به شما قول داده بودم ،یاد بگیرید بدون اینکه گرامر بخوانید انگلیسی را عالی حرف بزنید. حتی به شما گفتم که کتاب های گرامر خود را دور بیاندازید چرا که به آنان نیازی ندارید. حالا به شما نشان می دهم به جای آن چه کاری انجام دهید.
این تکنیک بسیار ساده است. باور دارم این روش، بهترین روش برای یادگیری گرامر است. نه تنها گرامر انگلیسی بلکه گرامر هر زبانی. قانون پنجم انگلیسی بدون تلاش، خواندن داستان از دیدگاه متفاوت است. اینها داستان های کوتاهی هستند که ما در آن زاویه دید داستان را تغییر می دهیم. به زبان دیگر ما قاب زمان و گرامر را تغییر می دهیم تا چندین نسخه از یک داستان مشابه بسازیم.
با خواندن و گوش دادن به این داستان های مختلف شما می توانید گرامر را ناخودآگاه و بدون اینکه به زمان و صرف آن فکر کنید، یاد بگیرید. داستان های دیدگاه آسان و با مزه هستند. از همه بهتر ، به شما کمک می کنند تا گرامر را با کمک درک شرایط مختلف داستان، بصورت ناخودآگاه جذب کنید. این اصل مطلب است. به جای خواندن قواعد گرامری، شما گرامر مکالمه‌ی انگلیسی را با مفاهیم معنی‌دار و خاطره انگیز یاد میگیرید.
داستان های دیدگاه اولین بار توسط بلین ری سازنده سیستم یادگیری TPRS توسعه یافت. در دهه 90 ری معلم زبان اسپانیایی دبیرستانی در کالیفرنیا بود. او به دنبال راه هایی بود که دانش آموزانش را با روشی غیر از تمرین های سنتی و روش های حفظ کردنی در کلاس های زبان ،ترغیب کند. TPRS مخفف Total Physical Response Storytelling (واکنش تماماً بدنی در داستان ها) است که Teaching Proficiency through Reading and Storytelling (مهارت تدریس از طریق خواندن و تعریف داستان) نیز خوانده می شود. اعتقاد ری این بود که دانش آموزان می توانستند با گوش دادن به داستان های خاص و ساده، مکالمه اسپانیایی را طبیعی تر یاد بگیرند. من سریعاً قدرت این داستان ها را متوجه شدم، و تصمیم گرفتم که برای سیستم خودم آنان را تغییر دهم و استفاده کنم. داستان های دیدگاه در حال حاضر یکی از مهم ترین داستان های سیستم انگلیسی بدون تلاش است.
داستان های دیدگاه چگونه کار می کنند؟ در نسخه خیلی ساده شما به داستان اصلی گوش می دهید که معمولاً در زمان گذشته گفته می شود. به بیان دیگر این داستان ها درباره اتفاقاتی است که در گذشته رخ داده است.
سپس شما به نسخه دیگری از داستان با دیدگاهی دیگر گوش می دهید. بطور مثال، شما ممکن است آن داستان مشابه را در زمان حال بشنوید. سپس به نسخه ای دیگر از داستان گوش می دهید که در زمان آینده گفته خواهد شد. یا حتی نسخه ای دیگر که درباره اتفاقات گذشته ای اند که تا به حال ادامه یافته اند. تمامی داستان های دیدگاه اینگونه اند ولی تغییر در زمان موجب تغییر در استفاده از زبان می شود. مخصوصاً در افعال. با گوش دادن مکرر به این داستان ها شما خیلی ساده و طبیعی مرسوم ترین و مفید ترین زمان های گرامری را یاد می گیرید. و چون شما آن ها را بصورت حسی و ناخودآگاه یاد گرفته اید، در حقیقت از آنها به صورت درست در زمان مکالمه استفاده خواهید کرد که نیازی به فکر کردن به آنها ندارید.
یکی از تمرکز های مهم داستان های دیدگاه، تمرکز آن بر مرسوم ترین ساختار های گرامری است. بعضی از دانش آموزان آنقدر غرق در فرم های کمیاب در گرامر می شوند که از فرم هایی که بومی زبانان به صورت روزانه از آنها استفاده می کنند، غافل شده اند. بطور مثال: He slept for six hours خیلی مرسوم تر از He will have been sleeping for six hours است. اهمیت تسلط بر فرم اول ( گذشته ساده) مهم تر است و همچین خیلی در مکالمه مفید‌تر هم هست. به همین دلیل داستان های دیدگاهی که شما استفاده خواهید کرد محدود به مرسوم ترین فرم ها است.
