روشی که ای جی همیشه به عنوان بهترین روش برای یادگیری املای کلمات تاکید داره گسترده خوانی و دیدن کلمات در جاهای مختلف و تکرار زیاده
و من هم با تکیه به این ذهنیت تا چند وقت پیش داشتم جلو میرفتم و به لطف کیبورد هوشمند گوشیم موقع تایپ انگلیسی به مشکل برنخورده بودم
تا اینکه ی روز تصمیم گرفتم بدون استفاده از کیبورد گوشیم یک متن طولانی روی کاغذ بنویسم
و چیزی که بهش برخوردم این بود که املای دقیق یکسری از کلمات خیلی ساده برام خیلی سخت بود ، به طور مثال کلمه success که اگه بخوام متن های دیگه رو فاکتور بگیرم حداقل من ۱۰۰ بار این کلمه رو فقط تو دوره انگلیسی قدرت دیدم و شنیدم.
و خلاصه بگم که یکی از مشکلات اساسی که در حال حاضر در یادگیری انگلیسی بهش برخوردم املای درست کلمات هست
و اکثر کلماتی که به صورت شنیداری و دیداری بلد هستم رو نمیتونم به شکل صحیح بنویسم
لطفا اگر برای حل این مشکل روش ، برنامه ، کتاب و یا هر منبع دیگری میشناسید در کامنت ذکر کنید
با تشکر
والا من که خیلی شیک و مجلسی مثله کلاس اولیها کاغذ رو میذارم جلوم و هر کلمه رو چند بار مینویسم.اینجوری معنی کلمه بهتر تو ذهنم میمونه هم دیکته م بیست میشه
من برای مشکل املای کلمات تو ذهنم جمله رو مینویسم (مثل Lyric music video ها)
مثلا وقتی گوینده داره صحبت میکنه جملات رو به صورت نوشتاری از جلوی چشمم عبور میدم تا املاشون هم تو ذهنم بمونه
من تجربه ی زیادی در بحث املای کلمات دارم. یک تجربه ی گروهی.
نتیجه:
۱. وقت خودتون را تلف املای کلمات نکنید. این کار برای یک زبان آموز قرن ۲۱ نه تنها خوب نیست بلکه تا حدودی زشته.
۲. متاسفانه آزمون آیلتس مدرن نیست. هر کس می خواد امتحان آیلتس بده، تجربه و توصیه ی بنده رو کاملا نادیده بگیره.
۳. مسلما شما همیشه باید سعی کنید در مسیر زبان آموزی به املای کلمات هم دقت کنید. هر جا به مشکل برخوردید، دقیقا همان جا و دقیقا همان کلمه را یاد بگیرید و نگران بقیه ی کلمات نباشید.
۴. سعی کنید به خوبی از تکنولوژی استفاده کنید. امروز با اپ ها در دنیای گوشی های هوشمند و نرم افزارها در دنیای کامپیوترها، نیازی به وقت گذاشتن برای املای کلمات ندارید، منظور من وقت خالص است.
۵. اپ ها به سمتی می روند که با دقت فوق العاده ای گفتار شما را تایپ کنند. از آنها به خوبی بهره بگیرید.
من خودم اول داستان رو گوش مي دم و به متن نگاه نمي كنم. بعد براي دومين بار كه گوش مي دم، تمام متنو مثل ديكته مي نويسم. بعدش املا رو با متن اصلي چك مي كنم.
البته ای جی نگفته با این کار املاتون خوب میشه ها
گفته مهارت نوشتنت خوب میشه.
یعنی مثلا وقتی کتاب نویسنده های خوب رو می خونی میدونی چجوری بنویسی که جذب نوشتت شن. استایل نوشتن کسب میکنی.
املا فقط با نوشتن خوب میشه. با خطا و اصلاح زیاد
میگم فرزاد تو به هنر علاقه نداری؟
این قوه تصور تورو تبدیل به مایکل آنجلو میکنه خدایی
به نکته ی بسیار خوبی اشاره کردین وقتی که ده ها نرم افزار با قابلیت spell check هست دیگه بحث املا واقعا جز اتلاف وقت چیزی برای آدم نداره. اما به قول شما آزمون تافل و آیلتس متاسفانه هنوز به املا زیاد گیر میدن و من با اینکه رایتینگم خیلی خوب بود طوری که چندین مقاله ISI قبل از امتحان تافل خودم داده بودم، اما نمره ی رایتینگم اصلا اونطور که فکر میکردم نشد که تنها دلیلی که به ذهنم میرسه املا هست.
دقیقا به نکته ی ظریفی اشاره کردین. به مهارت نوشتاری اشاره میکنه.
البته تا اونجا که به اطلاعات من بر می گرده امتحان تافل چندان به املای کلمات گیر نمیده. فکر کنم یک نمره از سی نمره، اون هم فقط در مهارت رایتینگ.
اما در آیلتس، حتی در لیسنینگ با هر غلط املایی یک پرسش از دست میره. در حالی که امتحان لیسنینگ تافل چهار گزینه ای است و اصلا نیازی به نوشتن نیست.
