریختیم و قطعی شده صحبت کنیم. ساختار be going to بیشتر در مکالمه‌های غیررسمی رایج است.