خوبی آن این است که شما فقط نیاز دارید چند بار در روز به آنها گوش دهید. نیازی به تجزیه تحلیل تغییرات گرامری ندارید. و قطعاً نیازی به شناسایی قواعد زبان شناسی گرامر نیز ندارید. نیازی به شناسایی اینکه کدام نسخه گذشته ساده است و کدام، گذشته کامل، نیست. اینها شاید برای زبان شناس ها مفید باشند ولی برای زبان آموزانی که قصد سریع، آسان و خودکار صحبت کردن را دارند منحرف کننده است.
شما باید به حس خود اعتماد کنید و فقط هر نسخه از داستان را بدون تجزیه تحلیل کردن گوش دهید. سعی کنید ذهن تجزیه تحلیل کننده‌ی خود را خنثی کنید. آرام باشید و بر روی اتفاقات رخ داده در داستان ها تمرکز کنید. با گذر زمان شما گرامر را به صورت ناخودآگاه جذب می کنید و بدون تلاش از آنها بصورت درست استفاده می کنید.
استفاده از بدن در داستان گویی
دکتر جیمز آشر روانشناس، در دانشگاه سن خوزه یکی از اولین محققانی بود که اهمیت حرکات بدن در یادگیری را شناسایی کرد. آشر زمانی که متوجه شد دانش آموزان با ترکیب کلمات و عبارات، با حرکات مفهومی زبان را موثر تر یاد می گیرند، روش واکنش تمام بدنی را توسعه داد. او زبان را بدون ترجمه کردن تنها با استفاده از حرکات بدن تدریس می کرد. بطور مثال او در کلاس می گفت " بشینید" و سپس عمل نشستن را نشان می داد. بعد از آن می گفت بایستید و عمل ایستادن را نشان می داد. بعد چندین بار انجام دادن دانش آموزان خیلی سریع متوجه مفهوم نشستن و ایستادن می شدند.
در فاز بعدی در درس اشر به کلاس می گفت که با او همکاری کنند. پس هر موقع که به کلاس می گفت بایستید همه کلاس با او می ایستادند. و وقتی که او می گفت بنشینید کل کلاس درکی که از کلمه داشتند را با نشستن نشان می دادند.
در فاز آخر، اشر دستور را می گفت ولی آن را نشان نمی داد. بلکه نگاه می کرد تا اطمینان حاصل کند که کلاس مفهوم را درک کرده است. دانش آموزان با ایجاد ارتباط میان عبارات و عمل آن ها، نیاز به ترجمه را حذف می کردند.
به مرور زمان، دانش آموزان کلاس دکتر اشر قادر بودند که دستورات پیچیده تر همانند “پاشو، ۵ بار بچرخ و بعد عقب عقب به سمت در برو و درو ببند” را یاد بگیرند و نشان دهند. دکتر اشر تسلط عمیق را فقط با استفاده از دستورات و انجام آنها ایجاد کرده بود. بعد ها دکتر اشر و سایر محققان روش TPR را با اضافه کردن ژشت ها برای نشان دادن حالت های انتزاعی تر، همانند فکر کردن یا امید داشتن، تغییر دادند.
TPRS الهام گرفته از TPR است. ری متوجه شد که اگر انجام دادن و ژشت ها با هم تلفیق شوند تا داستانی بسازند، دانش آموزان سریع تر یاد می گیرند TPRS روشی است که دانش آموزان در آن بصورت جسمی و لفظی در قسمتی از داستان گویی مشارکت دارند. این تکنیک شروع کننده بسیاری از قسمت های سیستم انگلیسی بدون تلاش بوده است.
نمونه ای از داستان های دیدگاه
اجازه دهید برای شما مثالی ساده از داستان دیدگاه بزنم ( به متن زیر توجه کنید)
There is a boy. His name is Bill. Bill goes to the store. He buys a bottle of water. He pays two dollars for the water.
خیلی خب، این یک داستان کوتاه بود. خیلی جالب نیست، ولی شما آن را به راحتی متوجه شدید. داستان در زمان حال است و همه چیزی که شما نیاز دارید این است که متوجه داستان شوید. اگر این یک داستان صوتی بود شما هر روز به آن به مدت یک هفته یا بیشتر گوش می دادید. به یاد داشته باشید ما تلاشمان برای یادگیری عمیق است. پس شما قرار است این را بار ها تکرار کنید.
بعد از آن به شما همین داستان را می گویم، ولی این بار در زمان گذشته ( به متن زیر توجه کنید)
There was a boy named Bill. Yesterday he went to the store. He bought a bottle of water. He paid two dollars for the water.
خیلی خب خیلی ساده بود. داستان های دیدگاه من مشخصاً طولانی تر هستند. آنها سخت تر و جالبتر هستند. ولی این یک مثال ساده بود که به شما کمک کند مفهوم کلی داستان های دیدگاه را درک کنید.