مخالفم از چند مسیر!
۱- من خودم از بچگی املام بد بود کلی هم املا نوشتم یادم سر امتحانهای املا تو بچگی ۲ روز مامانم بهم املا میگفت. وقتی داشتم پروژه ارشدم رو دفاع میکردم تو ارائهام اشتباه املایی داشت. نه اینکه از دستم در برهها اشتباه نوشته بودم. حالا نمیدونم از فشار عصبی بود یا نه ولی اگه قرار بود املا نوشتن چیزی یاد بده من یاد میگرفتم. خودم فکر میکنم خنگ نیستم
۲- میخوای مارو بکنی شبیه duolingo؟
۳- پیاده سازیش شبیه به اون پیشنهاد نشون دادن توضیحات زمان رسیدن به لغت هست. هرچی اونجا گفتیم اینجا هم مصداق داره
دوصتان اینقدر وابسطه به تکنولوژی نباشید. کسایی که میخوان حرفه ای باشن باید املای کلمات رو بدونن چون مطمنان ذمانی میاد که باید روی وایت برد یا کاغض چیزی بنویسید و اونموقع ئابروتون میره اگر اشتباه ذیاد داشته باشید.
اولین قانون آبرو اینه که یک نفر به موضوع اعتقاد داشته باشه.
مثلا
من در اهواز زندگی می کنم. جایی که اقوام بختیاری و عرب گاهی با لباس محلی رفت و آمد می کنند.
از نظر بعضی جوون ها، پوشیدن لباس محلی در بازار، آبروریزی است. اما از نظر پدران شان افتخاره. هر دو هم کنار هم راه می روند.
پس آبرو ریزی در نگاه و دیدگاه ماست.
نکته ی بعد:
آیا تا به حال حساب کرده اید که از بر کردن املای یک کلمه چقدر زمان می خواهد؟
کافیست صد کلمه را در جعبه ی لایتنر بچرخانید و املای آنها را امتحان کنید.
بهترین اپ برای این کار، ممرایز است.
آنقدر زمانبره که با اون زمان میشه یک زبان دیگه رو همزمان با انگلیسی پیش ببرید.
ما باید فقط املای کلماتی را بیاموزیم که در رایتینگ مان فعال شده اند. چه نیازی به انبوه دایره ی لغت فعالمان در ریدینگ، لیسنینگ و اسپیکینگ داریم. در رایتینگ هم خودبخود املای ما تصحیح می شود و نیازی به صرف وقت خالص نداریم.
به یاد داشته باشید که یک حرفه ای بیش از ده هزار لغت می داند که فقط بخشی از آنها در رایتینگش فعال است. شاید کمتر از یک چهارم.
بله آبرو فرق داده از دیده هرکس اما الان هرکسی که ادعای بلد بودن زبان داشته باشه ولی املای اکثر کلماتش اشتباه باشه بهتره اون ادعا رو نکنه. نمیدونم شنیدی یا نه کی میگن فلان کس دکتری داره اما هنوز نمیدونه فلان کلمه رو چطور بنویسه. خب واقعا کسی که دکتری داره باید یه سطح سواد عمومی از خواندن و نوشتن و حرف زدن داشته.
بنده هم نمیگم املا رو بشینید حفظ کنید. من میگم املا هم مثل بخش های دیگه زبان مهمه و باید حداقل کلمات پرکاربرد املاش رو بلد باشید. حتی خود آمریکایی ها هم تو املا مشکل دارن ، مثلا وقتی که طرف اسم خودش رو میگه، میگه که چطوری نوشته میشه. مهم اینکه شما در طول زمان کلماتی که تو رایتینگ زیاد استفاده میشه رو املاش رو بلد باشید مثل همون کلمه success. تو تافل هم خیلی بیشتر از 1 نمره ارزش داره املا. (((حتی من مورد دیدم که ادمیشنش از دانشگاه ها بخاطر اشتباه نگارشی تو رزومش رد شده.)))
دوست عزیز من این تایپک رو ایجاد کردم تا راهکار بگیرم
وگرنه هرکسی هدف جدا گانه ای در یادگیری زبان میتونه داشته باشه و نمیشه نظر شخصی خودمون رو به کسی تحمیل کنیم
بله صد در صد
اما
در نوشتن رزومه، شما فرصت کافی دارید که صدها بار آن را چک کنید. و کسی که رزومه اش غلط املایی دارد، فرد بی خیال یا کم اطلاعی است. در هر دو صورت، بدترین اثر را بر کمیته ی پذیرش می گذارد و معمولا رد شدنش قطعی است.
بنابراین این مثال هیچ ربطی به دانش املایی کسی ندارد.
فراموش نکنید که تمامی مدارک اپلای تایپی است و کسی که غلط املایی دارد، حتی بلد نیست از word استفاده کند.
حال اگر شما جای کمیته ی پذیرش باشید، قضاوت تان چیست؟