سلام آقای محمدرضایی گرانقدر
من این مقاله رو تا الان ندیده بودم. امشب کاملا اتفاقی چشمم بهش خورد و خوندمش. جالب اینکه قبلش داشتم ی کتاب در مورد موضوعاتی که اشاره شده بود میخوندم.
این جملش واقعا دلنشین بود 
زندگی آن است که خاموش نمیرید
معنی زندگی برای من در همین جمله خلاصه میشه
مرسی از شما و آقا فرزاد گرامی @Farzad_Poodineh 
سلام
واقعا ممنون فاطمه جان که دوباره این مقاله رو آوردید بالا 
؛ من با وجودی که قبلا خونده بودم به بعضی جملاتش جدیدا ایمان بیشتری پیدا کردم بخصوص همین جمله؛
اما نتیجه ای که گرفتم این هست که هنوز خیلی ضعیف هستم برای تلاطم های شدید زندگی و خودسازی بیشتر نیاز هست. باید این عدم خاموشی ها باشه که بدانیم به حرف نمیشه گفت من روحیه ی قوی دارم.
و ممنونم از آقای محمد رضایی بزرگوار که با وجود غیبتشون اما نوشته هاشون تلنگری هست برای تامل بیشتر
سلام خانم نیکنام عزیز
این جمله رو عمیقا تجربه کردم و بهش باور دارم.بالا و پایین های زندگی همیشه لازمن تا ما رو با خودمون رو به رو کنن
سلام دوست ندارم انرژی منفی بدم ولی دوس دارم واقع گرا باشم
درسته ک بایدخاموشی باشه تا روشنایی معنا پیدا کنه
و وجود وابسته به عدم هست
ولی این دنیا بیشتر شبیه معامله هستش
یک چیز میدی و یک چیز میگیری
زمان میدی و بجاش موفقیت میگیری
ولی اگه زمان بدی
انرژیتو بدی
و هیچی دریافت نکنی
اون موقع در واقع کم‌میاری
و گاها باانرژی مضاعف رفتن به سوی جلو خوب نیس
چون هرچی باقدرت تر محکم تر زمین میخوری
یه جمله ای رو اکثر ما ادما تجربه کردیم. اینکه از هر جایی که مطمئن تری و ایمان داری که محکمه بیشتر ضربه میخوری. این جمله یعنی چی؟ یعنی ما با محدود کردن ذهنیاتمون در هر شرایطی و چشم بستن بر واقعیات پیش رو، به شرایط یه ماسک میزنیم، ماسکی که دلخواه خودمونه. و وقتی با گذر زمان اصل واقعیت از زیر اون ماسک میاد بیرون یهو بهم میریزیم و فغان می کنیم. پس این چیزی در یافت نکردن در اصل درست نیست. همین که میگین اگه با قدرت جلو برم باز زمین میخورم خب این خودش یه دستاورده در محور منفی.
پس باید دیدتونو بیارید عقب تر ببینید اصلا اون محوری که دارید با قدرت پیش میرید کدوم محوره. مثبت یا منفی.
و چیزی که تو هر سختی بهش برخوردم این بود تا روی خودت کار نکنی تا خودت تغییر نکنی دستاوردات تغییری نمیکنن حالا میخوای ادم سخت کوشی به ظاهر باش. ولیذ به قول جیم ران،دنیای درون دنیای بیرون تو را می سازد.
هیچی معنا نداره
اینجا هم چیزی دریافت شده به اسم تجربه 
اینو قبول دارم. زندگی گاهی ترمز لازم داره
ی زمانی باید بشینی فکر کنی به مسیری که رفتی و مسیری که میخوای بری
ببینی اصلا درست اومدی تا الان و مسیرت در جهت درستی جریان داره یا نه
ولی اگه با ذهنیت منفی باشه قطعا به شکست میخوره
اینو خیلی قبول دارم. اشخاص موفق همیشه گاها مجبور شدن یه جاهایی بیخیال بشن.