خب حالا شما داستان بیل را در زمان حال و گذشته شنیده و یا خوانده اید. بصورت ایده آل شما نسخه صوتی داستان را دارید و به داستان در زمان گذشته بار ها و بار ها گوش می دهید. وقتی که به داستان ها گوش می دهید به قواعد گرامر فکر نکنید. نیازی به تجزیه و تحلیل ندارید که مثلا آها این فعل گذشته بوده یا paid فعل بی قاعده است. نه، نه ، نه نیازی به فکر کردن به آن ندارید. به داستان اول گوش بدهید و مفهوم آن را درک کنید. به داستان دوم گوش بدهید و مفهوم آن را متوجه شوید. همین کافی و ساده است، این گرامر بدون تلاش است.
بعد از آن شما به نسخه آینده داستان گوش می دهید ( به متن زیر توجه کنید)
Imagine there will be a boy. His name will be Bill. He’ll go to the store and buy a bottle of water. He’s going to pay two dollars for the water.
این پایان مثال کوتاه ما در زمان آینده است.
دوباره می گویم، تمام چیزی که شما باید آن را انجام دهید گوش دادن به این داستان ساده و کوتاه است. شما به نسخه زمان حال گوش می دهید. به نسخه زمان گذشته گوش می دهید. به نسخه زمان آینده گوش می دهید. هر روز برای یک هفته یا بیشتر به هر کدام گوش دهید.
ما حتی می توانیم نسخه های دیگری را نیز به آن اضافه کنیم. ما می توانیم هر گرامری را با این روش تمرین کنیم. بطور مثال ممکن است بگویم:
There was a boy. Since last year he has gone to the store every day. He has bought a bottle of water every day. He has paid two dollars for the water.
شما نیازی به دانستن اسم گرامری که من استفاده می کنم ندارید. به آن حال کامل می گویند ولی شما نیازی به دانستن آن ندارید. من نمی خواهم که شما به آن فکر کنید. تنها چیزی که شما نیاز دارید این است که به هر نسخه از داستان گوش دهید.
مشخص است که من از عبارات اضافی استفاده می کنم تا به شما در فهم معنی کمک کنم. من گفتم Since last year پس شما متوجه اید که این افعال تغییر می کنند چرا که اتفاقی در گذشته رخ داده و به مدتی ادامه داشته است ولی شما نیازی به فکر کردن به آن ندارید. به همین دلیل است که این داستان ها بسیار آسان و قدرتمند هستند. شما فقط گوش می دهید. شما به داستان شماره یک، دو، سه، چهار گوش می دهید و گرامر را همانند یک بومی زبان، یک کودک یاد میگیرید.
وقتی که شما گرامر را اینگونه یاد می گیرید، استفاده از اینگونه داستان ها شما را همانند یک ورزشکار تمرین می دهد و شما خود را از برنامه مخفی درسی آزاد می سازید. این تفاوت میان یادگیری گرامر به عنوان یک علم کلی و دستیابی مهارت استفاده از گرامر در مکالمات روزمره است. شما مهارت را می خواهید. شما می خواهید که از گرامر درست بدون فکر کردن به آن استفاده کنید.
چگونه به دروس دیدگاه گوش دهیم
برای کسب بهترین نتیجه از داستان های دیدگاه تمام تلاشتان را انجام دهید که بر داستان تمرکز داشته باشید و آن را در ذهن خود همزمان که گوش می دهید، تصور نمایید. آن قسمت از مغز که بر روی افعال اسم گذاری می کند و به آنها فکر می کند را خاموش کنید. به جای آن به خطی که بدنتان حرکت می کند فکر کنید. پشت شما گذشته می باشد. جلوی شما آینده است. حالا تصور کنید که داستان مورد نظر در جعبه یا رادیو قرار دارد. به نسخه گذشته که گوش می دهید سعی کنید تصور داشته باشید که آن جعبه در پشت شما در گذشته قرار دارد. وقتی که به نسخه آینده گوش می دهید جعبه را در آینده، جلوی شما تصور کنید. تصور کردن اینکه شما جعبه یا رادیو را در خطی قرار دهید به داستان یک مولفه بصری می دهد که به شما کمک می کند که گرامر را بیشتر به صورت حسی درک کنید.
با اینکه خیلی ایده خواندن این نمونه داستان ها ساده است، بسیار ضروری است که از نسخه های صوتی استفاده شود. قانون سوم را به یاد بیاورید: گوش دادن کلید صحبت کردن است. شما فقط به دنبال یادگیری گرامر بصورت حسی نیستید. شما میخواهید که گرامر گفتاری را یاد بگیرید. که این به آن مفهوم است که همانند واژگان شما نیاز دارید گرامر را با گوش هایتان یاد بگیرید.
یادگیری گرامر با فایل صوتی درس دیدگاه حس درست بودن را در شما تقویت می کند، همان حسی که بومی زبانان دارند. هر تکرار و هر متغیر این حس را توسعه می دهد. سرانجام شما فوراً گرامر درست را می شناسید چون که برای شما درست به نظر می آید. وقتی که شما متوجه شوید داستان های دیدگاه کار می کنند دیگر نیازی به فکر کردن به قواعد زبانشناسی نیست.
به یاد داشته باشید که مهارت گرامر واقعی باید فوراً رخ دهد. در مکالمات واقعی، شما باید گرامر درست را بدون حس دو دلی بیان کنید. زمانی برای فکر کردن به قواعد وجود ندارد. این مهارت گرامری فوری فقط بصورت ناخودآگاه ایجاد می شود و داستان های دیدگاه یکی از بهترین روش ها برای این کار است. با استفاده از این داستان ها، شما قدم های اضافی برای فکر کردن به قواعد کلی ندارید. شما گرامر درست را حساً بیان می کنید. این مستلزم زمان و تکرار است ولی داستان های دیدگاه به شما کارساز ترین تمرین برای تسلط به گرامر گفتاری را آموزش می دهد.
منفعت های روان شناسی داستان های دیدگاه
ما به بحث اینکه داستان های دیدگاه چه کمکی به انگلیسی شما خواهد کرد پرداختیم. این ها مهم اند. به هر حال منفعت های روانشناسی این داستان ها حتی قوی تر هم هستند.
برای بسیاری از دانش آموزان خواندن گرامر های کلی یکی از درد آور ترین بعد های یادگیری انگلیسی است.
بیشتر مردم خواندن گرامر را حوصله سر بر، گیج کننده و خسته کننده می دانند. بسیاری ایده حفظ کردن یک قاعده گرامری دیگر را وحشتناک خطاب می کنند. بسیاری از انگلیسی آموزان خاطرات بدی از دروس گرامر و امتحانات دارند.
خواندن گرامر موجب می شود افراد باهوش احمق جلوه داده شوند. آنها تعداد بی شماری از صرف ها را مطالعه و حفظ می کنند. آنها استفاده از مطالب انگلیسی، حروف اضافه، اسم های شمارشی یا غیر شمارشی را تجزیه و تحلیل می کنند. با این حال وقتی که زمان مکالمه می رسد، خود را دائماً در حال اشتباه کردن می بینند. با اینکه گرامر را می دانند ولی برای استفاده از آن تقلا می کنند. از خود می پرسند “مشکل من چیست؟” “من که این را می دانستم”.
آنها احمق نیستند. آنها دانستن را با مهارت اشتباه گرفته اند. دانستن گرامر را به زبانشناسان حرفه ای بسپارید. کار شما این است که مهارت گرامر را بصورت حسی به دست بیاورید و داستان های دیدگاه بهترین راه برای آن می باشد.
تمرین
این روشی جالب برای ساختن داستان دیدگاه خودتان است. یک داستان بسیار ساده پیدا کنید که برای شما جالب باشد. داستان ممکن است شامل چند کلمه و عبارت باشد که شما آنها را نمی فهمید و نیاز دارید که به دیکشنری مراجعه کنید. به هر حال نیاز دارد که آسان باشد. 5 کلمه جدید حداکثر مقداری است که باید در یک داستان پیدا شود.
حالا این را به معلم انگلیسی یا دوست انگلیسی زبان خود نشان دهید. از آنها بخواهید که این داستان را از دیدگاه های مختلف برای شما دوباره نویسی کنند. آنها نسخه های مختلفی حداقل از زمان های گذشته، حال و آینده خواهند نوشت. بعد از اینکه هر نسخه را نوشتند. از آنها خواهش کنید که هر نسخه را بخوانند و ضبط کنند. سپس برای هفته های آتی به تمامی نسخه های این داستان ها هر روز گوش دهید.
وقتی که به تسلط این داستان ها رسیدید، این روند را با داستان جدید و کاملا متفاوت تکرار کنید. خیلی ساده با هر روز گوش دادن شما توانایی گرامر گفتاری خود را توسعه خواهید داد. درست همانند یک ورزشکار شما خود را در مهارت استفاده خودکار از گرامر درست قرار می دهید.
======================
این تاپیک مربوط به درس «پنجمین قاعده: گرامر را بصورت ناخودآگاه بیاموزید» در اپلیکیشن زبانشناس است (دوره «کتاب گویا»، فصل «درس ۱۳»)
