من دیشب اومدم یه فیلم به پیشنهاد شما انتخاب کنم بریم با خانواده بزنیم به رگ ولی مگه پیدا می شد .
همش یا فلسفی بود یا عاشقانه رمانتیک یا درام .
هیچی این فیلم بالا رو دیدیم.
از اون فیلم های تخیلی بود ولی تخیلشم دوست داشتم .متفاوت بود .
مثلا جک‌و جونورایی که با صدای ماده اشون تحریک‌می شدن یا تیر پرت می کردن یا برگشت باباهه و دیدن دخترش تو بیست سال آینده و فلان .
از اون اکشن تخیلی های باحال بود .
ولی اگه اهل فلسفه و این چیزایین نبینین.
یه چیزی که توش برام بلد بود اولویت دادن به خانواده
هیچی دیگه، یه مشت از اینا بهمون پیشنهاد بدین خب
ازین جور فیلما که درباره آینده و حمله حیووناست که خیلی زیاده … فی المجلس سه تا فیلم اینجوری به ذهنم اومد … یکیش سریال " وست ورلد " که تازه تموم شده… یکی “مه” که زیاد جدید نیست … یکی هم “دونده هزارتو”
فعلا اینا به ذهنم رسید. اگه ندیدی ببین خوبه.
وست ورلد بخصوص فصل یکش خیلی قشنگه به لحاظ داستان و غافلگیری. جلوه های ویژش زیاد مهم نیست اتفاقا… ولی تو فصل ۳ و ۴ افت میکنه.
دونده هزار تو فک‌کنم سه تا اپیزوده … هرکی دیده راضی بوده
مه رو خیلی وقت پیش دیدم ازین فیلمای آخرالزمانی بود که انواع و اقسامش ریخته … فیلم مهمی نبود ولی نمیدونم چرا تو ذهنم مونده… لابد قشنگ بوده دیگه
بذارین یه مثال کشاورزی بزنم:
چه نژادی در سگ از بقیه بهتره؟
.
قبل از لینکه ادامه متن رو بخونید فکر کنید، جواب تون چیه؟
.
.
.
.
فکر کردین؟
شما چه نژادی لز سگ رو بهترین نژاد دنیا میدونید؟
.
.
.
.
.
.جواب:
بستگی داره، به اینکه هدفتون از نگهداری اش چیه؟ شدایط تون، از هزینه ای که نیخواین بکنید تا آب و هوا، امکانات بهداشتی و درمانی، تغذیه و …
در حالی که برای یک چوپان صحرای ترکمن سگ ترکمنی بهترین گزینه است برای چوپان نیوزلندی بوردر کالی، برای پلیس ژرمن شیپر و برای خانمی که یه سگ کوچک تو ماشین میخواد تریر
.
سلیقه ها متفاوته
صرفا بگیم قشنگ بود کافی نیست
در موردشون یه توضیحاتی لازمه که طرف مقابد بتونه تصور کنه
هالیوود به تنهایی در سال بیش از ششصد فیلم درست می کنه
و سعی می کنه تمتم سلیقه ها رو پوشش بده
مثلا تو همین تاپیک زینت خانم فیلم ترسناک دوست داره، من خوشم نمیاد واقعا، اون باشه میگه فیلم حلقه خوبه، من باشم میگم افتضاح بود و البته برعکسش هم حتما وجود داره
بهرحال یسری از فیلما مورد علاقه عموم یا اکثریت مردمه … مثلا خیلیا ممکنه اصن سگ دوست نداشته باشن یا از سگ بترسن … ولی همه از سگ های پودل چشم تیله ای سفید خوششون میاد … وقتی میگم فلان فیلم یا فلان فصل قشنگه ینی عموما خوششون اومده … بعدم این بنده خدا نگف توضیح بده … پرسید قشنگه … جواب کوتاه میخواست … منم گفتم اره قشنگه
بر طبق اعتقادات هندو ها وقتی فردی می میرد می تواند به شکل دیگر که لزوما هم آدمی نیست دوباره متولد گردد. این موضوع آنقدر ادامه می یابد تا فرد به رستگاری برسد. ما به جنبه های دینی موضوع کاری نداریم. می خواهیم ببینیم آیا ممکن است فردی که می میرد در قالب شخص دیگری دوباره متولد گردد؟ این در صورتی است که ما به نامیرایی جوهر فرد معتقد باشیم. و می دانیم که روح که مبنای این نامیرایی جوهری را تشکیل می دهد موضوعی متعلق به دین است و علم نمی تواند در مورد صحت و سقم آن اظهار نظری نماید.
برای این کار باید ارتباطی منطقی بین فرد متوفی و کسی که نشان دهنده ی تولد دوباره اوست پیدا کرد. جالب هست که بوداییان برای پیدا کردن تناسخ رهبران دینی خود از این روش استفاده می کنند. اولین باری که به این موضوع برخورد در مصاحبه ای از دالایی لاما بود که در مورد پیدا کردن تناسخ پانچن لاما دومین مقام معنوی تبت صحبت می کرد. استفاده از اشیای پانچن لامای فقید برای شناختن کودکی که تناسخ اوست کاربردی طولانی در آیین بودایی تبت داشته است. از این کودکان درخواست می شود که از میان تعدادی اشیا یکی از آنها را برگزیند و آنکه کودک اصلی است انتخاب درست را دارد. اگر مبنا را چنین چیزی بگذاریم می توانیم با علم و روشهای جدید دنبال نشانه های جدیدی بگردیم و اینجا است که فیلم «سرچشمه های من» با راه حل خود وارد داستان می گردد. فیلم در مورد نشانه ها و شکل منحصر بفرد چشمها در هر فردی است. بدلیل همین خصوصیت، چشم می تواند بعنوان نشانه ای برای شناخت فردی محسوب گردد که بعنوان تناسخ کسی دیگر بدنیا می آید.
داستان در مورد دکتر ایان گری، دانشمندی است که متخصص حوزه چشم بوده و در مورد تکامل جانداران تحقیق می کند. می دانیم که تناسخ جایی در تکامل ندارد و لذا همین انتخاب نیز انتخابی هوشمندانه است. اما او در یک شب با زنی به نام سوفی آشنا می شود که به این تولد دوباره معتقد است. او که در کنار این زن بسیار خوشحال است در سانحه ای که در یک آسانسور اتفاق می افتد، سوفی را از دست می دهد. از منظر ایان، این فقدانی ابدی ست. دیگر ممکن نیست همسر او دوباره زنده شود و یا از نو متولد گردد. پس از مدتی او دوباره و اینبار با یکی از همکارانش به نام کارن ازدواج می کند. زندگی ادامه می یابد ولی فکر و خاطره سوفی همواره در ذهن این بوده و این آرزو که او را دوباره ببیند. همانطور که می بینید فیلم بنوعی دارد زمینه سازیبرای بازگشت سوفی می کند. بازگشتی که قرار است از دل یکی از مفاهیم موجود در قاره کهن یعنی تناسخ اتفاق بیفتد.هفت سال می گذرد. حالا کارن باردار است. وقتی کودک آنها بدنیا می آید عکسی از چشم او گرفته می شود. وقتی عکس وارد پایگاه داده می گردد متوجه مشابهت عجیبی بین این عکس چشم فرزندشان با فردی به نام پاول ادگار دری می گردند.
آنها این موضوع را جدی نمی گیرند اما اندکی بعد از بیمارستان به آنها اطلاع داده می شود که متاسفانه دختر آنها مبتلا به اوتیسم می باشد. وقتی وارد تستهای دقیق تر می شوند واکنش های غیر معمول دخترشان نظر آنها را به خود جلب می کند و این گونه متوجه ارتباطات بیشتری بین دخترشان و پاول ادگار دری می گردند و متوجه می شوند که دخترشان پس از مرگ پاول ادگار دری بدنیا امده است. همین موضوع سبب می شود که ایان جستجوهای خود را گسترده تر کند و سعی نماید ببیند آیا از نزدیکانی که فوت کرده اند می تواند مورد چشم مشابهی را در این پایگاه اطلاعاتی پیدا کند که در اینجا متوجه تشابه چشم سوفی با کودکی در هند به نام سالومینا می گردد. ایان به هند می رود تا آن دختر را پیدا کرده و حقیقت ماجرا را بفهمد. او پس از جستجوهای بسیار دختر را پیدا می کند. آزمایشات اولیه بر روی دختر ناامید کننده است. او نمی تواند با علایق سوفی ارتباط برقرار کند. ایان ناامید می شود اما وقتی که می خواهد سالومینا را به معلمی به نام پریا تحویل دهد دختر با دیدن آسانسور بشدت می ترسد و اینجاست که ایان متوجه می شود که سالومینا همان تناسخ سوفی است.
من سریال هانا رو دیدم ، فکر کنم دو فصلش، فصل بعدیش نیومده بود . نیومده هنوز ؟ نمی دونی؟
اینقدر از این سریالای نصفه و نیمه دارم .هی می خام تمومشون کنم بخاطر بچه ها نمی شه.
سلام. من برای شروع می خوام فیلم Lion رو معرفی بکنم. داستان این فیلم درباره ی پسربچه ای هندیِ که طی اتفاقاتی سر از یه قطار درمیاره که اون رو کیلومتر ها مایل از خونه ش دور می کنه. و این بچه مدتی آواره میشه تا اینکه توجه شخصی رو به خودش جلب می کنه و اون آدم این بچه رو به یه پرورشگاه می بره. این کودک مدتی توی این پرورشگاه به سر می بره تا اینکه خونواده ای استرالیایی اون رو به فرزند خوندگی قبول می کنه و اون به استرالیا برده میشه.
داستان در اصل اون زمانی به اوج خودش میرسه که بیست و پنج سال بعد این پسر میاد و تلاش می کنه خونواده ی اصلیش رو پیدا بکنه. چیزی که توی داستان توجه من رو خیلی به خودش جلب کرد و باعث شد که من مجذوب این فیلم بشم طرز فکر اون خونواده ی استرالیایی بود. اینکه با وجود اینکه می تونستن بچه ای که از گوشت و خون خودشون رو داشته باشن تصمیم گرفتن که زندگی رو برای بچه ی یه نفر دیگه جای قشنگ تری کنن.
امروز دارم فیلم جزیره‌ی شاتر رو تو اَپ می‌بینم.
تا حالا زیاد از بخش زوم استفاده نکرده بودم.
تجربه‌ی خوبیه
یه چهار پنج ماهیه که رو سریال فرندز متمرکز شدم و اونو بسیاربینی می‌کنم (هر قسمت ۲۰ بار)
و شاید در مورد فیلمای زبانشناس هم امتحانش کردم
درباره‌ی فیلم شاتر آیرلند:
(ممکنه داستان لو بره بنابراین اگه دوست ندارین ادامه رو نخونین)
چند تا روایت میشه از داستانِ فیلم داشت.
داستان کسی که از زاویه‌ی دیدش دنیا رو می‌بینیم و یه آدم معمولی به نظر میرسه و بعد یهو می‌فهمیم که بیماری روانی داره (فکر کنم اسکیزوفرنی) - اگه اینجور نگاش کنیم میشه مثلِ فیلم ذهن زیبا.
یا این روایت رو میشه از داستان داشت که شخصی رو بهش برچست دیوونگی می‌زنن و تو تیمارستان بستریش می‌کنن.
راستش دیدنِ این فیلم برام مقداری آزاردهنده‌ست چون خودم اسکیزوفرنی دارم
و فیلم یه جورایی علیهِ روانپزشکا و روانپزشکیه و مثلا میگه به بیمارا قرص داده میشه تا رام بشن و این یخورده منو اذیت میکنه.
ولی از این که بگذریم این فیلم رو همیشه دوست داشتم.
برشی از فیلم:
یه بیمار روانی در مورد بمب‌هایی صحبت میکنه که میتونن یه شهر رو ویران کنن
و ادامه میده:
چی بهش میگن؟ تلویزیون؟ (البته این جور بولد نمیگه و شایدم تخیل من باشه)
این طرز نگاه رو دوست دارم و اخیراً خیلی روی شخصیتم اثر گذاشته ولی این در حالیه که این روزا کسی به این جور مسائل اهمیتی نمیده و همچین دیدگاهی نداره.
و جالب اینجاست که شخصیت اول داستان بخش بزرگ و بیس زندگی اش رو موفق گذرونده
و حالا بخاطر یک سانحه به کسی تبدیل میشه که موضوع این فیلم میشه
فیلم
Beautiful Mind
ذهن زیبا رو دیده اید؟
علایم زیادی منتسب به اسکیزوفرنی هست که با یه سرچ ساده میتونین بفهمین اما من علائم خودم رو خدمت‌تون میگم:
فکر می‌کردم همه منو میشناسن و هر جا میرم وقتی مردم منو می‌بینن زیر لبی در مورد من حرف می‌زنن
فکر می‌کردم تو تلویزیون (و رسانه‌ها) به طور رمزی در مورد من حرف می‌زنن
تو یکی دو روز که بیماریم شدت گرفته بود به نظرم میومد که دیگران به جای من فکر می‌کنن یا فکر کردن منو متوقف می‌کنن و کلا کنترلِ ذهنِ منو تو دست دارن
فکر می‌کردم دیگران میتونن فکر منو بخونن و من متونم فکر دیگران رو بخونم
علایم زیاد بودن الآن که تا اندازه‌ای خوب شدم بعضیاشون یادم مونده که چند تاشو خدمت‌تون نوشتم.
رده PG-13
so sad