مثلا یه جا سرمایه گذاری میکنید میبینید بعد چند سال هنوز حرکت نمیکنه و ضرر داره باید بیخیال شد.
من خودم این مشکلو تو شغلم داشتم. هر چه بیشتر توش میموندم میگفتم یه ماه دیگه یه ماه دیگه
یهو دیدم دیگه نمیتونم بیام بیرون چون ۶ ماه بود داشتم کار میکردم
باید گاهی وقتا تجربه کرد و زد بیرون.
شاید زمان و پول از بین بره ولی تجربه میشه. درد داره ولی درد آدمو قوی میکنه.
با نظر دوستمون تا حدودی موافقم. گاهی وقتا یه سری کتاب میخونم میبینم هیچ کدوم از اون راه حلا تو ایران جواب نمیده عصبیم میکنه ولی بازم میگم ذهنیت رو باید عوض کرد و بازم گشت
جالب اینه که وقتی بیخیال میشن تازه میرسن به ایده های جدید، همون چیزی که تو کتاب مستری هم زیاد بهش اشاره داشت
Some pains will make sence to you
واقعا کتاب مستری خاص ترین کتابی که توی عمرم خوندم هست( البته هنوز در حال خوندنش هستم) نه تنها برای کارهای خودم سعی می کنم مطالبش رو لحاظ کنم و با پرسش و پاسخهایی خودم رو درگیر کنم برای نتیجه ی بهتر؛ خود کتاب حاصل تجربه ی موفقترین افراد دنیا هست که گاها طعم بدترین دردهای زندگی رو چشیده اند. پس تجربه ی درد رو نمیشه نپذیرفت. باید قدم برداشت در مسیر مهم همین اصل هست و ترس شکست و تلخی درد نباید مانع بشه.
جالب تر نکته ی کتاب این هست که خودم سعی می کنم برای دخترم آلاء کمترین نقش در سرنوشتش رو داشته باشم آنجاهایی که بحث علاقه و استعداد هست. انتخاب مسیر آینده اش رو به عهده ی خودش قرار دادم و این نکته درسی از کتاب بود که افراد موفق با دنبال کردن آنچه نهادینه در سرشتشون بوده؛ آنچه در کودکی خودشون در وجودشان کشف کردند تونستن نشدنی های زندگی شون رو شدنی کنن و به نویسنده؛ مخترع، زیست شناس و … تبدیل شوند.
این جمله رو زیاد به خودم بر اساس دوره های شکرگزاری به خودم می گم؛
کلام الهام بخش و اثر گذار از گاندی:
شخص درون آینه را تغییر بده تا دنیایت تغییر کند.
در صحبتهای دوست بزرگوار آقای فرشید @Nobleman هم اشاره شد
هیچ کتاب و مکتبی نمی تونه ما رو تغییر بدهد چون ضمیر ناخودآگاه ما درک دقیق از آنها ندارد باید خودمون رو خوب بشناسیم و تحلیل درست از توانایی ها، ناتوانایی ها مون داشته باشیم. تنها این خود ما هست، افکار ما هست که می تونه اون خواسته ی ناخودآگاه ما رو قوی تر کنه.
وقتی ضمیر ناخودآگاه و درون ما تسلیم ناکامی های رخ داده و نداده می شود هرقدر هم بیرون، کتاب و مکتبی رو دنبال کنه اثربخش نخواهد بود.
یه اصطلاحی هست تو مباحث روانشناسی به نام بریدن بند ناف
میگه انسان موفق کسی هست که یاد بگیره هر جا و هر زمان که شناسایی کرد که کجاها بند نافش وصله سریعا اونا رو قیچی کنه . وگرن نمیتونه رها شه و بره جلو. حالا اون بندهای ناف میتونه وابستگی به روابط ، میتونه وابستگی به تایید دیگران ، میتونه وابستگی مالی ؛ میتونه وابستگی تصمیم گیری باشه،میتونه وابستگی به افکار پدر و مادر و میتونه هر چیزی باشه. هر چیزی که فرد رو محدود میکنه و نمیذاره رشد کنه. و حالا وقتی تصمیم میگیره اون بند ناف رو ببره، لذا درد داره ، خونریزی داره ، شکست داره اما وقتی دردشو میپذیره میتونه قوی تر شه. برای همینم هست میگن دردی که تو رو نکشه قویترت میکنه.
