سلام به شما دوست عزیز؛ انشالله که خداوند سلامتی کامل به پسرتان عنایت کنه، احساس این لحظه هاتون رو کامل درک می کنم به عنوان مادر
قطعا از ماجرای تعهد ۱۰۰ درصدی بنده اطلاع ندارید من هم چند سال این تعهد رو دارم اما فقط یک نقطه برای شکست تعهد م هست و اون وقتی مساله ی پیش بیاد که مربوط به دخترم باشه، چون هم من مسئول امنیت و رفاه ش هستم و هم اون قادر به مقابله با مشکلاتش نیست، اما این تعهد که باعث عذاب وجدان بشه منطقی نیست تعهد باید باعث رشد روحی و شخصیتی بشه.شما فرصت جبران تایم های از دست رفته ی زبان خواندن رو دارید اما فرصتهای ارزشمند بودن در کنار فرزند از مسائلی هست که نمی توان جایگزین کرد. شما شخص منظمی هستید و ارزش زمان رو می دانید یقین دارم دوباره با سرعت به روال گذشته بر می گردید.
و انشالله خدا شما رو برای گل پسرتان و ایشون رو برای شما حفظ کنه 