سلام
چند وقت پیش درس نوزده انگلیسی قدرت رو شروع کردم درسی با عنوان رهبران اشتباه می کنند
قبل از اینکه وارد بحث بشم میخوام بخشی از این درس رو اینجا ترجمه کنم که از کتاب آقای تام پیترز هستش:
رهبران اشتباه می کنند و از این بابت احساس شرم ندارند. بر روی دیوار استودیو من در ورمونت نقل قولی از دیوید کلی آویخته شده بود " سریع تر شکست بخور، زودتر موفق شو" کنار آن نقل قول، نقل قولی دیگر از دیان آربس بود که به دانش آموزانش گفته بود: “یاد بگیرید که محتاط نباشید”
در لحظه های آرامش شاید رهبران فکر کنند که جواب همه سوالات را دارند. در لحظه های آشفتگی رهبران باید بهترین سوالات را داشته باشند، سوالاتی که مشوق دیگران در شروع سفری مشترک از یادگیری باشد و اصل مطلب در آن روند این است که اجازه دهید دیگران گند بزنند. اگر شما چیز جدیدی را امتحان کنید گند می زنید. اگر شما چیز های زیادی را امتحان کنید حسابی گند خواهید زد. در حقیقت بهترین رهبران اشتباهات بزرگی مرتکب می شوند.
اشتباهات کافی نیستند، اشتباهات بزرگ اند که لازم می باشند.
بهترین اسلاید پاورپوینتی که دیده ام " به عالی ترین شکست ها بها بده، موفقیت های متوسط را مجازات کن" بود. این لحظه ها آشفته نیاز به ابتکارات جسورانه دارند. بی پروایی بدون فکر قابل تشویق نیست ولی کلمه ی بی پروایی نیاز به بررسی، با دقت بیشتری دارد.
بیشتر افرادی که جهان را دچار دگرگونی کردند- مارتین لوتر کینگ، گالیله و پیکاسو- در حقیقت انسان های بی پروا بودند ولی بدون فکر نه. مارتین لوتر کینگ، گالیله، پیکاسو، چرچیل، دوگل، همه ی آنان جهانی خارج از ذهن ساختند. اگر این را بی پروایی نام گذاری نکنیم، نمیدانم این کلمه چه معنی دیگری دارد.
این بخشی از کتاب بود
نمیدونم چه حسی بهتون دست داد؟ یا چیزی بهتون منتقل کرد یا نه؟ ولی احساسی که به من منتقل کرد این بود که آره واقعاً چرا ما همیشه یه گوشه نشستیم و از اشتباه کردن می ترسیم ؟
بیاین یکم از بحث انگلیسی خارج شیم و تو زندگی به کارناممون نگاه کنیم، تو زندگی شده که ریسکی باشه و شما از انجام دادنش فرار کرده باشید ؟ حتی اگه اون ریسک بگیره و زندگیتون رو دگرگون کنه ؟ واسه من زیاد شده.
این موضوع رو بخوایم تو انگلیسی مورد بحث قرار بدیم چطور؟ شده که ماه ها انگلیسی خوندین و اصلا خودتونو به چالش نکشیدین؟ نمیدونم مثلا توریستی تو شهرتون دیدین و ترسیدین که باهاش حرف بزنید؟ یا مثلا آنلاین بشید و تو انجمن های خارجی بخواین کامنتی بزارید ولی یه حسی بهتون گفته ولش هنوز زوده یا میترسیدید که این کارو کنید؟ یا حتی جرات این کارو داشتید وقتی شروع به تایپ کردن کردین ده ها بار پاک کردین و سر آخر تسلیم شدین و گفتید بیخیال ؟ و خیلی چیزای دیگه
من خودم همه ی اینارو تجربه کردم. تمام این چیزایی که گفتم واسه من رخ داده من از تابستون پارسال شروع به یادگیری انگلیسی کردم روزی شاید یک تا دوساعت، ولی وقتی این درسو خوندم نشستم حساب کردم دیدم مجموع کامنت هایی که تو فیس بوک و انجمن ها دادم شاید به 100 تا هم نمیرسه
مسخرست!!! نزدیک به یک ساله که انگلیسی میخونم ولی اصلا ازش استفاده هم نمیکنم پس واسه چی دارم میخونم ؟
ویدئو میبینم میفهمم، کتاب میخونم میفهمم ولی زمان استفاده از زبان که میشه یه چی میگه مواظب باش اشتباه نکنی…
دوستانی از همین انجمن رو دیدم که با من حرف زدن و ساعت ها واسه پیدا کردن بهترین روش واسه یادگیری صحبت کردن ولی هنوز حتی شروع نکردن یا دوستی با من چند روز پیش داشت صحبت می کرد که شروع کرده ولی میخواد یک سال بخونه و بعد شروع به صحبت کردن با خارجیا کنه…
بعد از خوندن این درس به این مکالمه ها فکر کردم دیدم ما چقد ترسوئیم. می ترسیم شروع کنیم خوب نباشه میترسیم حرف بزنیم اشتباه کنیم میترسیم مردم دربارمون چیزای بد بگن و قضاوتمون کنن، همه چی می خوایم ولی تهش یه ترسوئیم و هیچی به دست نمیاریم.
