شما باید از همین حالا تصمیم جدی خودتون رو بگیرید.
زبان شما متکی به کلاس نیست. بلکه به شماست.
اینکه شما مدرسه رو دلیل بر عقب افتادن زبانتون میدونید اشتباهه. چرا که شما چشمتون به کلاس دوخته شده. برای همین برنامه هاتون همه بهم میخوره.
ولی مطالعه مستقل این امکان رو به شما میده هر جا و هر زمان و شرایطی خودتون مطالعه کنید. نیازی به انجام تکالیف ندارید.
یکی از فاکتور هایی که برای موفقیت در زبان نیاز دارید ثبات هستش. یعنی هر روز بلا استثنا مطالعه کنید.
فاکتور های بسیار دیگه هم هستند که میتونید در زیر مطالعه کنید:
و صد البته مقالات بسیاری هست که میتونه به شما کمک کنه که در لینک زیر موجوده:
شما این روش رو پیش بگیرید و با هدف و برنامه پیش برید، نه تنها از دوستاتون عقب نمیوفتید بلکه 5 برابر ازشون جلوتر هم خواهید افتاد 
تضمین میکنم.
ضمناً من اشخاصی رو میشناسم که در کلاس ها موفق بودن. یه شخصی بود 8 سال کانون میرفت. میتونست صحبت کنه؟ بله می تونست ولی نه اونقدری که 8 سال براش میطلبه، من تنها در یک سال و نیم دو برابر بهتر از اون قادر به مکالمه ام.
مثالی میزنم. شما یه بازیکن معمولی مثلا من رو در نظر بگیرید. من رو بزارید تو لیگ برتر ایران بازی کنم. بازی تو لیگ برتر اونم به مدت 8 سال منو فوتبالیست خواهد کرد. چون 8 سال تو لیگ با بقیه بازی کردن، آدم هیچی بارشم نباشه شوت زدن و پاس دادن رو یاد میگیره. ولی سوال اینجاست آیا منو یه فوق ستاره میکنه؟ مثلا مسی یا رونالدو میشم؟
محاله ممکنه بشم.
چون اونا مستقل تمرین میکنن، تو باشگاه تمرین میکنن، حرفه ای زندگی میکنن، هدف دارن، برنامه دارن، و دائماً چالش هایی که وجود داره رو پشت سر میزارن و دائماً سعی دارن رشد کنن.
آیا همه بازیکنا از اسپورتینگ لیسبون موفق شدن؟ آیا هر کی از لاماسیا بارسلونا اومد بیرون موفق شد؟ خیر.
اون شخص هستش که موفقیتش رو تعیین میکنه نه مکان، نه موقعیت، نه هیچی.
پس به جای نگرانی، حالا وقتشه برنامه هاتون، اهدافتون، زبان رو تو دستای خودتون بگیرید و براش خودتون تلاش کنید و دنبال بهونه نگردید.