این درد رو همه ماها اول تو نوزادی تجربه کردیم . زمانی که تو رحم مادر بودیم و وقتی خواستیم بیایم این دنیا به ناچار باید بند ناف رومیبریدن، بند نافی که تنها راه تغذیه نوزاد بود. خلاصه بریدنش تا ما بتونیم وارد مرحله بعدی زندگی شیم. :)) و جلو بریم.
برای همینم اگه از اکثر ادمهای موفق درباره نقطه عطف زندگیشون بپرسید دقیقا اون زمانی رو اشاره میکنن که یبار برای همیشه تصمیم گرفتن اون بند های ناف رو ببرن و رها بشن و رشد کنن.
خلاصه طبیعت زندگی همینه یا خودت دست به قیچی میشی و بند نافتو برای رشد بهتر قیچی میکنی یا شرایط زندگی خودش باعث قطع شدن بند نافات میشه.
خلاصه موفق باشیم همگی 
سلام‌نسیم خانوم
بنده فکرم اینه ک واقع گرا باش
دقیقا ما ماسک میزنیم
واکثرا به خودمون دروغ میگیم
وقتی شرایط بده باید صادق باشیم و بگیم الان مشکل هست
الان شرایط بده
هرچی خودتو گول بزنی باشدت بدتری زمین میخوری
اما به چه قیمتی خانوم دوستی؟
ایا ازبین رفتن جوونی
سفید شدن موهای ادم
ارزش داره؟
سعی کنید ن الگو باشید ون درس عبرت
چون خیلی باید بها بدید
واقع گرا بودن با منفی گرا بودن خیلی متفاوته
واقع گرا وقتی اوضاع وفق مراده میگه خوبه
وقتی شرایط بده میگه اوضاع بده
فقط باخودش صادقه همین
و خب اگه بخای خیلی فلسفی تر به داستان نگاه کنی
باید گف دنیا خیلی جای بسیار پیچیده و خیلی منفی و خیلی پستی هست.
چرا ک همونطور وجود به عدم وابسته هس
خود عدم هم به وجود وابسته هس
چون عدم خودش یک نوع وجود محسوب میشه
و خود وجود یک نوع عدم…
و تاریکی نباشه نور معنانداره و از طرفی روشنایی نباشه تاریکی معنا نداره
و باید یک عده سرنوشت بدی داشته باشند شکست بخورند تا نظام هستی در جریان باشه و ادم های موفق وجود داشته باشند
ولی خب این ها حرف های فلاسفه هست
و خودم کاملا معتقد نیستم
چرا ک جهان هستی بر مبنای جبر بنا گذاشته نشده
و اختیار ادمی تاثیر بسزایی داره
من قصد منفی کردن جمع رو نداشته و یکم سعی کردم مبحث رو جدی تر و علمی تر نشون بدم
دوستان خیلی معذرت میخام اگه کسی ناراحت شد…
واقع گرا بودن یعنی همین
شرایط الان ما طوریه که اگه بخواین پیشرفت کنید و همزمان نگران از بین رفتن جوونی و سفید شدن مو هم باشین شرایط رو سخت تر کردین.مطمئن باشین همه جوونای خصوصا ایرانی تو سن و سال خیلی کمتر پیر شدن رو دارن تجربه میکنن. هیچ کاری هم نمیشه از بقیه انتظار داشت نمیشه هم منتظر نشست. تازه میشه از تجربه بقیه استفاده کرد. لازم نیست همه راهها رو ما هم بریم