یکی از چیز هایی که بعد خوندن این درس بهش فکر کردم برادر زادم بود اون الان 6 سالشه دقیقا دو سال پیش بود که تو خونه نشسته بودیم یکمی هوا سرد بود و حسابی داشتیم یخ می زدیم ولی بچه می گفت هوا گرمه… 
ما میدونستیم منظورش سرده واسه همین بهش می گفتیم نه پرهام هوا سرده به این حس میگن سرما!!! جالب میدونین چیه اصن واسش اهمیت نداشت و همونجوری به گفتن اینکه هوا گرمه ادامه میداد… از ما گفتن و از اون انکار ولی به مرور زمان با کسب تجربه خودش بود که فهمید گرما چه حسی داره و سرما چه حسی… شاید فقط ما بهش کلمه رو یاد دادیم ولی بچه خودش فهمید گرما چیه سرما چیه؟
همونطوری که تام پیترز گفت شکست بخور و موفق شو. پرهام با گفتن کلمات اشتباه پیش ما یه اشتباه کننده بود ولی به مرور با همین شکست ها موفق شد زبان فارسی رو یاد بگیره.
شما هم میتونید دورورتون رو بررسی کنید به کارای بچه ها نگاه کنید و ازشون چیزای جدید یاد بگیرید.
حالا من این تاپیک رو زدم تا با شما از این حس خارج شیم… بیاین یکم از ترس و استرسمون کم کنیم بیاین اشتباه کنیم. چجوری؟
یه اکانت اسکایپ درست کنید برید تو سایت skype.com ثبت نام کنید با یه ایمیل خیلی ساده می تونید ثبت نام کنید بعد اینکه اکانتتون رو فعال کردید برید تو سایت Italki.com اونجا میلیون ها آدم هست که دنبال یه شریک یه طرف میگرده که باهاش حرف بزنه
کافیه ثبت نام کنید تو آی تاکی و وارد بخش discussion شید new discussion بزنید و با چند کلمه ساده یه بحث ایجاد کنید
اولین discussion من خیلی ساده این بود ( با یه غلط گرامری):
کمتر چند دقیقه دو نفر جواب دادن و یه نفر بهم پیام خصوصی داد و حاضر به گفتگو با من شد جالب اینجاست که یکیشون بومی زبان بود. جالبه نه؟ یه بومی زبان که دوست داره با یه نفر خارجی انگلیسی حرف بزنه
یوزر من تو آی تاکی : https://www.italki.com/user/4056482
تعیین سطحو این چرت و پرتا هم بیخیال شید من روزی که شروع کردم تعیین سطح کردم متوسط بودم و هنوز تعیین سطح می کنم همونم ولی خودم که میدونم تو چه وضعیتیم.
در آخر بزارید بگم اشتباه کردین واستون مهم نباشه چون واسه هیچکی مهم نیست اشتباه کنید و اشتباه کنید و سر آخر استاد انگلیسی شید
وارد شید و شروع کنید
Give me a thumb up 
and let’s do it everyone 
.
بتونیم همکاری های دوجانبه ای داشته باشیم که در ارتقای سطح آموزشی به کاربران بسیار تاثیرگذاره.
آدم تهش دلش میگه بابا برو چیزی نیست که ولی قلبه تند تند میزنه
مثله من که دوبار سر پست کردن یه موضوع تقریبا سکته کردم ولی تهش بهم خوش گذشت:grin: