امروز ظهر خواستم یه گشت تو سایتهای خبری بزنم ، همین طوری یه سایتی که رو صفحه گوگول ام بود انتخاب کردم اخه گاهی اوقات که حس میکنم کلمات جدید یاد گرفتم میرم یه دوری تو صفحات وب میزنم ببینم چه قد متوجه میشم . بعددددد یهووو
چشمم به عکس ته دیگ افتاد ، همین عکس منم رژیمم
گفتم وااااا عکس غذای ایرانی اینجا چه میکنه
رفتم متن رو خوندم دست پا شکسته ولی از خودم راضی بودم
حالا گفتم متن خبر رو براتون بزارم و همین طور لینک صفحه خبر رو ، اگه خوشتون اومد ، برید بخونید خیلی جالب بود واسم .
Overview
In contemporary Iran, rice is served at almost every meal. But it hasn’t always been that way. Years ago, rice was considered a luxury ingredient served only at important gatherings and feasts. Its scarcity gave birth to the phrase “lebase polo khori,” which translates to “the outfit you wear to eat rice.”
Numerous legends abound on how tahdig was born, and here’s one: To make sure diners could scoop up the last grains out of the pot so that nothing, not a single grain, went to waste, Iranians started to line the bottom of the pot with bread to prevent rice from burning and possibly being ruined. The covering was to protect precious rice, and that covering is how tahdig, which in Farsi means “bottom of the pot,” was born.
بقول دوستان یه فلش بک بزنید به عقبتر ها،دوران دبیرستان یا دانشگاه…یبار دبگه کتابای ادبیاتو بخونید…مطمعنا اون حس برانگیخته میشه(منظورم چاپ های قدیمه واگرنه این جدیدیا که …)… یکمم استاد شجریان گوش بدهید،آلبوم درخیال …فوق الادست…(کلا در حد پیشنهاد بیان کردم…)
شایدم این حس به تنهایی با کتاب خواندن برانگیخته نشه(بیشتر بر حسب تجربه خودم گفتم)…شاید نیاز به یک جرقه ای چیزی داشته باشه که ممکنه برای همه پیش نیاد! اما آلبوم در خیال استاد شجریانو حتما گوش دهید…عالیه…مریم خانم @miss_mary شما هم گوش کنید…
منم رژیمم 
این چه تاپیکی بود خانمِ 