نمیدونم از کجای پیام من این برداشت شده ولی ی فرد با عملکردش الگو میشه، من خواهان الگو شدن واسه کسی نیستم. همیشه هم سعی کردم به جای غر زدن و ناله کردن از شرایط چیزی که در توانم هست رو انجام بدم. اگه قرارم هست درس عبرت بشم بازم خوبه چون راه یکی دیگه رو کوتاه تر کردم
قرار نیست چشم بسته انتخاب کنیم. ما قدرت اختیار داریم و توان تصمیم گیری( در حد توان البته)
ممنون
زیاد سختش نکنید
کنار تاریکی های دنیا روشنایی هایی هم هست. کنار نفرت عشق قشنگ تر دیده میشه
بنده از اول کودکی تاالان ک اول بچگیه منه همیشه نیمه خالی لیوان رو دیدم و سعی کردم پیشرفت کنم
دیدن تاریکی برای من بیشتر لذت داره تا باروشنایی خودم رو قانع کنم
خب هرکی روش خاص خودش رو برای پیشبرد اهداف خودش داره و کتاب زندگیشو کامل میکنه
بنده قصد بی احترامی نداشتم و فقط نکته ای رو اضافه تر گفتم
خب شخصی ک پیشرفت میخاد نباید نگران این حرفا باشه قطعا
سلام بر شما. والا صحبت بنده و دوستانمم دقیقا بر مبنای واقع گرایی بود نه شعار 
شما رو ارجاع میدم به این بخش از مقاله 
واقع گرا که باشی میدونی که اصل هر تجربه ای قابلیت انتشار نداره.برخیاشو فقط میتونی درسی که ازش گرفتی رو انتشار بدی. که خب میشه همون take advantage of tough moments.
هر چیزی در این دنیا بها داره هر چیزی، ربطی به اینکه بخوای الگو بشی یا عبرت نداره. اصل قانون جهان اینه بابت هر چیزی که دریافت میکنی بهایی میدی.
همین که ما برای زندگی کردن داریم بهایی میدیم به اسم زمان. پس کلا فکر نکنید زندگی بدون بهاست.
در کل ممنون که نطراتتون رو صریح بیان می کنید.
باور کنید دیدن این روشنایی قانع کردن خودتون نیست. امید دادن به خودتونه
ی جمله تو کتاب " در جستجوی زمان از دست رفته" هست که خیلی به دل میشینه:
بیشه ها گرچه تاریک اند، آسمان هنوز آبی ست. به آسمان نگاه کنید و خود را دلداری بدهید
اینی که میگم نه شعاره نه حرف از سر دلخوشی
اگه این ی ذره امیدهایی هم که هست رو نادیده بگیریم ی جوری زمین میخوریم که دیگه نتونیم بلند بشیم
اینو از یکی از افرادی بشنوید که موهای سفیدش داره کمکم رو نمایی میکنه 
حالا شد
موهامون بالاخره سفید میشه
تا رنگ مو هست سفیدی مو قابل جبرانه 
، گذر عمر نه
خب ظاهرا هم عقیده ایم😂
و ممنون بابت وقتی ک گذاشتید
و پاسخ دادید.
من از وقتی توسوپر مارکت رفتم کار کنم اینو خوب فهمیدم
من شدم دنیا و مشتری ها شدن افراد زندگی
من نسیه ندادم دقیقا عین دنیا
شاید مشتری بدش بیاد
ولی راهش اینه
دقیقا عین دنیا
همونطور ک گفتم هرکی روش خاص خودش رو داره و باهمون اغنا میشه
ولی خب دوست عزیز بحث گونه ای نیست ک من طرف مقابلی باشم وحالت خصمانه داشته باشه
اگه ناراحتی ایجاد شده بازم عذر میخام
واسه من سایت بالا نمیاره
ولی مقاله قشنگیه اما احساس می کنم تکراریه
